حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
این خبری بود که اولایل این هفته رسانه های حکومتی مخابره کردند. سایت مجلس در این باره نوشت: «نمایندگان با مجوز افزایش قیمت آب، برق و گازدرجریان بررسی لایحه بودجه سال ۹۷ مخالفت کرده و آن را به کمیسیون تلفیق عودت دادند». در بند الحاقی ۶، تبصره ۶ لایحه بودجه درباره مجوز افزایش قیمت آب، برق و گاز در سال آینده آمده بود: «هر گونه افزایش قانونی بهای آب، برق و گاز مصرفی در بخش های خانگی، کشاورزی، صنعتی و خدماتی فقط با مصوبه هیات وزیران امکانپذیراست».
حمیدرضا حاجی بابایی رئیس کمیسیون تلفیق مجلس دراین باره گفته است: در برنامه ششم توسعه چنین مجوزی نداده بودیم که اختیار افزایش قیمت آب، برق و گاز را به طور مطلق به دولت واگذار کنیم؛ اگر قرار باشد به این ترتیب قیمت آب، برق و گاز افزایش یابد، مسئولیت آن به طور کامل بر دوش مجلس می افتد».
در خبر دیگری نوبخت سخنگوی دولت از “عدم تغییر در پرداخت یارانه تا زمان تعریف یک فرمول برای حذف پردرآمدها” خبر داده و گفته است: «دولت برای حذف یارانه نقدی نمی‌تواند جیب ۸۰ میلیون نفر را بگردد، لذا تا زمانی که فرمولی برای حذف پردرآمدها تعریف نشود، پرداخت یارانه‌ها در سال ۹۷ تغییری نمی‌کند .وی درادامه گفته است: اینکه فقط گفته شود که افراد پردرآمد بدون ساز و کار حذف شوند عملیاتی نیست، به همین دلیل سال آینده پرداخت یارانه‌ها متفاوت از استمرار سال جاری نیست».
مخالفت مجلس با طرح افزایش قیمت آب وبرق و گاز؛ در کنار دعواهای دولتی ها و مجلسی ها بر سر این موضوعات، نه از سر “دفاع و رسیدگی حکومت به مردم”، بلکه نتیجه فشار اعتراضات دیماه مردم و مبارزات جاری ضد حکومتی می باشد که جنگ و دعواهای جناح های حکومتی را تندتر از همیشه کرده است؛ می باشد. بخش هایی از حکومت و بویژه مجلس در این روزهای بحرانی حکومت ، به صرافت “توجه کردن” به مطالبات مردم افتاده اند تا بلکه از این طریق فرصت و وقت بیشتری برای تجدید قوا برای رویارویی با احتمال بازگشت موج دیگر مبارزات مردم برآیند. اینها صدای اعتراض مردم را شنیده اند و ترس برشان داشته و نگران حکومتشان هستند. به همین خاطر در جریان بررسی لایحه بودجه سال ۹۷ به جان هم افتاده اند.
اعلام این خبرها توسط مقامات دولتی و مجلسی با هر توجیه و تبصره ای که اعلام میشوند، نشان می دهد که برای کل حکومت دست زدن به افزایش قیمت آب، برق و گاز وهمزمان با حذف یارانه نقدی؛ یک بازی خطرناک برای حکومت بوده و فعلا مصلحت را در این دیده اند؛ این کار را انجام ندهند. اما این همه دلایل نبوده و نیستند. الان حکومت مجبور شده فاکتور بسیار مهمتری را وارد محاسباتش بکند. و آن فاکتور اعتراضات گسترده دیماه گذشته و شعارهایی که مردم بر علیه حکومت می دادند و عمومیت یافتن خواست سرنگونی می باشد.
“نه” ی مردم به حکومت دیگرعلنی تر شده و در عرصه های مختلف مبارزت جاری کارگران، مردم، بازنشستگان و زنان و… نه گفتن به جمهوری اسلامی و سیاستهایش تبدیل به جنبش عمومی مخالفت با رژیم و مبارزه برای سرنگون کردنش شده است. در کنار آن تحمیل فقر و فلاکت؛ گرانی و بیکاری، بی تامینی محض برای میلیونها انسان کارکن که از قبل دستمزدشان قدرت تامین ابتدایی ترین نیازهای زندگی روزانه شان را ندارند، اکثریت بزرگ جامعه را به زندگی زیر خط فقر و به اعتراف حکومت خط بقا رانده است. یکی از دلایل اعتراضات دیماه گذشته، اعتراض به این وضعیت و خواهان عوض شدن آن بود. حکومت ناچار شد اعتراف بکند که وضعیت اقتصادی بد است، که فقر بیداد می کند، ادعا کرد دولت موضوع “فقر زدایی و بهبود شاخص های زندگی” را فورا و در بودجه سال آینده اش منظور کرده و قرار است چیزهایی تغییر بکند. اینها خزعبلات و پرت و پلاگویی بیش نیستند.
این عقب نشینی ادامه دار حکومت در برابر اعتراضات دیماه و خطر تکرار این اعتراضات و بخشا نتیجه فشار این اعتراضات می باشد که حکومت را به چنین موقعیت ضعیفی در برابر مردم رانده است. همین درجه از فشار اعتراضات حکومت و دولت را مجبور کرده حداقل برای خرید وقت و فرصت دیگری، در بررسی بودجه امسالش، وعده و وعید هایی به مردم بدهد، تا بلکه این دوره را از سر بگذراند.
ماجرای مسکوت گذاشت افزایش قیمت آب، برق و گاز وبه دنبال آن وعده پرداخت یارانه نقدی برای سال ۹۷، فقط نمودهای کوچکی از دستپاچگی و بی افقی و سردرگمی حکومت در برابر اعتراضات مردم و نهایتا یک عقب نشینی حکومت در برابر زور فشار اعتراض و مبارزه مردم می باشد. اما مردم به این هم راضی نبوده و نیستند. حال و روز حکومت و وضعیتش در مقابل مردم را جنتی رئیس خبرگان حکومت اوایل این هفته فرموله کرد. وی گفت: نگران سال آینده حکومت است و براندازی در راه است. اوضاعی که جمهوری اسلامی درآن گرفتارآمده یک نتیجه بلافصل اعتراضات مردم در همه عرصه ها به حکومت و نه به حکومت دزدان و آدمکشان است. اوضاعی که سران و مقامات بلند پایه حکومت تقریبا هر روز اندر باب “خطرات این اوضاع برای کل حکومت” هشدار داده وبدست و پا افتاده اند، تابلکه راه برون رفتی از این وضعیت پیدا بکنند. خود حضرات هم می دانند که دیگه دیر شده است. کار حکومت دزدان و قاتلان سرمایه داران آدمکش اسلامی تمام است. مردم از اینها عبور کرده و حکم به سرنگونی جمهوری اسلامی داده اند. تنها راه پایان دادن به این وضعیت و رهایی مردم ایران، به زیر کشیدن جمهوری اسلامی توسط انقلاب آتی مردم می باشد. انقلابی که و مردم ایران در تدارک آن هستند.
محمد شکوهی
۱۸ بهمن ۱۳۹۶، ۷ فوریه ۲۰۱۸
