حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
مطلب این هفته را با گرامیداشت یاد کورش بخشنده از چهره های سرشناس کارگری که در چهاردهم آبان ماه سال گذشته بر اثر ایست قلبی جان سپرد، آغاز میکنم. کورش یک کارگر کمونیست و پیشتاز بود که بدلیل مبارزاتش در دفاع از حقوق کارگران و انسانیت همواره زیر پیگیرد وفشار حکومت اسلامی قرار داشت. علیرغم بیماری قلبی به او حکم زندان داده شد. در زندان زیر فشار و شکنجه قرار گرفت و به خاطر این فشار ها جان و زندگی اش به خطر افتاد. یاد کورش فراموش نشدنی است.
هفته گذشته یکی از هفته های پر جنب و جوش اعتراضی کارگری بود. تنها در یکروز ١١ آبان چند هزار کارگر و مردم معترض از جمله بیش از دو هزار کارگر شرکتی مخابرات از سراسر کشور، بیش از ٧٠٠ نفر از ایخانه داران از سراسر استانها، جمعی از مالباختگان پدیده و بیش از ۵۰۰ نفرازکارمندان صندوق بیمه کشاورزی در مقابل مجلس تجمع داشتند.
بعلاوه در هفته گذشته نیز کارگران در دهها مرکز کارگری در شهرهای مختلف در اعتراض بودند و محور این اعتراضات، اعتراض به سطح نازل دستمزدها، عدم پرداخت بموقع دستمزدها، کوتاه شدن دست پیمانکاران از محیط های کار ، و علیه اخراجها، و.. است. از جمله در ١١ ابان راهپیمایی کارگران معترض هپكو از محل شرکت تا مرکز شهر در اعتراض به تعویق پرداخت دستمزدهایشان، فضای دیگری به شهر اراک داده بود. همچنین کارکنان پتروشیمی فن آوران در ماهشهر با خواست تغییر وضعیت استخدامها و علیه استخدامهای فامیلی دو هفته است که در تجمع و اعتراض به سر میبرند.
جدا از اعتراضات گسترده هر روزه کارگری در این کارخانه و آن کارخانه، اعتراض علیه لایحه ضد کارگری “اصلاح قانون کار”، اعتراض علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی، اعتراض علیه دستمزدهای زیر خط فقر و خواست افزایش دستمزدها از موضوعات مهم و جاری در جنبش اعتراضی کارگری است. گستردگی این اعتراضات، نقش و حضور هر روز بیشتر خانواده های کارگری، سازمانیافتگی این اعتراضات و سراسری تر شدن آنها و نقش مدیای اجتماعی در این سازمانیافتگی، جلو آمدن شعارهای سراسری تر و سیاسی تر در این مبارزات حکایت از تحولاتی قابل توجه درجنبش کارگری است. این اتفاقات در عین حال تصویر روشنی از فضای اعتراضی در جنبش کارگری بعنوان یک عرصه دائمی چالش حکومت اسلامی بدست میدهد. نگاهی مختصر به آنچه در هفته ای که گذشت داشته باشیم.
مقابل مجلس در هفته ای که گذشت
هفته ای که گذشت، هفته تجمعات بزرگ در مقابل مجلس بود. تنها در یک روز ١١ آبان ماه چندین هزار از مراکز مختلف کارگری و بخش های معترض مردم در مقابل مجلس تجمع داشتند. از همین رو از آغاز صبح این روز شاهد جو شدید امنیتی در اطراف مجلس بودیم و در حالیکه فریاد شعارهای کارگری و معترضین گردآمده در محل در فضا طنین انداخته بود و پلاکاردهایی بر سرخواستهایشان در دست داشتند، نیروهای انتظامی در محل مستقر بودند. یک نمونه اش سه روز تجمع سراسری کارگران مخابرات از سراسر کشور بود که هر روز بیش از دو هزار نفر و بعضا با خانواده هایشان در تجمعات شرکت داشتند و حضور زنان قابل توجه بود. فیلم های این تجمعات با شعار های میمیریم، میمیریم، ذلت نمی پذیریم، مخابرات حیا کن، پیمانکار را رها کن، قرارداد مستقیم حق مسلم ماست، گویای فضای اعتراضی این اعتراضات است.
کارگران مخابرات خواستار حذف شرکتهای پیمانکاری، انعقاد قرارداد مستقیم با مخابرات، اجرای طرح طبقه بندی مشاغل، تامین امنیت شغلی و بهبود شرایط معیشتی خود هستند. اهمیت این حرکت اعتراضی تاکید بر خواست حذف دست پیمانکاران از محیط های کار است. و این خواست بخش مهمی از مراکز کارگری از جمله مراکز وابسته به نفت و مجتمع های بزرگی چون ایران خودرو و ذوب آهن اصفهان است. سالهاست که کارگران بر سر این خواست مبارزه میکنند. بویژه هزاران کارگر پتروشیمی ماهشهر مبارزات گسترده ای بر سر این موضوع داشتند و زیر فشار این اعتراضات دولت احمدی نژاد ناگزیر به صدور قطعنامه ای مبنی بر حفظ شرکت های پیمانکاری از محیط های کار شدند. اما بعد دولت روحانی با لغو آن مصوبه موقعیت پیمانکاران را در محیط های کار تحکیم کرد. مبارزات سراسری کارگران مخابرات شروع دور دیگر از مبارزات کارگری برای کوتاه کردن دست پیمانکاران از محیط های کار است. جمهوری اسلامی از همان بدو روی كار آمدنش با تكه تكه كردن صنعت نفت و سپردن هر بخش این صنعت و بخش های وابسته به آن به یك پیمانكار، ساختار جدیدی به این بخش كلیدی كارگری داد. جمهوری اسلامی این كار را كرد تا تجربه انقلاب ٥٧ و نقش كارگران نفت در آن تكرار نشود. و بعد نیز همین سیاست را در مجتمع های دیگری چون ایران خودرو و ذوب آهن اصفهان تسری داد. بطوریكه امروز خود مقامات دولت سخن از این میگویند كه ٨٠ تا ٩٠ درصد شكل استخدام ها، استخدام توسط پیمانكاران و واسطه هاست. كارگران مخابرات با تجمعات سراسری خود كل این ساختار و این بساط را مورد تعرض قرار داده و خواستار پایان یافتن این شكل برده وار كار هستند. این اعتراضات راه را برای دیگر بخش های کارگری که با این معضل روبرویند باز میکند.
این اعتراضات در کنار اعتراضات بازنشستگان صنایع فولاد در روزهای نهم و دهم آبان، و چندین مرکز دیگر کارگری فضای پر التهاب هر روزه مقابل مجلس را به نمایش میگذارد.
رضا شهابی به زندان احضار شد
به گزارش منتشر شده از سوی سندیکای شرکت واحد رضا شهابی عضو هیات مدیره این سندیکا علیرغم اتمام محکومیت شش ساله اش، روز ٥ آبان از سوی دادستانی به زندان احضار شد. بیش از یکسال است که محکومیت رضا شهابی پایان یافته است و زیر فشار کارزاری بین المللی در حمایت از کارگران زندانی، دولت طی گزارشی به سازمان جهانی کار اعلام کرده که رضا شهابی از زندان آزاد شده و به سرکار باز گشته است. سند این گزارش درسایت سازمان جهانی کار موجود است. با این وجود، در مراجعه ربابه رضایی، همسر رضا شهابی معاون دادستان به او اعلام کرده است که شهابی دو سال غیبت داشته و در صورت عدم مراجعه وثیقه وی ضبط و برایش حکم جلب صادر خواهد شد.
رضا شهابی شش سال از زندگی خود را بخاطر مبارزاتش و با پرونده سازی های امنیتی دستگاه قضایی در زندان گذرانده است و اکنون دوباره به زندان احضار شده است. احضار رضا شهابی یک روز پس از تلاش سندیکای شرکت واحد به جمع آوری امضا در مخالفت با لایحه ضدکارگری “اصلاح قانون کار” صورت گرفته است. سندیکای شرکت واحد در محکومیت این اقدام دادستانی اطلاعیه ای داده است که در بخش پایانی آن چنین آمده است:”آزار و اذیت و حبس کارگرانی که در پی حقوق حقه خود هستند در حالی افزایش می یابد که مرتبا اخبار اختلاس های چند هزار میلیاردی از رسانه ها منتشر می شود و نه تنها هیچ اقدام موثری برای جلو گیری از غارت و چپاول اموال عمومی در کشور صورت نمی گیرد بلکه انتشار دهندگان این دزدی ها و اختلاس ها را به زندان می برند. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن محکوم نمودن اقدامات دادستانی در رابطه با آقای رضا شهابی، همچنین صدور حکم زندان برای آقایان ابراهیم مددی و داود رضوی و اخراج سایر اعضای سندیکا و تداوم اذیت و آزار و تعقیب قانونی دیگر کارگران و فعالین کارگری رامحکوم می کند”.
احضار رضا شهابی به زندان، نمونه ای دیگر از امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی است. هم اکنون در اعتراض به پرونده سازی های امنیتی و با خواست لغو کلیه احکام صادر شده برای فعالین کارگری، معلمان و مردم معترض با اتهاماتی چون اقدام علیه نظم و امنیت ملی کارزاری در جریان است. این کارزار مشترک کارگران و معلمان است. این کارزاری اجتماعی است که به همه مردم مربوط است و کارزاری است در دفاع از حق اعتصاب، حق تجمع، آزادی بیان و آزادی های پایه ای در جامعه که کارگران و معلمان دو نیروی مهم آن هستند. وسیعا به این حرکت اعتراضی بپیوندیم. احضار رضا شهابی به زندان را محکوم کنیم. صدور احکام زندان برای فعالین کارگری، معلمان معترض و فعالین اجتماعی ای چون جعفر عظیم زاده، شاپور احسانی راد، اسماعیل عبدی، محمود بهشتی، محمود صالحی، آتنا دائمی و…را محکوم کنیم. خواستار آزادی بهنام ابراهیم زاده از دیگر چهره های شناخته شده کارگری در زندان و همه زندانیان سیاسی شویم.*
