حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اعتراضات معلمان و اعتراضات گسترده کارگری از جمله اتفاقات مهم در جنبش اعتراضی کارگری در هفته گذشته گذشته است.
معلمان بازنشسته تا رسیدن به خواستهایشان به تجمعات خود ادامه میدهند
معلمان بازنشسته در ادامه اعتراضات گسترده شان در ششم مهر ماه برای پیگیری خواستهای خود تجمع بعدی خود را برای روز 26 مهر ماه در ساعت ۱۰ صبح مقابل سازمان برنامه و بودجه اعلام کرده اند. معلمان بازنشسته خواستهای خود را در تجمعات قبلی با شعارهایی چون خط فقر سه میلیون، حقوق ما یک میلیون، بیمه کارآمد درمان رایگان است، معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، و در اعتراض به تبعیض ها و حقوق های نجومی مقامات و حقوق زیر خط فقر معلمان اعلام داشتند. این شعارها بیش از بیش خواستها و مبارازت معلمان بازنشسته را با معلمان شاغل، کارگران و بخش عظیمی از جامعه گره زده و صدای اعتراض همه مردم را نمایندگی میکرد.
روز جهانی معلم و ترمز شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور
طی نشستی که نمایندگان کانون های صنفی معلمان در ۲۳ و ٢۴ شهریور در اردبیل داشتند، تصمیم گیری شده بود که معلمان روز جهانی معلم را در سطحی سراسری گرامی بدارند. 28 کانون صنفی معلمان از شهرهای مختلف بیانیه ای را به مناسبت این روز امضا کردند. معلمان از شهرهای مختلف در تدارک این روز بودند که ناگهان یک شب مانده به 14 مهر که روز معلم است، شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور اعلام داشت که فراخوانی به این مناسبت ندارد و فراخوانهای اعلام شده برای این روز را جعلی خواند.
بدین ترتیب این شورا با بهانه هایی چون تجمع ممکن است، به برپایی مجامع عمومی کانون های صنفی که مجوزش را توانسته اند بگیرند، لطمه زند، و پیش کشیدن امنیت و غیره عملا ترمزی در مقابل حرکت به پیش معلمان شد. غافل از اینکه حتی همین مجوزی که برای برپایی مجامع عمومی کانون های صنفی داده شده است، نتیجه مبارزات جانانه معلمان است. و اتفاقا هر گونه عقب کشیدنی در مبارزات زمینه را برای پس گرفتن همین دستاوردهای تاکنونی شان بازتر خواهد کرد.
نتیجه این عمل شورای هماهنگی متفرق شدن صف اعتراض معلمان برای به میدان آمدن آنان برای پیگیری خواستهایشان در این روز مهم بود. اما این اتفاق خود آزمون خوبی برای شناختن رهبران واقعی برای معلمان است. خصوصا امروز که معلمان در تدارک برگزاری مجامع عمومی خود و انتخابات اعضای هیات مدیره و سخنگویان تشکلهایشان هستند، این اتفاق بیش از بیش آنان را نسبت به برگزیدن نمایندگان واقعی شان که در تمام لحظات با آنان باشند و اعتراضشان را نمایندگی کنند، هوشیار تر میکند.
از جمله بعد از بیانیه ناگهانی شورای هماهنگی بحث های بسیاری در میان معلمان در گروههای اعتراضی تشکیل شده شان در مدیای اجتماعی به راه افتاد. سرانجام تعدادی از معلمان در تهران در مقابل مجلس و در شهرهای مشهد و کرمانشاه با حضور در مقابل مراکز آموزش و پرورش روز جهانی معلم را گرامیداشتند. در این رابطه یکی از معلمانی که در تهران تجمع داشتند، در گزارشی که منتشر شده چنین مینویسد:
” امروز برای تجمع به مناسبت روز جهانی معلم به مقابل مجلس رفتیم.علیرغم بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان سراسر کشور که فراخوان 28 کانون صنفی را کنسل اعلام کرده بود ما به آنجا رفتیم تا پیام خود را به آنان برسانیم و بگوییم نمیتوانند از بالای سر ما تصمیم بگیرند و ما پیگیر خواستهایمان هستیم، چه با تجمع، چه با پلاکاردها و بیانیه هایمان. ما جواب میخواهیم. ما زندگی زیر خط فقر نمیخواهیم. ما خواستار ساماندهی مدارس با استاندارهای جهانی هستیم. ما همانطور که همکارانمان در بیانیه خود در گیلان اعلام کرده اند، خواستار ساماندهی مدارس با استاندارد های جهانی هستیم. ما میخواهیم پرونده های امنیتی تشکیل شده برای معلمان مختومه شود. به امنیتی کردن آموزش و پرورش خاتمه داده شود. معیشت منزلت حق مسلم ماست”.
خواستهای معلمان روشن است. معلمان با شعار “خط فقر سه میلیون، حقوق ما یک میلیون”، اعتراض خود را به حقوقهای زیر خط فقر و به تبعیض و نابرابری اعلام داشته و در قطعنامه هایشان بر خواستهای مهمی چون افزایش دستمزدها به بالای خط فقر، تحصیل رایگان، آموزش یکسان برای همه و لغو مدارس خصوصی، بازسازی مدارس نا امن و … تاکید گذاشته اند. اسماعیل عبدی از رهبران اعتراضات معلمان در بیانیه مشترکی با جعفر عظیم زاده از رهبران کارگری کارزاری را علیه امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و مردم معترض برپا کردند که جنبشی حول آن شکل گرفته است. از جمله یک بند بیانیه های معلمان به مناسبت روز جهانی معلم پایان دادن به امنیتی کردن آموزش و پرورش است. معلمان پیگیر خواستهایشان هستند.
سرتیترهایی از اعتراضات گسترده کارگری
اعتراضات کارگری هر روز گسترده تر به جلو میرود. علاوه بر اعتراضات معلمان سرتیترهای دیگر اخبار اعتراضات کارگری در هفته ای که گذشت را در زیر میبینید و اعتراضاتی با چنین ابعاد نشان از فضای پر جنب و جوش کارگری دارد:
تجمع اعتراضی کارگران مجتمع آلومینیوم المهدی- هرمزآل دراعتراض به کاهش حقوقهایشان، تجمع اعتراضی کارگران اخراجی حمل بار فرودگاه مهرآباد در اعتراض به اخراج ناگهانی خود مقابل ساختمان ترمینال شماره 2، تجمع اعتراضی اعضای تعاونی مسکن فاز ۵ هشتگرد مقابل مجلس و بلاتکلیفی 30 هزار عضو این تعاونی، اعتصاب و تجمع کارگران شهرداری دزفول در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و عدم دریافت چند ماه حقوق، اعتراضات کارگران آزاد راه تهران به تعویق پرداخت دستمزدها و ناامنی شغلی، آغازدورجدید اعتراضات کارگران پتروشیمی پردیس در برابر بیکارسازیها، تجمع اعتراضی تعدادی از کارکنان و کارگران منطقه ویژه اقتصادی خلیج‌فارس در برابر خصوصی سازی ها و خطر بیکار شدن از کارشان، تجمع اعتراضی کارگران شرکت سپنتا مقابل فرمانداری اهواز به خاطر ماهها دستمزد پرداخت نشده، اعتصاب چند روزه کارگران پتروشیمی اروند دراعتراض به کاهش حقوقهایشان، تجمع اعتراضی کارگران اخراجی کارخانه فروآلیاژ ازنا علیه اخراجها، تجمع اعتراضی کارگران شرکت گلریس ابهربرای چندمین باربه خاطر تعویق پرداخت مزدشان، مهلت 15 روزه معاون پارلمانی وزیر به کارکنان شرکتی های مخابرات به خواست مستقیم شدن قراردادهایشان، تجمع اعضای تعاونی مسکن کارکنان شرکت ملی نفت در اعتراض به تخلف در وعده‌های داده شده به آنان، اعتراض کارگران پیمانکاری ماشین سازی اراک به نحوه محاسبات مطالبات مزدی شان، اعتصاب وتجمع کارگران شهرداری بیجار در اعتراض به عدم پرداخت 6 ماه حقوق، تجمع اعتراضی تعدادی از کارکنان اپراتور پست های فشار قوی برق استان کرمان در اعتراض به سطح ناچیز دستمزدهایشان در مقابل شرکت برق منطقه ای استان کرمان، تجمع اعتراضی مجدد کارگران کارخانه آونگان اراک دراعتراض به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی مقابل استانداری مرکزی و …
