در حالی که مردم سیستان و بلوچستان پس از نزدیک به سه هفته همچنان با مصائب ناشی از سیل دست و پنجه نرم میکنند، ستاد مدیریت بحران سیستان و بلوچستان در چابهار، روز ۲۰ اسفند بیشرمانه اعلام کرد که به دلیل «عادی شدن شرایط زندگیِ مردم» امدادرسانی به سیلزدگان پایان یافت.
رسانههای حکومتی گفته بودند ۴۵۰ هزار نفر در جریان این سیل آسیب دیدهاند و رسانهها از سیلاب در ۱۶ شهر و نزدیک به دو هزار روستا خبر دادند. هلال احمر گفته است ۱۲۰ هزار نفر بویژه در سراوان و سرباز و شیرآباد و دیگر مناطق نیاز فوری برای زنده ماندن دارند. و این در حالی است که آبهای آلوده به لاشه حیوانات و مواد آلوده همچنان راکد مانده است، دسترسی به تعداد قابل توجهی از روستاها بدلیل جادههای نامناسبی که از قبل از سیل هم نامناسب بود، امکانپذیر نیست، کودکان زیادی بدلیل محیط غیر بهداشتی به انواع بیماریهای گوارشی و پوستی مبتلا شدهاند، زنان زیادی به بیماریهای مجاری ادرار و رحم مبتلا شدهاند، بسیاری از خانهها بدون تعمیر رها شدهاند، نه تنها آب برای شست و شو و استحمام بلکه حتی آب آشامیدنی کافی در اختیار بسیاری از مردم نیست، دارو نایاب است، کمبود آرد و نان و سایر اقلام مصرفی روزانه بیداد میکند، خانهها و مزارع زیادی نابود شدهاند، دامهای زیادی تلف شدهاند و رنج و بدبختی مردم مصیبتدیده از حکومت صدبار بیشتر شده است.
جمهوری اسلامی نه فقط اقدامی جدی برای نجات مردم سیل زده انجام نمیدهد بلکه بر سر راه مردمی که میخواهند به سیل زدگان کمک کنند، به اشکال مختلف مانع تراشی میکند. حکومت مفتخوران اسلامی را خوب میشناسیم که با سیلزدگان و زلزلهزدگان در سایر مناطق کشور چه کرده است. حکومت نه تنها در جریان هیچ سیل و زلزلهای یک صدم نیاز مردم را رفع نکرده اما تا توانسته جلو کمکرسانیهای مردمی را گرفته است. اینبار هم مردمی که قبل از سیل نیز در فقر و محرومیت، در خانههای گلی و فاقد کوچکترین استاندارد ایمنی، در مناطقی فاقد سادهترین امکانات بهداشتی و حتی فاقد جادههای مناسبی برای رفت و آمد زندگی میکردند را پس از کمکهایی ناچیز، به حال خود رها کرده و اعلام میکند که زندگی مردم به حالت عادی برگشته و احتیاجی به امدادرسانی نیست.
جنایتکاری حکومت در حق سیل زدگان به همینجا ختم نمیشود. حتی شماره حساب کانون صنفی معلمان برای کمک رسانی به سیلزدگان را مسدود کرد و از گذاشتن بنزین کافی برای کامیونهایی که حامل کمکهای مردمی بودند و حتی کامیونهای هلال احمر خودداری کرد. نیروی حکومت مثل همیشه صرف جلوگیری از کمکهای انسانی مردم شد و سیلزدگان را به حال خود گذاشت.
سیل زدگان سیستان و بلوچستان احتیاج به کمک مردم انساندوست در سراسر کشور دارند. با گسترش کمک رسانی و همزمان اعتراض وافشاگری علیه حکومت میتوان بر موانعی که جمهوری اسلامی سر راه کمکرسانی میگذارد غلبه کرد. باید همزمان خود حکومت مفتخور اسلامی را برای کمک به مردم سیلزده تحت فشار قرار داد. اطلاعرسانی هر روزه از طریق رسانهها و مدیای اجتماعی از وضعیت مردم سیلزده نقش مهمی در بسیج مردم برای کمک رسانی و فشار به حکومت دارد. باید اطلاعرسانیها را گسترش داد.
این حکومت فقط لایق سرنگونی است و سرانش لایق نشستن پشت میز محاکمه بدلیل جنایات هر روزه، مفتخوریهای هر روزه و جهنمی که به سر مردم نازل کردهاند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ۱۶ مارس ۲۰۲۴