خیزش های مردمی: اطلاعیه شماره ۴۰۷
روز دوشنبه ۱۸ اردیبهشت بازنشستگان مخابرات همچون هفته های گذشته در شهرهای تهران، اصفهان، اردبیل، رشت، خرم آباد، اراک، کرمانشاه ، اهواز و شهر کرد تجمع و اعتراض کردند. این تجمعات در اعتراض به فقر و گرانی و وضع بد معیشتی و بالا کشیدن حق و حقوق بازنشستگان توسط سهامداران عمده مخابرات و نهاد چپاولگر موسوم به “ستاد اجرایی فرمان امام” صورت گرفت. در تهران از صبح زود نیروهای امنیتی و انتظامی در اطراف ساختمان وزارت ارتباطات مستقر و داخل پارک اندیشه را کاملا قُرُق کرده بودند و مانع از شکلگیری تجمع اعتراضی بازنشستگان مخابرات شدند. در نتیجه شماری از بازنشستگان که برای تجمع به محل آمده بودند بازداشت به داخل ماشین های ون منتقل شدند. بنا بر خبرها هفت نفر از بازنشستگان مخابرات در محل پارک اندیشه و به کلانتری خیابان نیلوفر منتقل شدند. در اهواز بازنشستگان تجمع و راهپیمایی داشتند.
بازنشستگان مخابرات در اعتراضات امروز خود از جمله شعار میدادند:”تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم”، و “تا حقمون نگیریم، هر روز همین بساطه”، ” وعده وعید کافیه، سفره ما خالیه”.
بنا بر خبرها الدور هاشمی، حسن چرتابی و عسل محمدی که در هشتم اردیبهشت دردیدار با خانواده معلم زندانی محمد حبیبی در هشتم اردیبهشت بازداشت شده بودند با قرار وثیقه آزاد شدند. اما ریحانه انصاری نژاد، آنیشا اسدالهی، سروناز احمدی، کامیارفکور، و حسن ابراهیمی، از دیگر بازداشت شدگان آن شب هنوز در زندانند. تمامی این بازداشت شدگان، و دستگیر شدگان انقلاب و همه زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند.
حکومت اسلامی به اعدام ها شدت داده است. در هفته ها و روزهای اخیر چندین نفر از زندانیان در شهرهای مختلف اعدام شدند. این اعدامها خشم و نفرت همه مردم را بر انگیخته است. در اعتراض به این موضوع شش زندانی سیاسی زن از زندان اوین به اسامی گلرخ ایرایی، زهره سرو، نسرین جوادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت و نرگس محمدی در بیانیهای اعدامهای گسترده در شهرهای مختلف ایران را محکوم کردند. آنها نوشتند: “تداوم و سرعت بخشیدن به اجرای احکام اعدام در روزهای اخیر، تلاش حکومت برای سرکوب مردم و ایجاد ترس و وحشت است…این اعدامها”اعمال خشونت عریان” برای نمایش “قدرتی پوشالی” است که “سست بودنش بر مردم ایران و جهان عیان شدهاست”. امضا کنندگان این بیانیه بر افزایش صدور احکام اعدام به “اتهامات افساد فیالارض و محاربه” و اجرای آن در سراسر ایران از سیستان و بلوچستان، خوزستان، آذربایجان، کردستان تا تهران اشاره کرده و “اعدام، کشتار و مردمکشی توسط حکومت استبدادی” را محکوم کرده و خواهان توقف سریع آن شدهاند. در بخش دیگری از این بیانیه چنین آمده است:” حکومت با سرکوب مردم و ایجاد رعب و وحشت از طریق کشتن راه به جایی نخواهد برد و محکوم به فناست”. امضا کنندگان این بیانیه از مجامع بینالمللی و رسانههای جهانی خواسته اند که با حمایت گسترده از مردم و فشار بر جمهوریاسلامی “مانع تداوم خشونت حکومتی شوند و به تحقق ارادهی مردم ایران یاری رسانند”. آنها مینویسند:” جنبش انقلابی “زن زندگی آزادی” تبلور ارادهی مردم برای پایان دادن به حکومت استبداد دینی است”. درود بر امضا کنندگان این بیانیه و همه زندانیان سیاسی!. با اعتراضات سراسری و گسترش جنبش سرنگونی باید جلوی اعدام ها را گرفت.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۸ مه ۲۰۲۳