حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
تجمعات و اعتصابات دانشجویان در دانشگاههای سراسر کشور جریان دارد. دانشجویان اعلام کرده اند، “همراهیم، چرا که فقط با این همراهی پیروزی نهایی انقلاب‌مان میسر می‌شود”. اعتراضات دانشگاه و خیزش مردمی در ابعاد وسیعی ادامه دارد.
رابطه امروز دانشگاه و انقلاب سابقه ای طولانی دارد. به پیوند و تعمیق مبارزه سیاسی و اعتصابات کارگران، معلمان و بازنشسته ها در چند سال گذشته مربوط است. با گسترده شدن اعتصابات کارگران در صنایع نفت، نساجی، گاز و پتروشیمی و هفت تپه در سالهای اخیر، دانشجویان چندین دانشگاه در تهران و تعدادی از شهرها فریاد زدند «فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم». فرزند کارگرانیم در مضمون و محتوا بیانگر موقعیت طبقاتی دانشجویان است. «در سال ۱۴۰۰ بیش از سه میلیون و ۲۰۰ هزار دانشجو مشغول به تحصیل بوده اند». این بیش از سه میلیون دانشجو عمدتا فرزندان کارگران و زحمتکشان هستند که، با شکاف طبقاتی و عمیق شدن مبارزه آنها برای معیشت و کرامت انسانی، آزادی بیان و تشکل و علیه فساد، گرانی و فقر در چند سال گذشته با صدها اعتصاب و تجمعات علیه رژیم جمهوری اسلامی بپا خاسته اند. دانشجویان فرزندان میلیونی شهروندان جامعه ای هستند که امروز و در صدها شهر و هزاران نقطه در اشکال اعتصاب و اعتراضات مداوم در خیابانها هستند. تداوم اعتراضات دانشجویان به پیشروی های جامعه برای نابودی حکومت اسلامی مربوط است.
عروج چپ و مبارزه علیه تفکیک و تبعیض جنسیتی
تفکیک جنسیتی و پوشش اجباری همواره در ٤ دهه گذشته یک موضوع اعتراض دانشجویان بوده است. در سال های ١٣٦٣ به بعد زمینه های اجتماعی در دانشگاه ها برای عروج چپ فراهم شد. تشکل دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب (داب) (۱۳۸۸ – ۱۳۸۵) یکی از جلوه های حضور دانشجویان چپ با دیدگاه و مواضع کمونیستی و رادیکال بود. عمده فعالیت داب در دانشگاه های تهران متمرکز بود. چپ دانشجویی از دهه ٦٠ ببعد با جنبش کارگری و زنان بیشتر از هر دوره ای ارتباط داشت. حضور چپ دانشجویی به بافت طبقاتی و میلیونی شدن دانشجویان با خاستگاه طبقاتی برآمده از اقشار کارگر و زحمتکش مربوط بود. از١٨ تیر ١٣٧٨ و اعتراض مردم و دانشجویان به بستن روزنامه سلام، فضای اعتراضی در دانشگاه ها تغییر کرد. (حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر۱۳۷۸ یکی از خونین‌ترین سرکوب‌های دانشجویی در تاریخ جنبش دانشجویی ایران به شمار می‌رود.) که از منظر مبارزه مردم و دانشجویان با رژیم اسلامی شروع جنبش توده‌اى براى سرنگوني رژيم اسلامى بود . در سال ٧٨ با توجه به سرکوب خونین و تحمیل هزینه های جانی به جنبش دانشجویی، برای مدتی فضای اعتراض و سازماندهی تشکل رادیکال دانشجویی به عقب نشست. این دوره دوره حضور سرکوبگرانه بسیج دانشجویی و تشکلهای خط امامی و دانشجویان اسلامی در دانشگاهها بود.
با شروع خیزشهای مردمی از سال های ١٣٩٦ فضای سیاسی دانشگاه ها تغییر کرد. از آن سال به بعد و با زنده شدن خیزش مردمی در آبان و دی ماه ٩٨جنبش دانشجویی و دانشگاه ها همراه و همگام با اعتصابات کارگران، معلمان و مردم بوده و هستند.
همگام بودن دانشجویان با اعتراضات مردمی.
دانشگاهها همیشه از دوره پهلوی ها و بعد از آن کانون اعتراض و مبارزه علیه دیکتاتوری بوده اند. از زمان به قدرت رسیدن ضد انقلاب اسلامی در سال ١٣٥٧، اعتراضات مردمی گسترش یافت و جنبش دانشجویی همواره با اعتراضات مردم همگام و همراه بوده است. ١٨ تیر ۷۸ از منظر تخاصم سیاسی مردم با رژیم اسلامی شروع جنبش توده‌اى مردم براي سرنگوني رژيم اسلامى بود .
اعتراضات میلیونی مردم و دانشجویان در ٢٥ خرداد ١٣٨٨ جریان پیدا کرد. تظاهرات ۱۳۸۸ و اعتراضات پس از آن از روز ۲۳ خرداد، در تهران و شهرهای دیگر از جمله اصفهان، تبریز، کرج، شیراز، یاسوج، ساری،ارومیه و دیگر شهرها، از فردای روز انتخاب مجدد احمدی نژاد آغاز گردید. روز ۲۵ خرداد در تهران حدود ۳ میلیون نفر به خیابان آمدند. در دانشگاه ها اعتراضات وسیع و پردامنه ای برگزار شد.
۷ دی ۱۳۹۶، اعتراض به گرانی، فساد و اختلاس از مشهد، با شعار”اسلام رو پله کردن/ملت رو ذله کردن” شروع شد و در ده ها شهر و دانشگاه ها ادامه پیدا کرد. مردم معترض در اعتراضات دی ماه
از گفتمان رسمی جمهوری اسلامی علنا گسست کردند و خطاب به اصولگرایان و اصلاح‌طلبان اعلام کردند که “دیگه تمومه ماجرا”.
بدنبال آن اعتراضات آبان ۹۸ علیه گرانی بنزین شروع شد و به اعتراضات کوبنده ای برای نابودی حکومت اسلامی تبدیل گردید. جنبش‌های اعتراضی از جمله جنبش زنان، جنبش دادخواهی، جنبش کارگری، جنبش دانشجویی، جنبش معلمان و سایر جنبش‌های اعتراضی، همه و همه عروج بی‌سابقه‌ای پیدا کردند. دانشگاه ها به میدان رو در رویی با حراست و نیروهای بسیجی تبدیل شد. تظاهراتهای دانشجویان دانشگاه ها گسترش یافت. .
شعارهای اعتراضات دانشجویان در انقلاب جاری
شعارهای دانشجویان بیانگر امیال و آرمانهای این جنبش است. بررسی محوری ترین شعارها در ٨ هفته گذشته به خوبی رابطه سیاسی و خواسته های دانشجویان با جنبش کارگری، معلمان و جنبش زنان برای رفع تبعیض جنسیتی را بیان میکند. این نوشته عاجز از به تحریر در آوردن صدها شعار و فراخوانی است که در راهپیمایی و تحصن های دانشجویان اعلام شده. در این مدت دانشجویان با بدست گرفتن عالی ترین شیوه اعتراض روابط انسانی و احساسی شان را با خیزش مردمی و انقلاب تحکیم بخشیده اند. جنبش دانشجویی همواره در چند دهه گذشته برای رفع تبعیض جنسیتی و تفکیک جنسیتی مبارزه کرده است اما این بار با شعار «زن زندگی آزادی» چند میلیون دانشجو را صدها دانشگاه ها را برای تحقق این شعار بسیج کرده است. شعارها؛ مرگ بر دیکتاتور ـ مرگ بر خامنه‌ای ـ این همه سال جنایت، مرگ بر این ولایت ـ امسال سال خونه، سید علی سرنگونه ـ توپ تانک مسلسل، زیر عبای رهبر ـ تجاوز توی زندان، اینم بود توی قرآن ـ کشته ندادیم که سازش کنیم، رهبر قاتل رو ستایش کنیم ـ آزادی، آزادی، آزادی ـ قسم به خون یاران، ایستاده‌ایم تا پایان ـ چه با حجاب چه بی‌حجاب پیش بسوی انقلاب ـ دانشجوی زندانی آزاد باید گردد ـ حیا کنید، دانشجو را آزاد کنید ـ دانشجو تعلیق بشه، دانشگاه تحریم می‌شه ـ اتحاد اتحاد ـ فکر نکنی امروزه، وعده ما هر روزه ـ از خون جوانان وطن لاله دمیده، عدالت کجایی؟ عدالت کجایی؟ .. ـ سپاهی بی‌ریشه، ساندیس شرف نمی‌شه ـ نیکای ما رو بردن، جنازه‌ش رو آوردن ـ توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد، به مادرم بگویید دیگر دختر ندارد ـ علف هرز تویی، زن آزاده منم ـ می‌کشم، می‌کشم، هر آنکه خواهرم کشت ـ دانشگاه شده زندان، شریف، بهشتی، تهران ـ با خون ما نوشتید/ مهسا رو ما نکشتیم ـ همونی که چلاقه، قاتل شاه‌چراغه ـ رئیسی برو گمشو و خس و خاشاک تویی، لایق این (…) تویی ـ
دور جدید اعتصابات دانشجویان با قتل حکومتی مهسا
تعدادی از دانشگاهها از جمله دانشگاه علامه طباطبایی، خوارزمی، امیرکبیر، شریف، تهران، بهشتی، هنر، سوره، الزهرا، علم و فرهنگ، علوم پزشکی ایران، بوعلی سینا همدان، چمران اهواز، نوشیروانی بابل و سهند تبریز با انتشار بیانیه‌های جداگانه‌ای اعلام کردند که در اعتراض به سیاست‌های حکومت ایران، از روز دوشنبه ۴ مهر اعتصاب کرده و در کلاس‌های درس حضوری و غیرحضوری شرکت نخواهند کرد. گاهشماری از اعتراضات را یادآوری میکنیم:
۴ مهر: دانشجویان ١٨ دانشگاه «دانشگاه تربیت مدرس تهران به‌عنوان نخستین دانشگاه، بسیاری از دانشگاههای دیگر ایران از جمله دانشگاه صنعتی شریف، الزهرا، خواجه نصیرالدین طوسی، علوم توانبخشی تهران، خوارزمی، سوره، چمران اهواز، سهند تبریز و بوعلی سینای همدان» در این روز به اعتصابات سراسری دست زدند.
۵ مهر: دومین روز اعتصاب سراسری دانشجویان دانشگاه ها با همراهی تعداد بیشتری از دانشگاهها همراه بود. دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده هنر دانشگاه دامغان و دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
۶ مهر: دانشجویان دانشگاه های شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، دانشگاه حکیم سبزواری، دانشگاه های تهران، تبریز اعلام کردند که از حضور در کلاس‌های حضوری یا مجازی خودداری خواهند کرد
۷ مهر: در ۷ مهر بیش از ۲۰۰ استاد دانشگاه با انتشار بیانیه‌ای ضمن حمایت از خیزش مردمی، خواستار آزادی دانشجویانی شدند که در اعتصاب‌ها و تجمع‌های اخیر بازداشت شده‌اند.
۸ مهر:دانشگاه سیستان و بلوچستان در ۸ مهر اعلام کرد که کلاس‌های این دانشگاه از ۹ مهر غیرحضوری خواهد بود.
۹ مهر: برگزاری تجمع دانشجویان در بیش از ٢٠دانشگاه. در دانشگاههای دولتی و آزاد ایران از جمله شهید بهشتی، علم و صنعت، صنعتی شریف، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد تهران، دانشگاههای آزاد تهران شمال و پونک، دانشکده زبان و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه زنجان، دانشگاه آزاد گوهردشت، صنعتی اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشکده پزشکی کرج، تحصن دانشجویان علم و صنعت و شهید باهنر کرمان.
١٠ مهر: ١١١ دانشگاه در روز ١٠مهر به اعتصاب های سراسری می پیوندند. دانشگاه صنعتی شریف از جمله دانشگاه هایی بود که دانشجویان دست به تجمع زدند. دانشکده دندانپزشکی تهران، دانشگاههای صنعتی شریف، فردوسی مشهد، آزاد نجف‌آباد، رازی کرمانشاه، باهنر کرمان، علم و صنعت، دانشکده دندانپزشکی تهران و دانشگاه آزاد تهران.
١٢مهر: دانشجویان چندین دانشگاه ایران از جمله دانشگاه امام رضای مشهد، و دانشگاه قم، ارومیه، نوشیروانی بابل، فردوسی مشهد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه الزهرا، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاههای علوم پزشکی تبریز، دانشگاه شهید بهشتی تهران، علوم پزشکی گیلان، دانشکده مهندسی دانشگاه تهران، علوم پزشکی یزد، دانشکده خواجه نصیر و علوم پزشکی کردستان، در این دانشگاهها تجمعات اعتراضی برگزار گردید.
۱۵ مهر: صدور فراخوان ادامه اعتصابات دانشجویی توسط دانشجویان دانشگاههای مختلف مانند: صنعتی شریف، تهران و علم و فرهنگ انجام شد. همچنین دانشجویان دانشگاه تهران اعلام کردند از روز شنبه ۱۶ مهر، دختران و پسران همگی در یک سلف غذاخوری مشترک حضور خواهند یافت.
۱۶ مهر: همزمان با حضور ابراهیم رئیسی در دانشگاه الزهرا دانشجویان این دانشگاه علیه رئیسی شعار سر دادند. این دانشجویان شعار «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه»، «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»، «رئیسی برو گمشو» و «خس و خاشاک تویی، لایق این (…) تویی» را تکرار کردند.
در مشهد صدها نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد امامیه، دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، دانشجویان دانشگاه آزاد تهران مرکز واحد پونک و دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران تجمع‌های اعتراضی برپا نموده هر کدام شعارهای مختلفی مانند «ما همه مهسا هستیم، بجنگ تا بجنگیم»، «مرگ بر دیکتاتور»، «بسیجی دروغگو کارت دانشجوییت کو»، «مرگ بر خامنه‌ای» و «آزادی آزادی آزادی» سردادند.
۱۷ مهر: در بیست و سومین روز انقلاب دانشجویان دانشگاه باراجین قزوین و دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران در مقابل ساختمان دانشگاه تجمع اعتراضی برپا کردند، و در دانشگاه آزاد تهران واحد مرکز، دانشجویان دانشکده هنر دست به تجمع زدند.
۱۸ مهر: دانشجویان دانشکده دندانپزشکی شیراز و دانشجویان دانشگاه امیرکبیر تهران تجمعی اعتراضی برپا کردند.
۲۶ مهر:دانشگاه علم و فرهنگ: معاونت دانشجویی فرهنگی دانشگاه علم و فرهنگ از آزادی تمامی دانشجویان بازداشت شده این دانشگاه خبر داد. دانشجویان دانشگاه هنر تهران، دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی، دانشجویان دانشگاه هنر تبریز، دانشجویان دانشگاه گیلان و دانشجویان دانشگاه مازندران هماهنگ با اعتراضات سراسری با سر دادن شعارهای مخالف حکومت تجمع‌های اعتراضی برپا کردند.
۲۷ مهر: در تهران، دانشجویان دانشکده زبان و ادبیات خارجی و دانشگاه علامه طباطبایی، همچنین دانشجویان دانشگاههای اصفهان، تهران، مازندران و کرمانشاه تجمع اعتراضی برپا کردند.
۳۰ مهر: ادامه اعتراضات سراسری دانشجویان در دانشگاههای تهران، صنعتی شریف، شهید بهشتی، علامه طباطبایی، علوم پزشکی تبریز، علوم پزشکی همدان، رازی کرمانشاه، یاسوج، هنر و معماری یزد، جندی شاپور اهواز و در دانشگاه مازندران.
۱ آبان:تجمع‌های اعتراضی شبانه، یک‌شنبه شب، اول آبان در خوابگاه‌های دانشجویان دختر دانشگاه خوارزمی واحد کرج و خوابگاه دانشگاه بوعلی سینای همدان و دانشجویان پزشکی دانشگاه زاهدان. در تهران دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف با تجمع مقابل در ورودی سلف سرویس شعارهایی از جمله «بسیجی جیره‌خور، آخرشه خوب بخور» سرمی‌دادند. همچنین دانشجویان چند دانشکده وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی مانند دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه امبر کبیر، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سوره تهران، دانشگاه آزاد کرج در استان البرز، دانشگاه گوهر دشت، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه آزاد خمینی‌شهر در استان اصفهان، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، با دادن شعارهای مختلف ضد حکومتی به تجمع‌ها و اعتراضات خود ادامه دادند.
۲ آبان: تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه همدان، دانشجویان و پزشکان نظام‌پزشکی،، دانشجویان در دانشگاه علوم‌پزشکی آزاد تهران، دانشگاه اصفهان، دانشگاه آزاد دزفول، دانشگاه شریف، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، دانشگاه آزاد واحد غرب تهران، دانشگاه آزاد واحد همدان، علم و صنعت تهران و دانشگاه هنر تبریز.
۳ آبان: تجمع اعتراضی در دانشگاه قم، دانشگاه آزاد همدان، علامه، بهشتی، الزهرا، دانشگاه آزاد واحد جنوب تهران، دانشکده فنی و ادبیات دانشگاه تهران، یادگار، ولیعصر، آزاد پونک، و آزاد شهر قدس (قلعه حسن خان) در استان تهران، دانشگاه فردوسی مشهد، علوم پزشکی همدان، و دانشگاههای دامغان، شهرکرد، چمران (جندی‌شاپور) اهواز، حکیم سبزوار، اردبیل، یزد، کرمان، دانشگاه علم و صنعت ، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه صنعتی شریف.
بعد از تجمعات دانشجویان معترض برای رفع تفکیک جنسیتی در سلف دانشگاه و بسته شدن آن توسط مسئولین، بر روی زمین نشسته و غذا خوردند. عادل فردوسی‌پور نیز در مقابل سلف دانشگاه نشست و همراه با دانشجویان بر روی زمین غذا خورد.
۴ آبان: ادامه اعتراضات دانشجویان در دانشگاههای تهران دانشکده زبان و ادبیات، دانشکده کشاورزی و دانشکده فنی، بهشتی، الزهرا، آزاد سوهانک، علم و فرهنگ، آزاد اهواز، کرمان، آزاد همدان، نوشیروانی بابل، آزاد یزد، علوم پزشکی زاهدان، محقق اردبیلی، دانشگاه تبریز، آزاد بروجرد، آزاد واحد شمال تهران، دانشگاه باهنر کرمان، آزاد شیراز، سبزوار، هنر و معماری پارس، آزاد اراک، دانشگاه یزد، آزاد نجف‌آباد، آزاد کرج، علوم و تحقیقات تهران، و بوعلی همدان.
۵ آبان: ادامه تجمعات دانشجویان دانشگاه علمی-کاربردی «سیتی‌سنتر» اصفهان، دانشجویان دانشگاه آزاد یزد، دانشجویان دانشگاه هنر و معماری پارس تهران، دانشجویان دانشگاه آزاد یزد، دانشجویان دانشگاه هنر و معماری پارس تهران، دانشجویان دانشکده هنر و معماری بوشهر، دانشجویان دانشگاه آزاد کرج.
۷ آبان: درگیری دانشجویان معترض با نیروهای حراست و بسیج دانشجویی. تجمعات اعتراضی در بیش از ٣٢ دانشگاه، از جمله دانشگاه آزاد تهران واحد پونک، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، دانشگاه علوم پزشکی لاکان رشت، دانشگاه گنبدکابوس، دانشگاه پیام نور مریوان، دانشگاه ارومیه، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه فنی و حرفه ای دختران ۱۷ شهریور کرج، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه آزاد تهران – واحد سوهانک، دانشگاه خوارزمی واحد تهران، دانشگاه یزد، دانشگاه چمران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه آزاد تهران شمال، دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، دانشگاه بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه علم و فرهنگ، دانشکده فنی دختران کرمانشاه، دانشکده فنی دانشگاه تهران، دانشگاه معماری و هنر پارس، دانشگاه جندی شاپور اهواز، دانشگاه خواجه نصیر، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی قزوین، دانشگاه باهنر کرمان، دانشگاه علامه.
۸ آبان: تجمعات اعتراضی در دانشگاههای مشهد، علامه، کردستان، گرگان، فنی و حرفه‌ای کردستان، فنی سنندج، آزاد تهران شمال، آزاد اسلامشهر، آزاد پرند، معماری و هنر پارس، نوشیروانی بابل، صنعتی شاهرود، دانشکده ابوریحان دانشگاه تهران، دانشجویان آموزشکده فنی دخترانه سنندج، بین‌المللی خمینی، اراک، زنجان، آزاد شیراز، منتظری مشهد و چمران اهواز. دانشجویان در این دانشگاهها با سر دادن شعارهای ضد حکومتی تجمع‌ها و تظاهرات اعتراضی برپا کردند.
۹ آبان: اعتراضات و تحصن‌های دانشجویی، در دانشگاههای امیرکبیر، الزهرا، شیراز، زند شیراز، شریف، علوم پزشکی تبریز، بوشهر، بهشتی، خیام مشهد، علوم پزشکی زنجان، بین‌المللی قزوین، دانشگاه آزاد در غرب تهران، آزاد سنندج، آزاد تهران واحد جنوب، و صنعتی شاهرود.
۱۰ آبان: دانشجویان دانشگاههای بهشتی (دانشکده‌های اقتصاد و علوم سیاسی و برق و کامپیوتر)، شریف، الزهرا، امیرکبیر، هنر و معماری دانشگاه آزاد واحد تهران غرب، روان‌شناسی دانشگاه تهران، خوارزمی، علامه، شهید مدنی آذربایجان، آزاد تهران شمال، آزاد واحد شرق، آمل، کرمانشاه، صنعتی اصفهان، یزد، علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، دانشکده ریاضی، خبرنگاران مشهد به تحصن یا تجمع‌های اعتراضی دست زدند.
۱۱ آبان: ادامه تجمعات اعتراضی دانشجویان در تهران دانشجویان دانشگاههای بهشتی، الزهرا، علم و فرهنگ، آزاد شمال تهران، رزیدنت‌ها و دانشجویان پزشکی دانشگاه خمینی و دانشجویان دانشگاههای آزاد شهر ری، نوشیروانی بابل، پیام نور مریوان، صنعتی اصفهان، علوم پزشکی شیراز، مدنی تبریز، سیستان و بلوچستان.
۱۲ آبان: اعتراضات دانشجویان به سرکوب خونین مردم معترض در دانشگاه آزاد مریوان، دانشگاه آزاد نیشابور، دانشکده هنر اصفهان، دانشگاه آزاد کرج، دانشگاه شهر قدس، دانشگاه هنر و معماری پارس، دانشگاه آزاد سقز.
۱۴ آبان: تحرکات و راهپیمایی دانشجویان دانشگاههای شیراز، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دانشگاه خوارزمی واحد کرج، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه آزاد تهران شمال، دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه علم و صنعت، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، پردیس شمالی دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد تهران واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه گیلان، دانشگاه علامه، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه علم و صنعت، دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان و دانشگاه آزاد مشهد.
۱۵ آبان: تجمعات اعتراضی دانشجویان به بازداشت و ممنوع الورود شدن دانشجویان در دانشگاههای صنعتی شریف، امیرکبیر، تهران، صنعتی اصفهان، تهران مرکز شمال، علوم تحقیقات، دانشگاه علم و فرهنگ، دانشگاه هنر و معماری پارس، دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی ارومیه، دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، دانشگاه نوشیروانی بابل، دانشگاه آزاد تهران – شمال، دانشکده‌های مدیریت و اقتصاد و مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی.
۱۶ آبان:۱۲۱ تن از اساتید دانشگاه صنعتی امیرکبیر طی نامه‌ای خطاب به رئیس دانشگاه از دانشجویان حمایت کرده و نسبت به بازداشت و تعلیق گسترده دانشجویان واکنش نشان دادند.
٦٠٠ نفر از استادان دانشگاهها و پژوهشگاه‌های کشور با امضای یک بیانیه خواستار لغو «تمامی احکام ضد حقوق مدنی علیه دانشجویان» و «آزادی بی‌قید وشرط» دستگیرشدگان شدند
۱۷ آبان: ادامه تحصن، راهپیمایی و تجمعات دانشجویان در دانشگاه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه ارشاد دماوند، علم و فرهنگ، دانشکده ریاضی دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، در دانشگاه صنعتی شریف: شماری از دانشجویان دانشگاه شریف با همراهی تعدادی از اساتید، در سالن جباری این دانشگاه در اعتراض به ممنوع‌الورودی شماری از دانشجویان و آزادی دانشجویان زندانی تجمع برگزار کردند. در این اعتراض، عادل فردوسی‌پور در سخنان کوتاهی تأکید کرد که «جای دانشجو پشت میله زندان نیست. همه مردم ایران خواهان آزادی بی‌قیدوشرط دانشجوهای در بند هستند.
۱۸ آبان:دانشگاه علامه طباطبایی: معاون دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی اعلام کرد «در حال حاضر به حدود ۱۳۰ نفر از دانشجویان از طریق تماس یا پیامک اعلام شده که ممنوع الورود هستند.
زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی!
