حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
اوایل هفته گذشته صدرا زاهدپور پسر بچه چهارساله ای که به دلیل جراحت چانه به بیمارستان اشرفی اصفهانی واقع در خمینی‌شهر مراجعه میکند، بدلیل عدم توان مالی خانواده اش برای پرداخت هزینه بخیه، پزشک معالج پس از بخیه زدن بر روی زخم صورت این کودک، دستور بازکردن بخیه را می‌دهد و این کودک را با چانه شکافته و خونین رها میکند. رسانه های جمهوری اسلامی اعتراف میکنند که «احساسات تمام مردم و رسانه ها درمورد این فاجعه را جریحه دار شده و وزیر بهداشت طی مصاحبه ای در این خصوص از وقوع این جریان ابراز تاسف کرده است». اما این یک اتفاق ساده نیست. این عمق سیستم بیرحم پزشکی در جمهوری اسلامی و عمق ماهیت ضد انسانی حکومت را بخوبی عیان میکند.
رسانه های جمهوری اسلامی از اخلاق پزشکی و بی احترامی به حقوق یک بیمار صحبت میکنند و میگویند هیچیک از کادر درمانی حق چنین کاری نداشته اند. اما نه مقامات و نه رسانه های جیره خوار حکومت هیچکدام یک کلمه از هزینه های کمر شکن درمان و بیمارستان حرف نمیزنند. یک کلمه از علل و زمینه این عمل تکان دهنده و جنایتکارانه صحبت نمیکنند. هیچکدام نمیگویند که چرا چنین رفتاری با یک بیمار آنهم یک کودک فقط در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی اتفاق می افتد. هیچکدام نمیگویند که چه شرایطی پزشک و پرستار را به چنین رفتار ضد انسانی واداشته است. هیچکدام از نمونه های بیشماری که قبلا در خود رسانه های حکومتی مبنی بر رها کردن بیمار در بیابان بدلیل عدم توان پرداخت هزینه معالجه منتشر شده، حرف نمیزنند. هیچکدام از هزاران مورد بیماری که بدلیل نداشتن هزینه، بدون معالجه از بیمارستان های جمهوری اسلامی رانده شده اند، لام تا کام حرفی نمیزنند. هیچکدام نمیگویند تکلیف بیماری که توان پرداخت هزینه معالجه را ندارد چیست. منشور حقوق بیمار را به خیال خود منتشر کرده اند که بگویند در جمهوری اسلامی بیمار چه حقوق بالایی دارد، اما این منشور نیز کوچکترین چیزی درمورد حق معالجه اکثریت مردمی که توان پرداخت هزینه معالجه را ندارند نمیگوید.
تمام تمرکز رسانه ها و مقامات حکومت متوجه پزشک و پرستار خاطی شده است. پزشک و پرستار را علم کرده اند تا حکومت کثیف شان را از زیر ضرب و خشم مردم نجات بدهند. اما مردم عاملین واقعی این جنایت را میشناسند. مردم به درست حکومتی را که پزشک را وادار میکند به جای معالجه چشم بیماران، چشم سالم یک انسان را کور کند و از حدقه در آورد و بجای معالجه دست آنرا قطع کند، عامل این فاجعه میدانند. مردم نظامی را که کوچکترین حقی برای معالجه مردم قائل نیست عامل این فاجعه و هزاران فاجعه پزشکی دیگر میدانند. تحت حاکمیت جمهوری اسلامی کارگر بودن جرم است. مادر صدرا پرستار سالمندان و پدرش راننده تاکسی هستند. هر دو کار میکنند اما توان یک معالجه ساده را ندارند. هر دو بخشی از درآمد ناچیزشان را به عنوان بیمه به سازمان تامین اجتماعی میپردازند اما موقع نیاز به مداوا اینچنین با بیرحمی مواجه میشوند. چرا که بیمه ای که میپردازند صرف مفتخوری و دزدی مقامات سازمان تامین اجتماعی امثال مرتضی میشود. حق کارگر و زحمتکش در نظام اسلامی همینقدر است. ارزش جان مردم برای این حکومت و مفتخوران و جنایتکارانش در مجلس و دولت و بیت رهبری همینقدر است.
نظام غیر بهداشتی، غیر انسانی و فاسد و تبعیض آمیز پزشکی در ایران، باید زیر و رو شود. طب باید تماما رایگان شود. مقامات بیمارستان ها باید توسط کادر درمانی و کارمندان بیمارستان ها انتخاب شوند. کارکنان بیمارستان ها باید از حق متشکل شدن و اعتراض و اعتصاب برخوردار شوند تا بتوانند رفتار بیرحمانه ای که با خانواده های فقیر و زحمتکش میشود را در هم بشکنند.
امروز باید پرچم طب رایگان در تمام سطوح و برای عموم مردم را بالا برد. این خواست را باید در اعتراضات کارگران و دانشجویان و در هر شهر و محله ای به یک خواست عمومی و سراسری تبدیل کرد. کارکنان شریف و آزاده بیمارستان ها از پرستاران و پزشکان و سایر کارکنان بیمارستان ها در افشا و محکوم کردن قوانین نظام پزشکی و رفتاری که با بیماران فقیر میشود، سهم مهمی دارند.
اکنون که جمهوری اسلامی و سیستم پزشکی اش بیش از پیش بی آبرو شده و مقامات خودشان را تحت فشار میبینند، زمینه برای عقب راندن آنها بیش از گذشته فراهم شده است. این حکومت فقط و فقط شایسته به زیر کشیدن است و جای مقاماتش در دادگاه است. این اتفاق بر ضرورت تشدید مبارزه برای سرنگونی این حکومت تاکید صد چندان میکند. حکومتی که برای جان انسانها در نظام پزشکی و سیستم قضائی و در کل سیاستهایش ارزشی قائل نیست باید بزیر کشیده شود.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۸ آذر ۱۳۹۴، ۹ دسامبر ۲۰۱۵
