دست مذهب از ورزش کوتاه!

انترناسیونال ۶۱۴

یکی دو هفته پیش بازی بین تیم آرژانتین و پاراگوئه را میدیدم. با تعجب مشاهده کردم که  آقای داور قبل از اینکه مسابقه را شروع کند ابتدا صلیبی بر خود کشید و بعد بر صوت آغاز دمید!

قبلا  دیده بودم که بازیکنان بسیاری هر وقت گل میزنند و یا وارد زمین میشوند بر خود صلیب میکشند. خود این حرکت همیشه برایم آزار دهنده بود و واضحا تبلیغ مذهب و خرافه قلمداد میشود. حالا میدیدم که داور مسابقه که یک مقام رسمی فیفا محسوب میشود دارد بر خود صلیب میکشد. من نمی دانم قوانین فیفا در این مورد یعنی تبلیغ آشکار مناسک  مذهبی چه میگوید. اما میدانم که تبلیغ اعتقادات نژادپرستانه ممنوع است و بارها در اخبار شنیده ام که تیم ها و یا بازیکنان بخاطر اظهارات و یا رفتارهای نژادپرستانه جریمه شده اند. اما مگر مذهب در آدم کشی و ایجاد تفرقه بین انسانها دست کمی از نژادپرستی دارد؟ سوالی که برایم مطرح است چرا تبلیغ مذهبی در جریان یکی از محبوبترین و پر بیننده ترین ورزش های جهان اینقدر سهل و آسان است؟ نه فقط بازیکنان بلکه حتی داور هم  تبلیغ باورهای مذهبی خود را میکنند و کسی هم مانع و معترض شان نیست. 

شاید کسانی فی الحال این کار را کرده اند و من خبر ندارم. یعنی اعتراضی راه انداخته اند. البته میدانم که در مورد تحمیل حجاب اسلامی به دختران اعتراضات زیادی شده است. ولی بنظر میرسد که گارد فیفا و دیگر نهادهای جهانی ورزشی در اینگونه موارد شل است. بنظر میرسد که در موارد زیادی تبلیغ مذهب یا تمایلات مذهبی بازیکنان در جریان مسابقات ورزشی یک امر فبیح و ضد ارزش های مدرن و سکولار قلمداد نمی شود. گویی مذهب این بلای آسمانی که بر بشر نازل شده است در این قرن بیست و یکم  تقریبا بی خیال از محدودیت و ممنوعیت قانونی جدی در میدانهای ورزشی دارد کار خودش را میکند.  

 قصد اصلی از این یادداشت طرح این است که  باید  کارزاری وسیع و بین المللی راه انداخت که خواهان کوتاه کردن تمام و کمال تبلیغ مذهب و علامات و اعمال قوانین مذهبی بهر شکل و بهر صورت (از تحمیل حجاب گرفته تا صلیب کشی و غیره) در ورزش شد. باید خواهان این شد که هرکس لطف کند و مذهب خودش را در خلوت و خانه خودش نگه دارد و در یک فضای عمومی و بین المللی نظیر مسابقات ورزشی از تبلیغ و نمایش آن پرهیز کند. باید ورزش را که وسیع ترین و جهانی ترین روابط بین انسانهاست کاملا از خرافه مذهبی دور نگه داشت. 

در مورد این پیشنهاد طبعا میشود از جوانب گوناگون بیشتر حرف زد. اینجا فقط به یک سوال احتمالی می پردازم. اینکه در جهانی که بشر اینهمه بدبختی دارد و بخصوص مذهب و خرافه و بخصوص اسلام سیاسی دست اندکار جنایات وقیح و بیشماری است، آیا شعار “دست مذهب از ورزش کوتاه” کمی تزیینی و فرعی نیست؟ بنظرم نه ابدا. اگر خوب دقت کنیم مذهب در این سی چهل سال گذشته یک عروج جهانی داشته است. فقط اسلام سیاسی نیست که در این دوره قد علم کرده است. در همان غرب هم صاحبان فرهنگ رسمی از سکولاریسم و ازرش های لیبرالی و لائیک بورژوازی عقب نشسته اند. در واقع عروج اسلام سیاسی و مذهب بطور کلی تنها انعکاسی از یک قهقرای فرهنگی و سیاسی است که نهایتا ریشه در اقتصاد سیاسی بورژوازی دوران ما دارد. نئولیبرالیسم و اسلام سیاسی و دامن زدن به خرافات مذهبی و ملی و غیره که در سه چهار دهه گذشته شاهد آن بودیم، همه و همه روبنای سیاسی و فرهنگی یک وضعیت بن بست اقتصادی بورژوازی جهانی است. بن بستی که همچنان ادامه دارد و عواقب سیاسی و فرهنگی وحشتناکتری را برای بشر تدارک دیده است. میخواهم نتیجه بگیرم که صلیب کشی در فوتبال و چارقد وچاقچور کردن سر دختران ورزشکار و عروج جمهوری اسلامی و  داعش و دست بالا گرفتن راست افراطی و مذهبی در جایی مثل آمریکا همه جوانب مختلف یک پدیده واحد اند. با کل این پدیده باید درافتاد، اما مبارزه برای کوتاه کردن دست مذهب از ورزش هم گوشه ای از این نبرد است. حجاب و صلیب و هر گونه تبلیغ و اظهار وجود مذهبی از میدانهای ورزشی بیرون!

 25 جون 2015