حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
نسان نودینیان:
در هفته گذشته دو حرکت اعتراضی مهم در صحنه اجتماعی جامعه توسط پرستاران و معلمین شکل گرفت. پرستاران اعلام کردند در هیچ یک از برنامه‌های رسمی روز پرستار شرکت نخواهد کرد. پنچم اسفند روز پرستار است. و شش هزار معلم با امضای طوماری خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر زندگی زیر خط فقر معلمان و درماندگی آنان از تامین نیازهای اولیه زندگی، خواهان رفع تبعیض و بر قراری عدالت در پرداخت حقوق کارکنان دولت و تامین یک زندگی شرافتمندانه شدند.
٢٣ آذر ماه(١٤ دسامبر ٢٠١٤) اعتراض پرستاران در چند شهر تهران، اصفهان و مشهد برگزار شد. ٧٠٠نفر از پرستاران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی از استان های تهران، اصفهان، مازندران و گیلان مقابل ساختمان ریاست جمهوری در تهران تجمع کردند. همزمان تجمع بیش از ١٠٠نفر از دانشجویان پرستاری در مشهد در اعتراض پایین بودن دستمزدها، برگزار شد. در تهران تجمع مرکزی پرستاران معترض در میدان پاستور برگزار شد. بیانیه تجمع پرستاران مهلت اجرا و عملی شدن خواستهایشان را ٥ اسفند روز پرستار اعلام کردند. مهلت یک ماه رو به اتمام است. محمد شریفی مقدم عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور با اعلام این خبر گفت: «علی رغم گذشت بیش از یک ماه از تجمع گسترده پرستاران در شهرهای بزرگ کشور هنوز هیچ اقدام مثبتی از سوی دولت صورت نگرفته است. اما با گذشت یک ماه نه تنها وعده‌های داده شده به انجام نرسید بلکه اقدامات اخیر وزارت بهداشت نشان می دهد به گونه ای دیگر قرار است حرفه ی پرستاری را با مشکلات جدی مواجه کنند». عملا نظام جمهوری اسلامی با بی اعتنایی به خواست و مطالبات ده ها هزار از پرستاران برخورد کرده و راه های ورود پرستاران برای تحقق مطالباتشان را مسدود کرده است. اعلام شرکت نکردن پرستاران در روز پرستار پنچم اسفند ماه، بدون آلترناتیو اعتراضی ناکافی است. قدرت اعتراض و نارضایتی پرستاران به وضع معیشت و سازمان اداری ناعادلانه و سخت زمینه های مناسب و فعالی هستند برای سازماندهی اعتضابات وسیع و گسترده. جامعه پرستاران برای تحقق مواد و مطالبات بیتینه هایشان راهی جز ادامه اعترض و بویژه در شکل اعتصاب عمومی ندارند. کمیته پیگیری مطالبات جامعه پرستاری و فعالین درون پرستاران برای تحقق بیانیه تظاهرات ٢٣ آذر راهی جز فراخوان به اعتراض های گسترده را ندارند.
شش هزار معلم با امضای طوماری خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر زندگی زیر خط فقر معلمان و درماندگی آنان از تامین نیازهای اولیه زندگی، خواهان رفع تبعیض و بر قراری عدالت در پرداخت حقوق کارکنان دولت و تامین یک زندگی شرافتمندانه شدند. معلمان با ارائه طومار ١٥متری و حضور در کمیسیون شوراها خواهان رفع مشکلات معیشتی و اجرایی شدن نظام رتبه‌بندی معلمان شدند. در بخشی از این طومار اعتراضی، معلمان کشور با اشاره به تعریف و تمجیدهای تبلیغاتی دولت و مسئولین از معلمان نوشته اند: معلمان کشور از تمجید و تعریف جایگاه علم و معلم خسته‌اند و از برخوردهای سیاسی با شکل معیشتی ناراضی‌اند و از مجلس و دولت انتظار «عمل» دارند. در ادامه این نامه آمده است: امروزه معلمان کشور در تامین نیازهای اولیه زندگی خود درمانده‌اند و عموما زیر خط فقر به سر می‌بند و این امر به منزلت آن‌ها آسیب زده است. و در طومار از مجلس و دولت خواسته اند: « ما امضا کنندگان طومار موکدا از نمایندگان مجلس و دولتمردان جمهوری اسلامی می‌خواهیم به دور از هرگونه شعار، رفتار تبلیغی و سیاسی با عزمی قاطع و راسخ، خواسته برحق جامعه فرهنگیان کشور مبنی بر تامین حقوقی که نیازهای یک زندگی شرافتمندانه را پاسخگو باشد، محقق نمایند». خواست تامین معیشت و حقوق عادلانه مطالبه معلمین در چند سال گذشته است. جامعه معلمین یکی از بزرگترین کانونهای اعتراضی و ناراضی در جاحعه است. جامعه معلمین از حمایت و پشتیبانی بزرگترین بخش جامعه دانشجویان، محصلین و خانواده های آنان برخوردار است. امید به تصمیم دولت کافی نیست. جمع آوری پانزده متر طومار با امضای هزاران معلم در سطح سراسری قدرت اعتراض و میزان نارضایتی جامعه معلمان را منعکس کرده است. گوش مجلسیان و دولت برای عملی کردن بیانیه و مطالبات و طومار معلمین زمانی شنوا و باز میشود که صدای اعتراض و اعتصاب معلمین در جامعه با دامنه وسیعی دیده و لمس شود. عملی شدن مطالبات معلمین با گسترش اعتراضات و اعلام اعتصاب به نتیجه میرسد.
جمهوری اسلامی موظف است بیانیه و مطالبات و خواستهای پرستاران و معلمین را عملی کند. دولت مسئول تامین زندگی و معیشت با رفاه و پرداخت حقوق و مزایا مکفی برای پرستاران و معلمین است.
پرستاران و معلمین میتوانند جامعه را بطرف اعتراض همگانی ببرند. مردم در ایران تحت حاکمیت نظام جمهوری اسلامی از فقر و گرانی به تنگ آمده اند. زمینه های اجتماعی و وسیع و توده ای مبارزه علیه بیکاری، فقر و گرانی موجود است. اعتراض و تجمع و اعتصاب پرستاران و معلمین پیش درآمد و زمینه های دخالت میلیونی جامعه تشنه رهایی از اوضاع کنونی خواهد بود.
