حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
فایل پی دی اف ویژه پیاده کردم روی تلفن همراه
با درودهای بی دریغ
رفقا
گفتن ندارد که ما در چه موقعیت مهم تاریخی هستیم و به نظر من پراتیک حزب بر متن تزی که در دو ساله اخیر مطرح بوده یعنی “در مقابل حکومت ما نماینده کل جامعه هستیم و رو به جامعه نماینده طبقه کارگر” یعنی وقوف بر همین امر.
“تفنگها به طرف بورژوازی خودی” این بیش از آنکه یک شعار باشد یک تز تاریخی بود، شاید مهمتر از تزهای آوریل که لنین ارائه داد. درست تر بگویم برمبنای این شعار تزهای آوریل شکل گرفت و بلشویکها نهایتا توانستند قدرت سیاسی را به کف آورند. به نظر من تزی که حمید تقوایی ارائه کرده دارای اهمیت تاریخی در همان حد تز تفنگها به طرف بورژوازی خودی لنین است. قصد از این مقایسه نه آنچنانکه که مارکس می گفت مدد گرفتن از ارواح گذشته در دوره های بحران انقلابی نیست، نام هایشان را نیز به عاریت نمی گیریم و نمی خواهیم به زبان عاریتی، بر صحنه جدید تاریخ ظاهر شویم. بار سنت همه نسل های گذشته با تمامی وزن خود بر مغز ما سنگینی نمی کند؛ ما میراث دار نسل های گذشته نیستیم. بدهکار هیچ جنبش تاریخی نیستیم. ما خود مائیم. ما کمونیست کارگری هستیم که سنگهای خود را از جنبش های که در حاشیه زنده اند وا کنده ایم و تفاوتهایمان را روشن و شفاف و صریح گفته ایم. ما جنبشی هستیم به شدت خودآگاه. اگر در مقام مقایسه باشد بقول منصور حکمت ما را باید با بلشویکها قبل از انقلاب اکتبر مقایسه کرد آنوقت مشخص میشود که به پشتوانه بیش از چهار دهه مبارزه نظری و عملی خیلی روشن تر و سرراستر و صریح تر و عملی تر رادیکال تر در صحنه جدید تاریخ حضور داریم و قصد داریم با رنگ انسانی زدن به آن تاریخ ساز باشیم.
طرف مقابل، بورژوازی اما کاملا چهره ضد انسانی بخود گرفته است و در پشت شنیع ترین و بی رحم ترین جنبش های ارتجاعی قایم شده است. مومیایی ها و فسیل ها را به جلو صحنه رانده اند تا هر چه دستاورد بشری است نابود کرده باشند. حزب کمونیست کارگری ایران اما قصد کرده است همه این جرثومه های پلشت تاریخ طبقاتی را از جامعه بزداید. برای این مهم حزب کمونیست کارگری ایران وعده بعد از سقوط نمی دهد. منتظر نمانده که روزش برسد. بلکه همین امروز، همین لحظه، هر جا که دستش برسد و توانش اجازه می دهد در مبارزه علیه رژیم اسلامی سرمایه که دستپخت بورژوازی جهانی است و به هر شکلی در این چهار دهه زیر بغلش گرفته پیشگام است. برای هر چه که منزلت انسانی محسوب می شود در صف مقدم است و به همین سبب چهره ای انسانی به سیاست بخشیده است.
“در مقابل حکومت نماینده جامعه هستیم” در جایی مطرح می شود که از سویی کرامت و منزلت انسانی جامعه به طرز وسیع و همه جانبه ای نابود شده است. حکومت از گور برخاسته جمهوری اسلامی حیاتش به نفی و نابودی شرافت انسانی وابسته است. در این زمینه اصلا کوتاهی نکرده است. و از سوی دیگر در تکمیل نابودی منزلت انسانی، این حکومت معیشت ۹۹ درصد جامعه را امروز بیشتر از دیروز روبه نابودی سوق داده. هر بخشی از جامعه به دلیلی در میدان مبارزه است با نفرتی عمیق از جمهوری اسلامی؛ که به واقع این نفرت، نفرت از سرمایه است و این حکومت نماینده اسلامی آن است.
اپوزیسیون راست معیشت مردم مسئله اش نیست تنها خواستار طلوع بامدادان از پشت رشته کوههای فلات ایران است! و منزلت را در دایره های بس تنگ محدود می سازد، در حد اعتبار پاسپورت! به همین سبب نمی تواند نماینده کل جامعه در مقابل حکومت باشد. جامعه ایران تشنه رسیدن به موقعیتی است که شاٌن و منزلت انسانها به ضخامت کیف پول و پینه پیشانی ریاکاران بستگی نداشته باشد. حزب کمونیست کارگری ایران سوسیالیسم اش را بازگشت به انسان و رهایی انسان تعریف کرده و عملا آنرا پراتیک می کند.
“رو به جامعه نماینده طبقه کارگر هستیم”؛ بی هیچ توهمی حزب کمونیست کارگری خود را حزب طبقه کارگر می داند و طبقه کارگر را طبقه ای معرفی نمی کند که گویا فقط دنبال منافع صنفی خود است و مبارزه با استثمارگران را در محدوده کارخانه تعریف نمی کند. اگر این طبقه قرار است رها شود باید کل جامعه آزاد شود. و برای آزادی کل جامعه این طبقه باید نشان بدهد که همه آن چیزهای که نشاط و رفاه یک جامعه را تضمین می کند با مبارزه او ممکن است و حزب کمونیست کارگری این ممکن را نمایندگی می کند.
رفقا!
جامعه ایران به شدت تشنه رفاه و منزلت و کرامت انسانی است. کنگره پیش رو باید در راستای تز فوق کار خود را به پیش ببرد. حال که بالاترین ارگان سازمانی حزب بواسطه اینترنت و رسانه های اجتماعی و ماهواره در دسترس وسیعتر جامعه است این باور باید به جامعه شناسانده شود که حزب کمونیست کارگری ایران نه تنها معیشت و رفاه و منزلت و کرامت انسانی را حق مسلم مردم به رسمیت می شناسد بلکه شدنی ترین حق می داند.
یاشار سهندی- ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱
