رئیسی، رئیس جمهور فراری – شهلا دانشفر

shahla daneshfar11

شهلا دانشفر

مندرج در انترناسیونال ۹۴۲

فایل پی دی اف ویژه پیاده کردن روی تلفن همراه

ابراهیم رئیسی رئیس جمهور  بر آمده از یک نمایش انتخاباتی است که مردم با جنبش رای ما سرنگونی است به او و به کل این سیستم و نظام نه گفتند.  رئیسی را از صندوق رای کذایی شان بیرون کشیدند  تا بلکه اوضاع را کمی به کنترل درآورد. او هم بر برگزیدن کابینه تمام امنیتی ظاهرا کمر بندهایش را سفت کرد. اما نه برای او و نه برای  کل حکومت مجالی برای نفس کشیدن ایجاد نشد.

به عبارت روشنتر رئیسی رئیس جمهوری مفلوک  و فراری از مردم و از جهان است. رئیس جمهوری است که مجبور است خود را از حضور در میان کارگران و مردم بدزدد و ورودش به هر کجا به محلی برای اعتراض و فریاد کارگران و مردم  معترض علیه او و کل حاکمیت تبدیل میشود.  امروز  کارگران و مردم معترض با شعارهای اعتراضی خود و با بیانیه ها و در تجمعات اعتراضی شان مستقیما علیه دولت او و کل حاکمیت سخن میگویند و اعلام کیفرخواست میکنند.  به کارنامه رئیسی در همین مدت کوتاه روی کار آمدنش نگاهی بیندازیم:

 خیزش مردمی در خوزستان با شعار حکومت اسلامی نابود باید گردد و کشیده شدن ترکش هایش به شهرهای دیگر و بر پا شدن تظاهرات های حمایتی در شهرهای مختلف حساب کار را از همان اول کف دست  رئیسی و همه شان گذاشت. و بعد در شرایطی که  بحران کرونا بیداد میکرد جنبش شکایت از خامنه ای بخاطر کشتار کرونا  و فتوای جنایتکارانه اش مبنی بر واکسینه نکردن در برابر این بیماری مرگبار و  سربلند کردن صنعت بزرگ کرونا که پشتش دزدی ها میشود به راه افتاد. وکلای شجاعی جلو آمدند و با سند و مدرک اعلام شکایت کردند و تشکلهای مختلف کارگری، معلمان و بخش های مختلف جامعه با اسم و رسم خود به دفاع از این وکلا و این گفتمان برخاستند.  از سوی دیگر در همین اوضاع ما شاهد قد علم کردن هر چه قدرتمند تر جنبش کارگری در عرصه های مختلف بودیم. از جمله در اواخر خرداد ماه هزاران کارگر پیمانی پروژه ای نفت، با نیروی چند برابری اعتصاب سال گذشته خود و  خشمگین از خلف وعده های داده شده، در مناطق مختلف نفتی وارد اعتصاب شدند. اعتراضاتی که هنوز ادامه دارد. این کارگران با اعتصاب قدرتمند خود  دیوارهای دژ تمام  امنیتی  صنعت نفت را به لرزه در آوردند و ما در این مدت شاهد تجمعات اعتراضی آنان در این شهر و آن شهر، برپایی مجمع عمومی بزرگی از نوع هفشجان و برگزیدن نمایندگانشان برای طرف حساب شدن با پیمانکاران چپاولگر و مارش با شکوه آنان در کف خیابان برای برچیده شدن بساط پیمانکاران در جایی مثل پتروشیمی ماهشهر بوده ایم .  بدینگونه نفت این صنعت مهم کلیدی دیگر آرام و قرار ندارد و کارگران با اعتراضاتشان کل  ساختارهای اقتصادی این حکومت از جمله قوانین برده وار مناطق ویژه اقتصادی را مورد حمله و تعرض خود قرار داده اند.  از سوی دیگر در همین فاصله روی کار آمدن دولت رئیسی شاهد دور جدید اعتصابات کارگران نیشکر هفت تپه هستیم. اعتصاباتی که در دور اخیر خود هفدهمین روز را پشت سر میگذارد و در این دو هفته هر روزش سرفصل جدیدی در اعتراضات این کارگران و کل جامعه بوده است. در این اعتراضات کارگران با صدای بلند خطاب به رئیسی گفتند که او سعی کرد از اعتراضات نیشکر هفت تپه سوء استفاده کند و دولت خود را “مردمی” خواند. اما موفقیت ما برای خلع ید از اسدبیگی بخاطر رافت و عدالت هیچ بخشی از حکومت نبوده است، بلکه تماما و تماما نتیجه اعتراضات خودمان بوده است و پاسخ او و همه کسانی که تلاش داشتند مبارزات این کارگران را دستمایه ای برای امتیازگیریهای جناحی خود کنند با  سر دادن شعار “دولت انقلابی فقط شعار خالی” در همین هفته در کف خیابانها دادند و با صدای پای قدرتمند خود و فریاد مرگ بر ستمگر درود بر کارگر شهر اهواز را به لرزه در آوردند. بعلاوه اینکه  یک تم سخنرانهایی این کارگران در تمام اعتراضاتشان علیه مماشات رئیسی و قوه قضاییه و تمامی بخش های حکومت با باند مافیایی اسدبیگی و بلا و مصیبتی است که بر سر مردم در خوزستان و در همه جا آمده است.

مثال دیگر تلاش حکومت و مشخصا رئیسی برای جلو آوردن شوراهای اسلامی این ابزار زنگ زده حکومتی در مقابل سربلند کردن جنبش شورایی است. حتی در جایی مثل صنعت نفت که قانون شوراهای اسلامی شامل حالش نمیشد وقتی دیدند اعتراضات کارگران دارد چنین گسترده اوج میگیرد، بطور دستپاچه رئیسی گفت که  اداره کار منطقه ویژه عسلویه را تبدیل به شورای اسلامی میکنند. اما کارگران قاطعانه ایستاده و  اعلام کردند که اجازه وارد شدن شوراهای اسلامی این نهادهای ضد کارگری و حکومتی را  به مراکز نفتی نمیدهند و با برپایی مجمع عمومی و تعیین هیات های نمایندگی و  شورای سازماندهی اعتراضاتشان پاسخ محکمی به رئیسی و کل حکومت دادند. در هفت تپه نیز زمزمه های برپایی دوباره شورای اسلامی را کارگران در نطفه خفه کردند. از جمله این کارگران جدا از جمع آوری امضا علیه شوراهای اسلامی که قبلا انجام داده بودند، در همین روزهای اخیر با تصمیمی جمعی و طی تجمع اعتراضی با شکوهی درٍ شورای اسلامی را گل گرفتند و عملا آنرا منحل کردند و این حرکتی نمادین در جنبش کارگری بود. بعد هم در تجمع روز نوزدهم این کارگران در مقابل اداره کار اولین اخطار کارگران به عبدالخانی رئیس اداره کار این بود که دوباره به فکر ایجاد شورای اسلامی در هفت تپه نباشید ما اجازه نمیدهیم. تشکل ما  مجمع عمومی ۵ هزار نفره کارگران و مجمع نمایندگی منتخب این مجمع است.

 اما صف اعتراضات کارگران در برابر دولت رئیسی و کل حکومت محدود به اینها نبود. در این مدت معلمان در ابعاد گسترده ای وارد میدان شدند. تجمعات سراسری متعددی برای پیگیری مطالباتشان بر پا کردند که یکی از تاریخی ترین و گسترده ترین اعتصاب و تجمع سراسری آنان در سوم مهرماه در ۴۵ شهر برگزار شد. این هفته روز ۲۲ مهر نیز باز معلمان در بیش از ۴۰ شهر تجمع و تظاهرات کردند.  خواستهای معیشتی و اعتراض علیه فقر و تبعیض و نابرابری و اختلاس ها و دزدی ها، اعتراض علیه سرکوبگری های حکومت آزادی تمامی معلمان زندانی و زندانیان سیاسی، و اعتراض علیه کشتار جمعی کرونا توسط حکومت اسلامی و تاکید بر تحصیل رایگان برای همه و  اجرایی کردن آن در این ایام کرونایی از طریق اختصاص اینترنت و تلفن هوشمند رایگان در اختیار همه معلمان و دانش آموزان و نیز آماده سازی مدارس برای آموزش حضوری از طریق واکسیناسیون همه معلمان و دانش آموزان و رعایت پروتکلهای سازمان بهداشت جهانی از جمله اختصاص هر نیمکت فقط به یک دانش آموز و گذاشتن وسایل ضد عفونی کننده و ماسک در اختیار معلمان و دانش آموزان  به صدای اعتراض مردم تبدیل شدند و با اعتصاب سراسری خود عملا جلوی توطئه حکومت برای بازگشایی تدریجی مدارس در ادامه سیاست جنایتکارانه عادی نشان دادن اوضاع را گرفتند. اکنون این ابعاد از اعتراض و مبارزه را که در نفت و نیشکر هفت تپه و  در میان معلمان در جریان است در کنار تجمعات اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی و فولاد و وزارت بهداشت و شهرداری و معادن و معدنی چون معدن سونگون که گفته میشود بزرگترین معدن مس در خاورمیانه است و اعتراضات هر روزه بخش های مختلف جامعه بگذارید تا تصویر روشن تر شود.

نکته قابل توجه اینجاست که در تمام این اعتراضات مردم  آشکار و عیان خامنه ای و رئیسی جلاد را نشانه قرار داده اند. یک مثال بارزش حضور مردم در فرودگاه بوشهر در همین هفته و بدرقه کردن او با شعارهای اعتراضی شان و سردادن شعار”عدالت دروغه، دروغه “.  در این سفر به گفته مقامات حکومتی قرار بود که او سفری هم به عسلویه و کنگان و مراکز نفتی داشته باشد و پای صحبت کارگران بنشیند. اما درحالیکه دارو دسته های خودیهایشان تحت عنوان حضور رئیسی فرصتی برای بیان خواسته ها و اعتراضات است می کوشیدند نیمچه استقبالی هم که شده از این “سید پیر” ترتیب دهند. کارگران اعلام کردند که ما به پیشواز نمیرویم. ما مطالبه گریم و برنامه کارشان برای ورود رئیسی جلاد را تجمع کردن، با دست گرفتن بنرهای اعتراضی و فریاد خواستها و مطالباتشان اعلام کردند. و انقدر این تحرکت اعتراضی گسترده بود که نه تنها رئیسی بلکه اوجی  وزیر نفت نیز جرات نکرد در میان کارگران آفتابی شود و فقط برای خالی نبودن عریضه افرادی از اداره کار به میان کارگران رفتند که مثلا پای صحبت با آنان بنشینند و پاسخ کارگران تجمعات اعتراضی ای بود که در پتروشیمی ماهشهر و در شرکت های مختلف عسلویه شاهدش بوده ایم.

از سوی دیگر ما در همین مدت مرتبا  شاهد خبر لغو سفرهای او به استانها ی مختلف ایران و حتی در سطح جهانی بوده ایم. از جمله نتیجه سفر او به استان بوشهر را دیدیم و در همین هفته او سفر خود به اسکاتلند جهت شرکت در اجلاس تغییر اقلیم سازمان ملل و نشست سران کشورها در تاریخ دهم و یازدهم آبان را لغو کرد. یک دلیلش این بود که شماری از خانواده های اعدامیان و مردم معترض برنامه رفتن به گلاسکو را داشتند و بحث بر سر بازداشت او به اتهام جنایت علیه بشریت به میدان آمده بود.  بویژه  در کنار دادگاهی کردن حمید نوری در سوئد با اتهام مشارکت در قتل هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، موضوع محاکمه رئیسی به عنوان کسی که  بالا دست حمید نوری و عضوی از کمیته مرگ خمینی بوده به میان آمده است . این چنین است که رئیسی از بعد از شروع ریاست جمهوری اش تاکنون فقط یک سفر خارجی به دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، داشته است و بس و قبل از آن از سفر  به نیویورک، جهت شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، نیز بناچار امتناع کرد. 

بدین ترتیب کارنامه روی کار آمدن رئیسی کارنامه جا خالی دادن در برابر مردم سرنگونی طلب و معترض بوده است. جا خالی دادن در برابر اعتراضات و مبارزاتی که  بیش از هر چیز نشانگر حرکت پرشتاب جامعه بسوی انقلابی است که گفتمانش اداره شورایی است. گفتمانش پایان دادن به اختلاس ها و دزدی ها  و پایان دادن به بساط سرکوب و جنایت است.

۱۲ اکتبر ۲۰۲۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *