حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
عبدل گلپریان
یکشنبه دهم اکتبر ۲۰۲۱ مراکز رای گیری در شهرهای عراق صحنه سوت و کور ترین نمایش انتخاباتی در سراسر این کشور بود. آش این انتخابات آنقدر شور بود که حتی کارشناسان ناظر سازمان ملل نیز از مشاهده حوزه های خلوت مات و مبهوت شده بودند و هشدار دادند که مقامات عراق باید دلایل این بی رونقی را جدی بگیرند.
بنا به آخرین خبرها از نتایج این انتخابات، جریان مقتدا صدر ۷۳ کرسی، ائتلاف التقدم حلبوسی ۳۷ کرسی، ائتلاف دولت قانون نوری مالکی ۳۳ کرسی و حزب دمکرات کردستان عراق (بارزانی) ۳۲ کرسی از کرسی های پارلمان عراق را به خود اختصاص دادند. جریان ائتلاف الفتح هادی عامری از مهره های حکومت اسلامی و سپاه قدس در پارلمان عراق که پیشتر ۴۸ کرسی در اختیار داشت به ۱۲ کرسی نزول کرد.
بنا به آمار نهادهای بین المللی و گزارش خبرنگاران کمتر از ۳۰ درصد در این نمایش زودرس شرکت کردند. این تنها آمار این نهادها است و حواسشان هست که حقیقت را آنگونه که بوده اعلام نکنند و اندکی میزان درصد را بالا نگه دارند. این ۳۰ درصد مشارکت را هم باید به پای نیروهای نظامی و هواداران این احزاب که دستی در نهادهای حکومتی دارند و هر یک طپانچه ای به کمر بسته اند محسوب کرد.
۹۹ درصد از مردم ستمدیده عراق که از ابتدایی ترین نیازمندیهای زندگی روزمره محروم هستند برای این دارو دسته ها تره هم خورد نکردند. مردمی که اکتبر ۲۰۱۹ به پا خاستند تا بساط تمامی احزاب فاسد پارلمانی را جمع کنند و عزیزانشان بدست سرکوبگران همین احزاب جان خود را از دست دادند این نمایش را تحریم کردند. به یک معنا عدم شرکت و تحریم این انتخابات از سوی مردم نه بزرگی به تمامی دستجات و باندهای اسلامی در پارلمان عراق را به ثبت رساند.
همه احزاب پارلمانی براین توافق داشتند که انتخابات شان را زودرس انجام دهند.
تاریخ برگزاری آنرا همان ماه اکتبر اعلام کردند تا این پیام را به قیام کنندگان اکتبر برسانند که گویا می خواهند بطور زودرس برای آنان رفاه و شادی به ارمغان بیاورند. اما در عالم واقع ماه اکتبر را انتخاب کردند تا مانع برگزاری یادبود انقلاب اکتبر ۲۰۱۹ میلیونها مردم عاصی و خشمگین از دستجات اسلامی شوند اما همان مردم قیام کننده پاسخ کوبنده ای به آنان دادند. این شکست سنگینی برای احزاب پارلمانی متشکل از احزاب اسلامی و عشیره ای حاکم بر عراق در این انتخابات بود.
شکست دوم و مهمتر در نمایش انتخاباتی عراق نصیب دار و دسته ها و باندهای حکومت اسلامی شد که طی نزدیک به دو دهه اخیر در همدستی با احزاب حاکم بر عراق زندگی مردم این کشور را با هم دستی این احزاب تباه کرده اند.
در پاسخ به این تباهی، قیام اکتبر ۲۰۱۹ مردم عراق همزمان بود با خیزش انقلابی ۹۸ مردم در ایران. شعار مردم عراق خطاب به مردم ایران این بود: “اژدهایی سایه شوم و ننگین خود را بر زندگی مردم عراق و ایران گسترانیده است که سر این اژدها در ایران و دم این اژدها در عراق است”. آنان در تظاهرات میلیونی و هر روزه خود در خیابانها و در میدانهای التحریر بغداد، در ناصریه، بصره و دیگر شهرهای عراق خطاب به مردم ایران گفتند: شما مردم ایران سر این اژدها را درهم بکوبید و ما در عراق دم آنرا می کوبیم.
در جریان این انتخابات حتی در میان معادلات احزاب پارلمانی، فشار قیام اکتبر ۲۰۱۹ مردم عراق به خوبی انعکاس پیدا کرد و جریان ائتلاف الفتح هادی عامری از مهره های سپاه قدس در پارلمان عراق به ۱۲ کرسی نزول کرد و ۳۶ کرسی را از دست داد. ضربه ای که حکومت اسلامی و ائتلاف الفتح هادی عامری در این انتخابات متحمل شد، آنان را وادار به واکنش کرد و گفتند “این انتخابات جعلی بوده و در آن شیادی صورت گرفته است”. این در حالی است که حتی سرازیر کردن بیش از صد هزار نفر زائر بدون ویزا از ایران به عراق در اواخر سپتامبر و با توافق کاظمی نخست وزیر عراق و مقامات حکومت اسلامی جهت تامین رای، نتوانست جریان وابسته به حکومت اسلامی در انتخابات عراق را نجات دهد و مفلوک تر از هر دورانی نظاره گر اوضاع آشفته و بهم ریخته خود شده است.
شکست مفتضحانه جمهوری اسلامی در همین سطح را نیز باید ناشی از فشار و خیزش اعتراضی مردم عراق، هم علیه احزاب حاکم بر عراق و هم علیه جمهوری اسلامی ارزیابی کرد.
مردم عراق در تظاهرات دو سال قبل خود در سطح میلیونی نه تنها خواهان کنار رفتن احزاب حاکم بر عراق شدند بلکه همزمان خواستار اخراج جمهوری اسلامی و نیروهای سرکوب سپاه قدس از عراق بودند و بارها سفارتخانه ها، کنسولگریها و دیگر نهادهای اطلاعاتی و جاسوسی حکومت اسلامی در عراق را به آتش کشیدند. احزاب پارلمانی در عراق این پیام مردم عراق را شیرفهم شده و دریافته اند که اگر در روابط خود با جمهوری اسلامی و نفوذ گسترده این رژیم در عراق فکری به حال خود نکنند و محدودیت های بیشتری برای قلدر منشی دارودسته های آنان در عراق بوجود نیاورند از سوی آتش زیر خاکستر اعتراضات و خیزش انقلابی مردم عراق، نه از “تاک نشان ماند و نه از تاک نشان”. غول خفته خیزش دوباره مردم عراق زمین را زیر پاهای تمامی احزاب پارلمانی و عوامل حکومت اسلامی در عراق داغ کرده است که دو شکست سنگین را بر آنان تحمیل کرد.
شکست جمهوری اسلامی در انتخابات عراق را باید در کنار موقعیت این حکومت در اوضاع و شرایط داخلی و خارجی اش تا به امروز قرار داد. فشار اعتراضات روزمره مردم در سراسر کشور که از آبان ۹۶ و دی ۹۸ تا کنون و به اشکال مختلف در جریان بوده است، زنگ سرنگونی حاکمان اسلامی را به صدا در آورده است و تا به زیر کشیدنش توسط انقلاب مردم آرام نخواهد گرفت. در سطح منطقه ای و بین المللی نیز رسواتر از هر زمانی در انزوا قرار گرفته است. جمهوری اسلامی آنقدر مفلوک و درمانده است که رئیس جمهور قاتل و عضو کمیته مرگ در سال ۶۷ و رئیس جمهور قاتل کنونی، از نگاه سران نهادهای بین المللی به عنوان رئیس جمهور قاتل و تحت تعقیب نام گرفته است. رئیس جمهور قاتلی که هنوز هم جرات ندارد سفرهای اعلام شده اش در داخل و خارج از ایران را انجام دهد. شیب سرازیری حکومت اسلامی در داخل کشور، در عراق، در منطقه و در سطح بین المللی کاربدستان این رژیم را در مخمصه جدی قرار داده است.
شکست مفتضحانه رژیم اسلامی در جریان همین انتخابات که ۹۹ درصد های عراق آنرا تحریم کردند به خوبی نشان داد که احزاب پارلمانی این کشور شدیدتر از هر دوره ای مورد خشم و تنفر مردم عراق هستند. تلویحا در عمل این را پذیرفته اند که باید جمهوری اسلامی پایش را از عراق بیرون بکشد در غیر اینصورت حاکمیت احزاب اسلامی عشیره ای در عراق خود نیز قربانی ادامه موجودیت رژیم اسلامی در عراق خواهند شد.
اتحادیه میهنی و حزب گوران نیز از بی تفاوتی مردم نسبت به خود بی نصیب نماندند. عدم شرکت و تحریم انتخابات در اقلیم کردستان نیز دست کمی از بقیه شهرهای دیگر عراق نداشت. حزب گوران یا همان اصلاح طلبان اقلیم کردستان که پیشتر از اتحادیه میهنی طالبانی انشعاب کردند، اعلام کردند که این حزب “سیلی محکمی از مردم دریافت کرد” و ناچار شد از مردم کردستان عراق معذرت خواهی کند. اما این مسئله در مورد حزب گوران تنها به این خلاصه نشد بلکه رهبری جمعی گوران ناچار شد شکست مفتضحانه خود را با استعفای دسته جمعی از پستهای حزبی کناره گیری اعلام کند و دست آخر وعده دادند که در آینده تلاش خواهند کرد که حیثیت بر باد رفته این حزب را دوباره بازگردانند. اتحادیه میهنی طالبانی ها که با حزب گوران ائتلاف کرده بود، در این انتخابات همان کرسی های قبلی را بدست آورد.
احزاب اسلامی نیز بشدت افول کرده و کرسی های زیادی از دست دادند و با عربده کشی اسلامی اعلام کردند تقلب شده و نتایج را قبول ندارند.
بی تفاوتی مردم در کردستان عراق نسبت به این نمایش همه آنان را گیج کرده است. نمی گویند مردم برایشان تره خورد نمی کنند بلکه از تقلب حرف می زنند. مردم محروم و ستمدیده عراق و کردستان در سایه احزاب قومی، طایفه ای، اسلامی و ناسیونالیست کرد آنان را به عنوان احزاب و دستجات ظالم، ستمگر، فاسد و تاریخ مصرف گذشته می پندارند. این را به خوبی می دانند که بعد از نمایش انتخاباتی این جریانات نه تنها لقمه ای نان بر سفره های خالی آنان اضافه نخواهد شد بلکه بدتر از گذشته بجز افزودن هرچه بیشتر فقر، بیکاری، عدم برخورداری از ابتدایی ترین نیازمندیهای زندگی و افزایش هرچه بیشتر فساد، دزدی و غارت هستی و دسترنج مردم، این حاکمان چیز دیگری برای آنان به ارمغان نخواهند آورد. مردم در سراسر عراق راه پایان دادن به تباهی زندگی خود را در به زیر کشیدن تمامی احزاب قومی، اسلامی و ناسیونالیست در عراق و کردستان جستجو می کنند. همان راهی که از سال ۲۰۱۱ تا به امروز در صدد تحقق آن بوده اند.
۱۳ اکتبر ۲۰۲۱
