حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
مصاحبه با مینا احدی
انترناسیونال: در روزهای اخیر در چند شهر اروپایی و از جمله در آلمان تظاهرات هایی در اعتراض به جنایات داعش انجام شده است. شما یکی از سازماندهندگان و سخنرانان این حرکات اعتراضی بوده اید. خواست و هدف این تظاهراتها چیست؟
مينا احدی: این تظاهراتها در دو مقطع برگزار شد. دو تظاهرات در شهر کلن آلمان علیه جنایت داعش در شنگال بود. در روزهایی که هزاران نفر آواره در کوهها سرگردان بودند و تعداد زیادی از بی آبی و بی غذایی با مرگ دست و پنجه نرم میکردند، در روزهایی که دم در خانه های مسیحیان در موصل علامتی میزدند و به معنی این بود که این افراد باید شهر را ترک کنند و در غیر اینصورت آدمخواران اسلامی آنها را خواهند کشت. ما به خیابان رفتیم و اعتراض کردیم. برای ما قبل از هر چیز این اعتراض و ابراز انزجار خودمان یعنی اعتراض کمونیستها و معترضین به نقض وحشیانه حقوق انسانی بود که ما را به خیابان میکشید. هر انسانی با دیدن این اخبار و شنیدن جنایات داعش فکر میکرد باید کاری کرد. نمیتوان فقط نظاره کرد. خوب در آن مقطع صدها و هزاران نفر در شهرهای مختلف اروپا و از جمله در آلمان به خیابان رفتند.
کاری که من و ما در شهر کلن آلمان کردیم، تماس گرفتن با برگزار کنندگان میتینگها بود. با مسئولین و دست اندرکاران این میتینگها حرف زدیم و با آنها همکاری از نزدیک داشتیم. در کلن دو میتینگ بزرگ برگزار کردیم. در یکی از این میتینگها ۵۰۰ نفر آمدند و در دومی که با همکاری شخصیتهای ایرانی ساکن کلن همراه بود، ٣۰۰ نفر حضور داشتند.
در یکی از تظاهراتهایی که در همان اولین روزهای مطرح شدن حمله داعش به عراق و موصل در شهر کلن انجام شد، من در یک سخنرانی کوتاه دو دقیقه ای در دفاع از مردم موصل و علیه جنبش اسلامی حرف زدم که این سخنرانی در مدیای اجتماعی آلمانی بسیار منعکس شد و صدها بار این سخنرانی باز پخش شده است.
این دوره از فعالیت ما در آلمان به نظر من در عین حال از نظر سبک کاری مهم بود. در هر اتفاقی که در دنیا پیش می آید و از جمله همین واقعه در شنگال و یا امروز در کوبانی، جنبشی اجتماعی راه می افتد و مردمی که وابستگی هایی به آن منطقه دارند اقوام و دوستانشان در آن مناطق هستند، به حرکت در می آیند و ما باید با این مردم با شبکه هایی که سازمان دهنده اعتراضات هستند، تماس گرفته و همگام با آنها در اعتراضات حضور داشته و در این اعتراضات نقش بازی کنیم. کمک کنیم که شعارها و یا خواستها را به شکل صحیح و مناسب تنظیم شود و در جهت دادن و رهبری این جنبش اجتماعی نقش بازی کنیم. فعالیت های ما در این دوره این نوع سبک کار را نمایندگی میکرد.
دور دیگری از اعتراضات را در همین روزها در آلمان داشتیم. این اساسا در مقابل پلیس شریعه بود. در آلمان یک مشت اسلامی راه افتاده و در خیابانها “امر به معروف ونهی از منکر” میکنند.
یعنی در خیابانهای اروپا راه افتاده به جوانان تذکر میدهند که نرقصند، لباس باز نپوشند، بازی و تفریح نکنند، چون اینها اسلامی نیست، به دخترانی که از ترکیه و یا عراق و ایران آمده و قیافه و یا رنگ مویشان نشان میدهد که از این کشورها هستند، تذکر میدهند که حجاب بر سر کنند و …. در اعتراض به این دست اندازی جنبش اسلامی به زندگی مردم در اروپا و در آلمان ما از طرف نهاد اکس مسلم در آلمان تا کنون دو میتینگ موفق برگزار کرده ایم. این اساسا مقابله با پلیس شریعه بوده است.
انترناسیونال: بحثها در جامعه آلمان در مورد پلیس شریعه چیست؟ آیا جامعه توجه کافی به این معضلات نشان میدهد؟
مینا احدی: واقعیت اینست که با حضور اولین گروه پلیس شریعه در وپرتال آلمان، عکس العمل ها بسیار گسترده بود. این یک بمب خبری بود. همه از این موضوع مطلع شدند و جامعه در التهاب فرو رفت. این حالت باعث شد فورا همه سیاستمداران در استان نورد راین وستفالن که این اتفاق در آنجا بود، به نوعی مجبور به موضعگیری شوند. وزیر داخله استان در این مورد حرف زد. نمایندگان احزاب سیاسی و همچنین آنجلا مرکل و وزیر داخله آلمان هم در مورد پلیس شریعه حرف زدند. طبعا بعد از مدتی اعلام شد که پوشیدن جلیقه با آرم پلیس شریعه در آلمان ممنوع است و هر جا اینها مزاحم مردم میشوند فورا به پلیس اطلاع دهید.
ما این واقعه را مهم تلقی کرده و معتقد بودیم باید علیه اینها به خیابان رفت. سازمان اکس مسلم تنها نهادی بود که فراخوان به میتینگ داد. در وپرتال رفتیم و گفتیم اینجا منطقه عاری از شریعه است و گفتیم هر جا اینها سر بر آوردند ما هم می آییم و شهر به شهر تعقیبشان میکنیم. حرکت ما با انعکاس مطبوعاتی بین المللی روبرو شد و استقبال از این حرکت زیاد بود. بعدا در دوسلدرف آلمان سر و کله اینها پیدا شد. آنجا هم رفتیم. در مقابل میتینگ ما چند نفر سلفی آمده و قران پخش میکردند. فیلم و عکس این میتینگ هست و درگیری که در محل پیش آمد. سخنرانیهای ما را در میتینگ دوسلدرف هزاران نفر در مدیای اجتماعی نگاه کرده و بسیاری برای ما پیام تبریک فرستاده اند.
انترناسیونال: گروهی می گویند عمق جنایات داعش برای همه روشن است و این تظاهرات نمی تواند تاثیری در حال مردمی که مستقیما مورد تعرض این نیروها قرار دارند، داشته باشد. پاسخ شما چیست؟
مینا احدی: طبعا در محل فاجعه باید کارهای فوری و اقدامات دیگر و از جمله مسلح شدن مردم را تبلیغ کرد. من معتقدم، آنجایی که مردم مسلح شدند و از خودشان و زندگیشان و امنیتشان دفاع کردند، توانستند در مقابل این گروه وحشی مقاومت کنند. مثلا در آمرلی این اتفاق افتاد و یا کوبانی. ولی این قانون از کجا آمده که در اروپا و خارج از آن کشورنباید حرف زد چون تاثیر ندارد؟ مگر ما علیه سنگسار سکینه دنیا را روی سرمان نگذاشتیم و این موثر نبود؟ مگر ما هر روز در اروپا مشغول این نوع کمپین ها نیستیم. کسی که میگوید حرف نزن و خانه بمان و شلوغ نکن چون تاثیر ندارد، یا مشکلش اینست که نمیخواهد دنیا بلند شده و علیه داعش و جنبش اسلامی کاری بکند و یا اینکه از سیاست چیزی نمی فهمد.
کسانی که با دیدن عکس جنایات این گروه انسانکش و وحشی، احتمالا تلویزیون را خاموش کرده و دنبال کارشان میروند و سپس برای توجیه این بی تفاوتی لباس تئوریک دوخته و طلبکار هم میشوند، به نظر من در ردیف بیخیالها و یا مجانین سیاسی هستند. من یکی به اینها اهمیت نمیدهم. نه فقط این بلکه کسی که در شنگال خانواده اش را از دست داده و یا زنی که اسیر داعش شده و او را بفروش میرسانند، از اینکه در اروپا هزارن نفر به خیابان رفته و اعتراض کنند، ناراحت نمیشود بلکه از سکوت و بی عملی و هیچ نگفتن تعدادی و بطریق اولی از دفاع تئوریک جماعتی از این بیعملی بیشتر آزرده خاطر میشود. یک واقعیت را فراموش نکنید داعش یک پدیده بین المللی است تعدادی از آلمان و کشورهای اروپایی رفته با اینها علیه مردم می جنگند و جنایت میکنند و ما باید در همین آلمان و اروپا کاری بکنیم که مردم مدرن و انسان دوست و مترقی به یاری مردمی بشتابند که در آنجا اسیر دست این جانیان شده اند.
انترناسیونال: از این تظاهرات ها چگونه استقبال شد و انعکاس آن در رسانه ها و در بین مردم چطور بود؟
مینا احدی: طبعا در دوره اول تظاهراتها که علیه جنایت داعش در موصل و شنگال و غیره بود هزاران نفر به خیابان رفتیم و انعکاس رسانه ای بسیار خوبی داشت. مردم اروپا و آلمان با دقت همه این اخبار را تعقیب میکردند و طبعا اعتراضات از نظر من توجه های زیادی را بخود جلب کرد یکی دو هفته همه توجه ها به این اعتراضات جلب بود.
در این دوره که ما علیه پلیس شریعه اعتراض میکنیم، هم توجه به این اعتراضات زیاد است. مردم در سایتها و مدیای اجتماعی زیاد استقبال میکنند مثلا سخنرانیهای ما در میتینگها از طرف هزاران نفر دیده شده و نامه های حمایتی زیادی را در این مدت دریافت کرده ایم.
انترناسیونال: در آلمان همانطور که گفتید، گروههای اسلامی تحت عنوان “پلیس شریعه و “پروحلال” دست به تحرکاتی زده اند و اعتراضاتی علیه آنان صورت گرفت. آیا شما ارتباطی بین تظاهراتهای علیه داعش و اعتراض علیه “پروحلال” می بینید؟ مردم و رسانه های آلمان در این باره چه میگویند؟
مینا احدی: داعش یک پدیده شوم بین المللی در این دوره بود که بسیاری از همدیگر می پرسیدند اینها از کجا پیدا شدند، چرا یک دفعه بعد از بهار عربی و اعتراضات گسترده جهانی علیه نظام سرمایه داری و جنبش اشغال وال استریت، از زیر زمین جانورانی بیرون آمده و همه چیز را به تباهی کشاندند؟
داعش از یکسو ساخته شرایط بعد از حمله امریکا به عراق است، نابودی زیر ساختهای یک جامعه و تبدیل عراق به یک ویرانه و ساختن حکومتی پوشالی مبتنی بر قوم و نژاد و مذهب و کشیدن خط بطلان بر مدنیت و حقوق فردی و مدنی مردم، داعش درعین حال در زیر زمین های نمناک سوریه بعد از شکست انقلاب مردم سوریه ساخته شد و نیرو گرفت. از سوی دیگر داعش ساخته شرایطی است که دولتهای غربی با جنبش اسلامی در همین اروپا میسازند، به آنها امکانات مادی و معنوی میدهند و با اتکا به تئوری نسبیت فرهنگی جوانان زیادی را به مساجد تقدیم کرده و کمک میکنند تا آنها رادیکالتر شوند و راهی جنگ با کفار گردند. داعش پدیده ای است که مربوط به جوامع موزاییکی، پدیده ای مبتنی بر نسبیت فرهنگی و اعلام اینکه پدیده هایی نظیر حجاب وسنگسار و کودک آزاری و … فرهنگ آنها است و پدیده ای است مبتنی بر اینکه دول غربی به گروهی از مردم بجرم اینکه خودشان و یا پدر و مادرشان در نقطه دیگری از جهان متولد شده اند، یک مهر مسلمان میزنند و دو دستی آنها را تقدیم سازمانهای اسلامی میکنند. مبارزه با داعش و داعشیان هم باید چند وجهی و در پاسخ به این معضلات باشد. ما باید همه این جوانب را در نظر گرفته و به مقابله با داعش و نفوذ جنبش اسلامی و اسلام سیاسی در غرب بپردازیم.
بنظر من در مقابله با این جنبش باید استراتژی روشنی داشت. و در این مبارزه باید کمونسیتها در صف اول باشند. در اینجا شما میتوانید با بررسی پدیده داعش همچون یک سلول، همه نکبت و درماندگی و کثافت نظام سرمایه داری موجود را بررسی و نقد کنید.
اگر امید به زندگی بهتر نبود، اگر خطر سوسیالیسم نبود دنیا همین جهنمی میشد که داعش و سازماندهندگان و مدافعین داعشی، آنرا در مقابل ما مردم میگذارند. از دولت امریکا گرفته تا جمهوری نکبت اسلامی تا عربستان سعودی و دولتهای ترکیه و آلمان و سوئد.
الان بهترین فرصت بویژه برای کمونیستهایی است که از کشورهای اسلام زده هستند. برای ما کمونیستهایی که از ایران هستیم و پوزه این جنبش را به خاک مالیده ایم، برای ما که از این جنبش نمی هراسیم و نمیترسیم، بسیار حیاتی است که در وسط استخر سیاست در جوامع اروپایی رفته و از جهانشمولی حقوق انسانی، از مدنیت و حقوق شهروندی و از یک آینده بهتر و ممکن در آینده حرف بزنیم. الان بهترین فرصت برای نشان دادن راه حل انسانی و کمونیستی در مقابل این فجایع فراهم هست و تعدادی به اسم کمونیست به ما میگویند بروید و قائم شوید! این یک تف سربالا است!
