اولتیماتوم کارکنان رسمی صنعت نفت: منتظر حضورمان در میدان باشید‼ – تجمعات کارگران اعتصابی نفت با تاکید بر ادامه اعتصاب – لیست همبستگی ها با کارگران اعتصابی نفت

لینک به اطلاعیه های کمپین نفت

اخبار نفت، ویژه اعتصابات سراسری: شماره 25

اعتصاب کارگران پروژه ای پیمانی نفت ادامه دارد. هم اکنون اعتصاب در بیش از ۱۰۵ مرکز نفتی در جریان است. یک ابتکار جالب در این اعتراضات تجمع کارگران پروژه ای اعتصابی در جاهای مختلف و اعلام همبستگی با اعتصاب تا پیگیری مبارزات است. از جمله این تجمعات در این چند روز از سوی کارگران  پروژه ای نفت در  فولادشهر اولاد حاج علی در تنگ گندمکار، ایذه،،  آلیکوه، دهدز  و هفشجان برگزار شده است. این تجمعات را باید در همه جا گسترش داد.

 از سوی دیگر شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت طی بیانیه شماره هفت خود بر ۴ خواست فوری کارگران پروژه ای پیمانی اعتصابی در نفت به عنوان پاسخی به پیمانکاران تاکید کرده است. بخشی از این بیانیه را در زیر میخوانید:” در برخی شرکتها پیمانکاران برای اینکه کار پروژه های ناتمام خود را به جایی برسانند و جلوی وارد شدن خسارت بیشتر به شرکتهایشان را بگیرند، ناگزیر از پیشنهاد دستمزدهای دو برابری و قبول خواست بیست روز کار و ده روز مرخصی شده اند. برخی از کارگران با این توافقات و با تحمیل کتبی و رسمی کردن آن به پیمانکاران حاضر شده اند که به سر کار بازگردند. از نظر شورای سازماندهی همانطور که قبلا اعلام کرده است این درجه از عقب نشینی پیمانکاران نتیجه اعتصاب قدرتمند کارگران اعتصابی نفت است و ما اعلام میکنیم که همین توافقات حداقلی باید مبنایی باشد برای همه کارگران اعتصایی در سطح سراسری نفت و در هیچ کجا به کمتر از این توافقات نباید رضایت داد . بویژه بنا بر خبرهایی که بدستمان میرسد تماس با دیگر همکاران اعتصابی نیز از سوی پیمانکاران بیشتر شده است. اولین نکته اینست که نباید بگذاریم که بصورت پراکنده و بدون برنامه این توافقات صورت گیرد. از همین رو ما لیست ۴ خواست فوری که در صورت تحمیل آن به پیمانکاران اولین گام موفقیت در اعتصاب ما خواهد بود و از نظر ما رسمیت خواهد داشت را به ترتیب زیر اعلام میکنیم:

۱- افزایش دو برابری دستمزدها در همه سطوح مزدی به گونه ای که حداقل دستمزد هیچ کارگری کمتر از ۱۲ میلیون تومان نباشد. بنابراین همانطور که برخی از همکاران ما با ییشنهاد افزایش دو برابری دستمزد های خود به کار بازگشتند، باید همه کارگران اعتصابی دستمزد دوبرابری را مطالبه کنند. بعلاوه در خیلی جاها همکاران ما بخشی از مزد ماههای قبل خود را طلب دارند و باید دستمزدهای معوقه آنان نیز فورا پرداخت شود.

۲- باید خواست بیست روز کار و ده روز مرخصی از همان روز اول اجرایی شود.

۳- باید وضع کمپ ها بهبود جدی یابد، غذاخوری های مناسب و در شان کارگران ایجاد شود و محیط های کار ایمن شوند. از همین رو پیمانکاران باید بطور مشخص اعلام کنند که چه اقداماتی در این رابطه انجام میدهند

۴- باید توافقات بصورت کتبی و رسمی صورت گیرد. و دولت موظف به پیگیری اجرای ان توسط پیمانکاران گردد.

بر اساس این چهار بند میشود در هر کجا که امکان دارد مثل مجمعی که کارگران در هفشجان بر پا کردند، تشکیل داد و با تصمیم جمعی آنها را به عنوان پیش شرط های بازگشت به کار اعلام کرد و اگر پیمانکاران خواستار مذاکره شدند در جمع خود نمایندگانی تعیین کرد و وارد مذاکره شد. همچنین در هر کجای دیگر نیز که پیمانکاران تماس میگیرند و فشار می آورند که کارگران سر کار بازگردند باید این خواستها را به عنوان شرط بازگشت به کار مقابلشان قرار داد. ادامه اعتصاب ابزار قدرت ماست که هر جا که برای بازگشت به کار فشار می آورند از موضع قدرت این مطالبات را در مقابلشان قرار دهیم.”.

همچنین بنا بر خبرهای منتشر شده کارکنان رسمی نفت طی بیانیه شماره ٢٦ به آغاز دور دیگری از اعتراضاتشان اولتیماتوم داده اند. کارکنان رسمی نفت قبلا اعتراضاتی به نحوه افزایشات مزدی خود در سال ۱۴۰۰ داشتند که وعده هایی مبنی بر لغو محدودیت سقف دو و نیم میلیون بر سطح افزایش مزد آنان و حذف برخی آیتم های مزدی شان داده شد. کارکنان رسمی نفت  تا آخر تیرماه را برای اجرایی شده این وعده و رسیدگی به خواستهایشان اعلام کرده اند و در اولتیماتوم خود در بیانیه شماره ۲۶ خود به عنوان آخرین کلام مینویسند:” کلام آخر به همه(منظور از همه:بالا تا پایین مملکت، وزارتی، امنیتی، نظارتی، تماشاچی، بوقچی و… به هرآنکس دخیل است یا خود را دخیل می داند، و به هرآنکس که دخیل است اما خود را دخیل نمی داند): حقوق تیرماه کارکنان نفت، آخرین فرصت جبران ۸سال جفا نسبت بدان هاست، اگر حق خود را گرفتیم که فبها، اما اگر به هر دلیلی، هرجایی، هرکسی یا هر ناکسی باعث شود کارکنان نفت از حقوق و مزایای خود محروم شوند(حتی بمقدار اندک) منتظر حضورمان در میدان باشید”.

اولیتماتوم کارکنان رسمی نفت در کنار اعتصاب دهها هزار کارگر پروژه ای پیمانی نفت یک حرکت قدرتمند از جانب طبقه کارگر برای مقابله با اجحافات و دزدیها و تحمیلات غیر قابل تحمل مافیای سرمایه داری بر زندگی کارگران و کل مردم است.  این اعتراضات با چنین ابعادی میتواند زمینه ساز اعتصابی سراسری در سطح کل جامعه باشد. از اعتراضات کارگران نفت باید وسیعا حمایت و پشتیبانی کرد.

حزب کمونیست کارگری ایران

23 تیر۱۴۰۰،  14 ژوئیه  ٢٠٢١

لیست همبستگی ها با کارگران اعتصابی نفت:

– کمیته دفاع از کارگران اعتصابی

-اعلام همبستگی رانندگان نفتکش در تهران

-همبستگی کارگران حمل و نقل از با کارگران نفت و اعلام آمادگی به پیوستن به اعتصاب در صورت پاسخ نگرفتن خواستهای کارگران

– همبستگی رانندگان کامیون دهلران و رانندگان نفتکش در اصفهان و کامیونداران یزد

– بیانیه های حمایتی کارگران فولاد اهواز و نیشکر هفت تپه و  بیانیه های حمایتی مستقل و یا جمعی تشکلهای مختلف کارگری از جمله اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن برق و فلز کرمانشاه، سندیکای شرکت واحد، سندیکای نیشکر هفت تپه، اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکلهای کارگری و کمیته پیگیری برای ایجاد تشکلهای کارگری، سندیکای فلزکار مکانیک، سندیکای نقاشان البرز، کارگران و استادکاران ساختمانی مریوان و سروآباد و

– بیانیه های مستقل و یا جمعی و تشکلها و گروه هایی از معلمان، بازنشستگان، فعالین دفاع از حقوق زن، فعالین دفاع از حقوق کودک و دانشجویان از جمله شورای بازنشستگان ایران، کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر، کانون صنفی معلمان تهران، کانون های  صنفی معلمان الیگودرز، گیلان، سقز و زیویه)، مریوان، ندای زنان ایران،  و دانشجویان پیشتاز اصفهان، انجمن صنفی

– همبستگی مادران و خانواده های دادخواه از جمله گوهر عشقی مادر ستار بهشتی که بدست جانیان اسلامی به قتل رسید و مادران آبانماه از جمله مادر نوید بهبودی ، مهرزاد رضایی و مادر رضا معظمی گودرزی 

همچنین طومارهای اعتراض از سوی فعالین کارگران در سنندج و نیز در آذربایجان غربی

– بیانیه ها و پیامهای حمایت فعالین کارگری ای چون اسماعیل بخشی، جعفر عظیم زاده، جوانمیر مرادی و فوزیه خالصی

– جمع ها و گروه هایی از مردم از میان کولبران، کارگران بیکار، فعالین دفاع از حقوق کودک، فعالین دفاع از حقوق زن و دانشجویان.

– 5 کنفدراسیون اتحادیه های کارگری در فرانسه: کنفدراسیون فرانسوی دمکراتیک کار (CFDT)، کنفدراسیون عمومی کار (CGT)، فدراسیون سندیکایی متحد (FSU)، اتحاد سندیکایی همبستگی (Solidaires)، اتحاد ملی سندیکاهای خودگردان یا مستقل  (UNSA)،  اتحادیه کارگران پاکستان

– شورای اتحادیه های صنفی استرالیا (ACTU)،  اتحادیه عمومی کارگران بخش نفت و گاز عراق،

– نامه دبیر اتحادیه یونیفور کانادا به حسن روحانی،  شبکه سراسری نمایندگان محل کار انگلستان (NSSN)

–  فدراسیون بین‌المللی پتروشیمی اینداستریال ،  شبکه بین‌المللی سندیکایی همبستگی و مبارزه مشتمل از دهها اتحادیه و تشکل و زیر مجموعه از کشورهای مختلف  از آمریکا. اروپا، آفریقا و عراق. ترکیه و..  

-شعار نویسی در شهرهای مختلف در حمایت از کارگران نفت و نصب پوسترهایی در خیابان‌های اردبیل در حمایت از کارگران و اعتصاب سراسری کارگران نفت