روز پنجشنبه ۱۰ مهرماه مأموران گارد ویژه زندان فشافویه «زندان بزرگ تهران» با یورش ناگهانی به داخل تیپ ۵ این زندان که محل حبس زندانیان سیاسی شناخته شدهای از جمله محمد حبیبی معلم زندانی، شاپور احسانیراد عضوهیات مدیره اتحایه آزاد کارگران و دستگیر شدگان خیزش آبانماه ۹۸ است، ٩٠ نفر از زندانیان سیاسی با توسل به زور بدون اینکه فرصتی برای جمعآوری وسایل خود داشته باشند به سالنی در تیپ ۲ زندان منتقل شدند. مسئولین زندان علت این امر را اجرای قانون تفکیک جرائم و جداسازی زندانیان سیاسی از زندانیان جرائم عمومی اعلام کردهاند. بدیهی است که این یورش و رفتار وحشیانه و غارت اموال و امکانات زیستی زندانیان هیچ ربطی به اجرای این اصل ندارد.
زندان فشافوبه به لحاظ تراکم زندانیان و نبود امکانات بهداشتی و رفتار وحشیانه مأموران زندان از بدنامترین زندانهای کشور است. با شیوع و گسترش ویروس کرونا در زندانها، انتقال ۹۰ زندانی سیاسی به مکانی بسیار نامناسبتر که تنها شامل سه اتاق کوچک و بشدت غیربهداشتی و کثیف و فاقد ابتداییترین امکانات زیستی است معنایی جز انتقامگیری و ایجاد محدویت بیشتر و به خطر جدی انداختن جان زندانیان سیاسی ندارد.
در واکنش به این خشونت سازمان یافته، این زندانیان در اقدامی جمعی و اعتراضی از دریافت غذای زندان خودداری کردند.
تکرار اعمال جنایتکارانه مسئولین و مأموران زندان فشافویه کاملاً آگاهانه و سازمان یافته است. کشته شدن زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی جوان ۲۱ ساله در همین زندان، یکی از دهها جنایت سازمان یافته در این زندان است. فشار بر زندانیان سیاسی و طاقتفرساتر کردن وضعیت زندانیان سیاسی در فشافویه ادامه همین سیاست ضدبشری علیه فعالین کارگری، معلمان زندانی و معترضین آبانماه است که همچنان با شجاعت و جسارت تحسینبرانگیز بر اعتراضات خود پافشاری میکنند.
دو روز پیش از این یورش سازمان یافته، محمد حبیبی و شاپور احسانی راد به همراه بیش از ۷۰ نفر از زندانیان سیاسی با ارسال پیامی همبستگی و تسلیت خود را به مناسبت درگذشت ناصر مرادی، پدر امیرحسین مرادی از معترضین دستگیر شده آبانماه را که زیر خطر اعدام است، تسلیت گفته و با او اعلام همبستگی کردند. ناصر مرادی به دلیل فشارهای مداوم و ایجاد شرایط جهنمی دستگاههای امنیتی به خانواده و تهدید اعدام فرزندش، دست به خودکشی زد.
حمله سازمان یافته به بند زندانیان سیاسی در زندان فشافویه چیزی بجز استیصال و درماندگی حکومت اسلامی در مقابل موج همبستگی و مقاومت و ایستادگی شجاعانه زندانیان سیاسی نیست. نه تنها دستگیری و زندانهای دراز مدت از عزم آنان نکاسته است، بلکه شاهد همبستگی عمیقتری بین جامعه و زندانیان سیاسی هستیم. اکنون جهان صدای اعتراض مداوم و به حق زندانیان سیاسی و خانوادههای نگران آنان علیه حکومت اسلامی را شنیده است. بایکوت بینالمللی جمهوری اسلامی در همه ابعاد سیاسی و اجتماعی و هنری و ورزشی پاسخ فوری و لازم و درخوری است که باید بصورت عاجل عملی و هرچه وسیعتر ادامه یابد.
حزب کمونیست کارگری ایران، رفتار وحشیانه مسئولین و مأموران گارد ویژه زندان بزرگ تهران را شدیداً محکوم می کند و خواهان دخالت فوری مجامع بینالمللی بویژه سازمان عفو بینالملل و دفتر حقوق بشر سازمان ملل برای رسیدگی اضطراری به این موضوع است.
فشارهای سیستماتیک به زندانیان سیاسی و خانوادههای آنان باید فوراً خاتمه یابد و کلیه زندانیان سیاسی بدون درنگ و بی قید و شرط باید از زندان آزاد شوند. حزب اعلام میکند جمهوری اسلامی بخاطر جنایاتش از جمله در قبال زندانیان سیاسی باید در جهان منزوی شود.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۴ مهرماه ۱۳۹۹ ، ۵ اکتبر ۲۰۲۰