کرونا، محیطهای کار و اعتصاب عمومی

انترناسیونال ۸۵۹
گفتگو با شهلا دانشفر
انترناسیونال : ابعاد فاجعه آمیز و دهشتناک اپیدمی کرونا به گفته پزشکان ایرانی و همچنین اخباری که مردم مخابره می کنند گویای از کنترل خارج شدن این بیماری مرگبار در ایران است. تقریبا اکثریت مناطق، آلوده شده و این ویروس ناباورانه جان ها را شخم می زند وکشتار می کند، در چنین شرایطی محیط های کار مراکز مستقیم اشاعه این بیماری و به خطر افتادن جان هزاران هزار کارگر و کارکنان این جامعه است. جمهوری اسلامی نیز اقدامی جدی در جهت تعطیلی عمومی کار در سطح جامعه نکرده و کارگران و بخش بزرگی از شاغلین جامعه ناگزیر به رفتن به کار هستند. علت مقاومت حکومت در برابر تعطیلی محیط های کار چیست؟

شهلا دانشفر: نفس اینکه جانیان اسلامی با وجود چنین ابعاد فاجعه باری از شیوع کرونا بر سر تعطیلی محیط های کار مقاومت میکنند و کارگران و بخش بسیاری از کارکنان جامعه زیر فشار گرسنگی و بی تامینی ناگزیرند به سر کار بروند یک جنایت آشکار از سوی رژیم اسلامی در قبال جان مردم است. واقعیت اینست که بدنیال خیزش آبان و دی ماه و جلو آمدن جنبش دادخواهی مردم بعد از سقوط هواپیمای اوکراینی و به قتل رسیدن ١٧۶ سرنشین آن توسط جمهوری اسلامی، این رژیم جنایتکارانه شیوع ویروس کرونا را هم بعنوان یک برگه بازی به کار گرفت تا فضای جامعه را به سمت و سوی دیگری ببرد و فرصتی برای خود بخرد. از همین رو این رژیم از همان روز آغاز شیوع کرونا تلاشش این بود که اخبار آنرا از مردم پنهان نگاهدارد و نه تنها این بلکه مراودات عادی ایران با کشور چین که آغاز شیوع بیماری از آنجا بود را حفظ کند. در نتیجه تعطیل کردن مراکز کار و حتی مدارس و دانشگاه ها در نقشه کار این حکومت نبود. تعطیلی مدارس و دانشگاهها را مردم به این حکومت تحمیل کردند. دانشجویان با تجمعات اعتراضی خود و خانواده های دانش آموزان با کارزارهایی چون “اعتصاب مادرانه” و معلمان و فعالین کارگری و اجتماعی با بیانیه های اعتراضی خود به این جانیان تحمیل کردند. هم الان هم رژیم تعطیل مدارس و دانشگاهها را تا آخر اسفند اعلام کرده است اما مردم اعلام کرده اند که تا رفع بحران کرونا بچه های خود را به مدرسه نخواهند فرستاد و مدارس و دانشگاهها باید تعطیل باشد. اما داستان محیط کار متفاوت است. از جمله در بسیاری از شهرها مردم خودشان بازارها و محیط های کارشان را تعطیل کردند. نمونه هایش اعلام اعتصاب بازاریان در سقز و مهاباد بود. ولی مقاومت جانیان اسلامی برای تعطیلی کارخانجات همچنان ادامه دارد. و اکنون جدالی سخت برای آن در جریان است. و اینجا مساله به معیشت و تامین نان مردم گره خورده است. در همین راستا در همین مدت ما شاهد بیانیه ها و اولتیماتوم های بسیاری از سوی کارگران از کارخانجات مختلف با خواست تعطیلی محیط های کار بودیم. در این رابطه میتوان به نمونه هایی چون ایران خوردو، راه آهن، آتش‌نشانی سقز ، پالایشگاه بید بلند۲ بهبهان ، کارگران فاز ٢٠ و ٢١ عسلویه و اخطار کارگران پیمانی در این منطقه ویژه اقتصادی بخاطر وضعیت اسفناک بهداشت در این مجموعه و در خوابگاههای کارگران، هپکو، کارکنان ادارات پست، مخابرات و شیلات بندر انزلی و پرستاران چندین بیمارستان و کارکنان آموزش و پرورش شهر رشت میتوان اشاره کرد.
به این ترتیب در ایران مردم بطور واقعی دارند در کنار ویروس کرونا با جانیان اسلامی که خود عاملین شیوع این بیماری و ابعاد فاجعه بار انسانی آن هستند همزمان می جنگند. یک نمونه بارز آن ایران خودرو است. در این کارخانه در روز بیستم اسفند یکی از کارگران به نام احمد نعمت اللهی بدلیل ابتلاء به کرونا جانباخت و کارخانه به یک پارچه اعتراض تبدیل شد. و خبرها حاکی از ابتلای حداقل ۵ کارگر دیگر به این بیماری است. این در حالیست کارگران ایران خودرو از همان آغاز اخطار دادند و خواستار تعطیلی کارخانه شدند. اما مسئولین جنایتکار این مجتمع بزرگ کارگری نه تنها به آن تن ندادند بلکه بخاطر برنامه های سودجویانه خود ساعت کار کارگران را نیز افزایش دادند. و اکنون نیز علیرغم همه این اتفاقات دو شرکت اصلی سایپا و ایران خوردو در مقابل تعطیلی کارخانه مقاومت میکردند تا اینکه زیر فشار فضای انفجاری کارخانه ، مدیریت تصمیم به تعطیلی کارخانه گرفته است و تاریخ اجرای این تصمیم هنوز اعلام نشده است. نمونه دیگر از همین دست اتفاقی است که در مجتمع نیشکر هفت تپه شاهدیم. در آنجا مدیریت در برابر فشار کارگران برای تعطیلی کار برای اینکه کار نخوابد و تولید و سودبری شان برقرار باشد، به جای تعطیلی کار، به جای ضد عفونی کردن محیط کار، بر سر و صورت کارگران سم می پاشند و کارگران که همه فکرشان تامین لقمه نانی برای خانواده است باتصور اینکه بلکه این راهی برای در امان نگاهداشتن آنها از ویروس کرونا باشد به آن تن میدهند. هر کدام از این اتفاقات کافیست که حکومتی را با آن به مواخذه و پای میز محاکمه کشید.

اما در میان همه اعتراضات کارگری در مقابله با ویروس کرونا و جانیان اسلامی دو نمونه فراخوان به اعتصاب سراسری و وادار کردن مدیریت به تعطیلی کارخانه با قبول پرداخت حقوق به کارگران الگویی موفق و سراسری برای همه کارگران است که گفتمان های آن باید سراسری شود. شورای هماهنگی اعتراضات کارگران راه آهن طی بیانیه ای در پانزدهم اسفند تمامی کارگران این بخش در شهرهای مختلف را در اعتراض به عدم پیشگیری از شیوع بیماری کرونا و برای خواست پرداخت دستمزدهای معوقه و تبدیل قراردادهایشان فراخوان به اعتصاب سراسری داد. در عکس العمل به این فراخوان حکومت اسلامی در هراس از گسترش این گفتمان به سطح جامعه و فلج شدن چرخ اقتصادش و از ترس به میدان آمدن سراسری کارگران فورا برخی خطوط قطارهای مسافربری را کنسل اعلام کرد. نمونه دیگر فولاد اهواز است. با به پا شدن زمزمه های اعتصاب در این مجتمع کارگری مدیریت با دادن گوشی به دست استاندار برای جلوگیری از این اتفاق تعطیلی شرکت را تا اطلاع ثانون اعلام کرد و به کارگران قول پرداخت حقوق داده شده است. تعطیلی شرکت با قول پرداخت حقوق یک موفقیت برای این کارگران و یک راهکار برای همه کارگران و حقوق بگیران جامعه است. این اتفاقات نشانگر هراس رژیم از به میدان آمدن کارگران آنهم در کوران بحران کرونا و در مراکزی چون فولاد اهواز است.
همه این اتفاقاتی که اشاره کردم بیش از پیش بر اعتصاب عمومی به عنوان یک راهکار عملی مهم در مقابله با کرونا و جنایتکاری های رژیم کرونا تاکید میگذارد. اعتصاب هم راهی برای حفظ جان کارگران و کارکنان این جامعه و هم به میدان آمدن مستقیم خود کارگران و مردم در تقابل با جانیان اسلامی است.

انترناسیونال: مردم در اوج نا امیدی از بی عملی و عدم مسئولیت رژیم، خود دست به اقدام زده و برای همیاری و کمک به همدیگر خودشان را در محلات و محلهای کار سازمان می دهند، ورودی شهر ها را کنترل می کنند و اقداماتی از این نوع را در دستور کار خویش قرار می دهند در عین حال رژیم تلاش دارد مردم را مقصر اصلی سرعت اپیدمی نشان داده و مردم را با هم درگیر نماید. بنظر شما این سیاست رژیم را چگونه باید خنثی نمود؟

شهلا دانشفر: این هم بخشی از همان سیاست دروغ و فریب حکومت و مخفی کردن حقایق از مردم است. جمهوری اسلامی حکومتی است در لبه پرتگاه از همین رو این حکومت افقی برای اداره جامعه ندارد. حکومت با این کارها و این نوع ادعاهای سخیف میکوشد از زیر بار مسئولیت در قبال جامعه شانه خالی کرده و به بساط چپاول و دزدی اش ادامه دهد. سران این حکومت فقط به دزدی ها و بستن بیشتر بار خود و خریدن چند صباحی بیشتر عمر برای حکومتشان می اندیشند. در مقابل مردم به این حکومت باور ندارند و حتی در کوران کرونا هم ایستاده اند و همانطور که اشاره کردید خودشان دست به کار شده و وارد میدان شده اند. در واقع اتحاد برای خلاصی از شر این وضعیت مردم را بیشتر متحد و همبسته کرده است و همانطور که اشاره کرده اید مردم خودشان ستادهای کمک رسانی شان را سازمان داده اند. ستادهایی که در محلات مختلف و به کمک مدیای اجتماعی شکل گرفته و دارند فعالیت میکند و هر روز دامنه فعالیشتان گسترده میشود. در این ستادها اخبار کاذب جانیان اسلامی بر ملا شده و اطلاع رسانی ها لحظه ای صورت میگیرد. در این ستادها پرستاران و بسیاری از دکتر ها در صف اول همیاری های مردمی قرار دارند. بسیاری از پزشکان و پرستاران امروز با ویدئو کلیپ های خود دارند مردم را راهنمایی میکنند و دکترانی را می بینیم که شماره تماس های خود را به مردم داده اند تا به رایگان اطلاعات لازم را به بیماران خود بدهند. اعلام اعتصابات کارگری و اعتصابات مردمی که موضوع بحث ما در این گفتگو است، بخشی از همین وارد عمل مستقیم شدن خود کارگران و جامعه است که گفتمانش دارد بیشتر وسعت میگیرد. در این فضا اعتصابات سراسری و اعتصاب عمومی مردمی با زمینه جلب همبستگی بیشتر اجتماعی روبرو است. خلاصه کلام اینکه اینها همه تصویر جامعه ایست که در جبهه جنگ با کرونا با حکومت نیز دارد میجنگد. به نظر من پاسخ در همین جدالی است که مردم با این رژیم دارند و رفتن بسوی اعتصابات سراسری و اعتصاب عمومی کل جامعه و وادار کردن حکومت به پاسخ دادن به خواستهای معیشتی مردم است. سیاست های مزورانه حکومت را با اعتراضی سراسری و متحد باید پاسخ داد. جمهوری اسلامی باید گورش را گم کند.

انترناسیونال: حزب کمونیست کارگری از همان اوان شیوع بیماری، فراخوان به اعتصاب عمومی و تعطیلی محیط های کار و مدارس و دانشگاه ها وغیره را داد. تا چه حد جامعه روی این خط سوار شده؟ آیا خواست اعتصاب عمومی خواستی واقعی وعملی در این شرایط است؟

شهلا دانشفر: همانطور که اشاره کردم اعتصاب عمومی عملی ترین راه مقابله با کرونا و حکومت کرونایی است. اتفاقاتی که در همین دوره در سطح جامعه در تقابل با بحران کرونا از سوی مردم صورت گرفته است، جنب و جوش هایی که در مراکز کارگری در اعتراض به این موضوع به راه افتاده و فراخوانهایی که به اعتراض و اعتصاب داده شده و برخی را اشاره کردم، همه و همه بیش از بیش بر اعتصاب عمومی به عنوان یک راهکار مهم و ممکن در مقابله با کرونا و جنایتکاری های رژیم کرونا تاکید میگذارد. کارگران و مردم شاغل در این جامعه نمیتوانند ساکت بنشینند و اجازه بدهند که جانیان اسلامی و دارو دسته های مفتخور سرمایه دارشان چنین با جان و زندگی مردم بازی کنند. مردم راهی جز عمل مستقیم خود و تعطیلی کار ندارند. تعطیلی کار خواست هم مردم است و کل جامعه روی این خط است. اما در کنار این موضوع مساله معیشت و زندگی مردم است. بسیاری از این مردم بخاطر اینکه در برابر گرسنگی و بی تامینی دوام بیاورند سر کار میروند. بنابراین معیشت مردم باید تامین شود و دولت در قبال آن مسئول است و این را باید با زور اعتراض سراسری و اتحاد مبارزاتی خود به حکومت تحمیل کنیم. اینجاست که فراخوان ما به اعتصاب عمومی و اعتصاب سراسری در تمامی مراکز کارگری است. برای تحمیل نیازهای معیشتی به این دولت نیز راهش همین است. باید با قدرت زور و اعتراض این رژیم را وادار به عقب نشینی کرد. همانطور که کارگران فولاد اهواز وقتی صدای اعتراضشان بلند شد و بحث اعتصاب به میان آمد فورا مدیریت و استاندار و مقامات استان به دست و پا افتادند و کار را تعطیل کردند و قول پرداخت حقوق هم به کارگران داده شد. اعتصاب عمومی و اعتصاب سراسری یعنی تعطیلی کار با پرداخت حقوق. یعنی تعطیل کار با درمان رایگان برای همه مردم و یعنی پاسخ دادن به نیازهای کارگران و همه مردم در مقابله و پیشگیری با بیماری خطر ناک کرونا. کارگران و همه مردم در سطح جامعه باید با چنین مطالباتی متحد و سراسری به میدان بیایند تا به بحران کرونا و این کشت و کشتار خاتمه دهند. وگرنه تردیدی نیست که کشتار در اثر این بیماری بیشتر و بیشتر خواهد شد. اعتصاب عمومی و تعطیلی کار در این شرایط فاجعه بار هم راهی برای حفظ جان کارگران و کارکنان این جامعه در برابر خطر اشاعه کرونا و هم ابزاری قدرتمند برای مقابله با جانیان اسلامی است. طبقه کارگر باید با اعتصابات سراسری اش به میدان بیاید تا همچنان در جلوی صحنه سیاست جامعه بدرخشد و کل جامعه را از شر جهنم رژیم اسلامی رها کند.

انترناسیونال: رئوس و خواست های مهم جنبش اعتصاب عمومی از نظر شما چیست؟ آیا با عملی شدن این مسئله امکان خلاصی و سقوط ویروس جمهوری اسلامی مهیا خواهد شد؟

شهلا دانشفر: جلوتر به این سوال پاسخ دادم. اما اینجا از فرصت استفاده میکنم و در چند جمله نکات اصلی را جمع می بندم. اعتصاب عمومی و اعتصاب سراسری کارگران باید همراه با تامین معیشت باشد. همانطور که اشاره کردم دولت در قبال معیشت مردم مسئول است. باید به کارگران و همه کارکنان جامعه تا مادامیکه بحران کرونا وجود دارد و کار تعطیل است مزد و حقوق خود را دریافت کنند. باید کارگران بیکار و همه کسانی که درآمد و شغلی ثابت ندارند و با مشاغل کاذبی چون کار فصلی و دستفروشی و کوله بری و غیره روزگار میگذرانند از بیمه بیکاری و مقرری ثابت برای گذران زندگی برخوردار باشند. باید همه مردم از درمان رایگان با استاندارد قابل قبول بخصوص در شرایط کنونی برخوردار باشند. باید همه محیط های کار و اماکن عمومی جهت پیشگیری از بیماری کرونا و هر بیماری مسری دیگری ضد عفونی و پاکیزه شود و تمهیدات لازم برای بالا بردن سطح بهداشت جامعه انجام گیرد. باید امکانات پیشگیری از کرونا به رایگان در اختیار همه مردم قرار گیرد. و اینها همه حقوق تک تک شهرواندان جامعه است و میتواند رئوس خواستهای جامعه برای رفتن بسوی اعتصابات سراسری باشد. اینها همه باید مضمون بیانیه های مطالباتی حداقلی کارگری و مردم در شرایط امروز در تقابل با کرونا باشد. فراخوان عمومی به کل جامعه اعتصاب عمومی و بلند کردن پرچم این خواست هاست. به باور من اعتصاب عمومی در سطح جامعه و اعتصابات سراسری ضربه محکمی بر پیکر این رژیم خواهد بود. با این کار جنبش سرنگونی گامی تحول ساز به جلو بر خواهد داشت.

انترناسیونال: با تشکر از شما