روز هفتم بهمن ۵۰ نفر از معلمان مریوان به همراه تعدادی از معلمان سنندج برای حضور در دادگاه همکارشان اسکندر لطفی، عضو کانون صنفی معلمان، به محل دادگاه در سنندج رفتند و قاضی دادگاه را مجبور کردند حداقل به ۳۰ نفر از آنان اجازه دهد در دادگاه حاضر شوند. بقیه معلمان در حالی که بنر بزرگی در دست داشتد تا پایان زمان رسیدگی به اتهامات اسکندر لطفی در راهروهای دادگاه به حضور خود ادامه دادند و همکار خود را مورد حمایت قرار دادند.
روی بنر بزرگی که دست معلمان بود نوشته شده بود: “زندان، تبعید، اخراج ، تبعید، فعالین صنفی را در پیگیری مطالبات راسخ تر میکند”. معلمان با این بنر و دست نوشته های دیگری که روی آنها نوشته شده بود: “فعالیت صنفی جرم نیست، اسکندر لطفی تنها نیست”، صحنه شورانگیری از اتحاد و همبستگی را به نمایش گذاشتند.
اقدام معلمان مریوان و سنندج در حمایت از همکار خود و علیه بیدادگاه های حکومت، شکل مهم و موثری از همبستگی مبارزاتی است که باید به الگویی در سراسر کشور علیه بیدادگاه های جمهوری اسلامی تبدیل شود.
حکومت قاتلان اسلامی را باید با این نوع ابتکارات و ابتکارات مشابه چنان تحت فشار قرار داد که جرات نکند هیچ معلمی، هیچ کارگری، هیچ دانشجویی و هیچ انسان معترضی را به دادگاه و زندان بکشاند. در مقابل احضارها باید ایستاد و سرپیچی کرد و چنانچه دادگاهی تشکیل شود باید خانواده ها و دوستان و همکاران فعالین احضار شده صحنه دادگاه را به اعتراض علیه محاکمه فعالین و علیه کل سیستم قضایی حکومت تبدیل کنند و هزینه دادگاهی کردن فعالین را چنان سنگین کنند که رژیم به سادگی جرات نکند فعالین را احضار و دادگاهی کند. نباید اجازه داد مشتی قاتل و دزد و فاسد مردم معترض و حق طلب را محاکمه یا احضار و دادگاهی کنند.
پرونده سازی علیه فعالین باید پایان داده شود و کلیه زندانیان سیاسی باید فورا و بی قید و شرط آزاد شوند. بساط بیدادگاه های حکومت و کل حکومت قاتلان اسلامی را باید بر سرشان خراب کرد. این سران حکومتند که به جرم چهل سال جنایت باید در دادگاه های مردمی حساب پس بدهند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۰ بهمن ۱۳۹۸، ۳۰ ژانویه ۲۰۲۰