فاصله ها کوتاه تر میشوند، جنبش گسترده تر میشود، جغرافیای اعتراض وسیع تر میشود، شعارها تندتر میشوند،عزمها جزم تر میشوند و بالاخره پرتگاه نزدیک تر میشود! از ۷۸ تا ۹۸ ده سال، از ۹۸ تا ۹۶ هشت سال، از ۹۶ تا ۹۸ دو سال، از آبان تا دی ۲ ماه.
سال ۷۸ روزنامه ای تعطیل شد، جنبش سرنگونی آغاز گشت. سال ۸۸ مضحکه انتخابات به خیزش عمومی تبدیل شد. “رای من کو” بخار شد. “موسوی بهانه است، کل رژیم نشانه است” طنین افکند!
تهیدستان به میدان آمدند، قیام سراسری شد، “اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا” طنین افکند. سال ۹۶قیام سراسری تر شد، حکومت لرزید، قتل عام راه انداخت، قیام عقب نشست، اما درکمین حکومت نشست. حکومت در فکر شستن دستان خون آلودش، مردم در فکر بازگشت به خیابان. قاسم سلیمانی کشته شد. حکومت به تکاپو افتاد. جنازه چرخانی کرد. اسلام بی آبرو و منفور دست به گنداب ناسیونالیسم برد.
حکومتی سرمست از خودفریبی ابلهانه از تشییع جنازه فاشیستی، این بار ۱۷۶ انسان بیگناه را در آسمان به موشک بست. قتل عام کرد اما دروغ گفت. دروغش برملا شد. مردمی که در کمین نشسته بودند به خیابان بازگشتند. این بار خشمگین تر و باشعارهایی تندتر و گویاتر: “کشته ندادیم که سازش کنیم، رهبر قاتل را ستایش کنیم”، “جمهوری اسلامی، نابود باید گردد”!
فاصله ها کوتاهتر میشوند. قیام کنندگان مصممتر. حکومت اسلامی متزلزلتر.
۲۰۲۰ ۲۳ دی ۱۳۹۸، ۱۳ ژانویه