حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
در خبرها آمده بود که پس از تصویب قانونی در فرانسه مبنی بر ممنوعیت قانونی مزاحمت خیابانی برای زنان در این کشور، مردی به اتهام مزاحمت برای یک زن جوان در اتوبوس محکوم به جریمه و سه ماه زندان شده است.
دوستی با طنز تلخی تعریف می کرد که اگر چنین قانونی در ایران تصویب و به مورد اجرا گذاشته شود از قبل جریمه های جمع آوری شده علیه مردان، احتمالا از وابستگی به درآمد حاصله از نفت خلاص می شدیم. منظور این دوست این بود که مزاحمت های خیابانی در ایران مثل شمار قابل توجهی از کشورهای دنیا رواج زیادی دارد.
زنان با نگاه های آزاردهنده در معابر عمومی، مزاحمت های کلامی از جمله متلک و فحاشی هنگام راه رفتن در خيابان، تماس و لمس بدن در خيابان و يا وسيله نقليه عمومی، بوق زدن و ايستادن اتومبيل های شخصی هنگام راه رفتن در خيابان و … روبرو هستند. دلایل این چنین رفتارهای زشت و ناپسند چیست که نه فقط در خیابان بلکه به اشکال مختلف حتی در دنیای مجازی هم دیده می شود؟
طبعا جمهوری اسلامی با ایجاد یک جامعه خفقان زده براساس قوانین و عرف مذهب، با جداسازی سازی دختران و پسران از سنین کودکی، با ایجاد محدویت های فراوان برای برقراری روابط آزادنه و داوطلبانه میان زنان و مردان، با اجرای قوانین تحقیر آمیز و تبعیض آمیز علیه زنان در ایجاد چنین شرایطی تاثیر زیادی داشته است. اما ایجاد مزاحمت های خیابانی برای زنان فقط به دوران حاکمیت جمهوری محدود نمی شود و حتی پیش از آن هم وجود داشت.
وجود یک نگرش دیرینه مردسالارانه که متاسفانه همواره از جانب حکومتهای مختلف و از جمله جمهوری اسلامی به شدت تقویت شده است، علت اصلی این مزاحمت های خبابانی است. طبق این نگرش مردان خود را حاکم بلامنازع بر زنان می دانند و این را حق خود می دانند که با زنان هر رفتاری داشته باشد. در این نگرش ارتجاعی زنان تنها وسیله ای برای رفع نیازهای جنسی مردان هستند و به همین عنوان به آنها نگاه و برخورد می شود. متاسفانه فرهنگ رایج در جامعه فرهنگی مردسالارانه است و همه افراد در متن چنین فرهنگی می آموزند و تربیت می شوند. در جوامعی که در زمینه برقراری برابری زن و مرد و غلبه بر فرهنگ مردسالارانه موفق بوده اند ما کمتر شاهد چنین رفتارهای زشتی علیه زنان هستیم.
طبعا هر گونه مزاحمت خیابانی برای زنان باید ممنوع و قدغن شود. اما این قانون زمانی می تواند موثر باشد که پیش از آن فرهنگ ارتجاعی مردسالارانه در قوانین و سیستم حاکم ریشه نداشته باشد. زمانی که هر گونه تبعیضی در جامعه علیه زنان ممنوع شود و زنان از حقوق برابر و یکسان با مردان برخوردار باشند. راه حل ساختن جامعه ای است که همه بدور از اخلاقیات ارتجاعی و پوسیده خود را شهروندان برابر و یکسان بدانند و هیچ کس به خود اجازه ندهد کس دیگری را به دلیل جنسیت متفاوت مورد اذیت و آزاد قرار دهد.
