حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
روز ۵ آبان ماه در یک آتش سوزی و انفجار در پالایشگاه نفت تهران ۷ نفر از کارگران متخصص و مهندسان این کارخانه به اسامی سجاد دارابی، پوریا دارابی، محسن دارابی، افشار میرزایی، کاظم امیری، نعمت کوخایی و جواد نوروزی جان خود را از دست دادند و تعدادی از کارگران نیز مجروح شدند. روز هفتم آبان ماه نیز انفجار در دکل حفاری نفتی رگ سفید در نزدیکی بندر دیلم در استان بوشهر نیز به کشته و زخمی شدن حداقل ۵ نفر از کارگران منجر شده است. شرکت نفت و خبرگزاری های جمهوری اسلامی اسامی قربانیان این حادثه را منتشر نکرده اند.
حزب کمونیست کارگری صمیمانه به خانواده های جانباختگان آتش سوزی در پالایشگاه تهران و دنفتی رگ سفید و به همکاران آنها تسلیت میگوید و برای مجروحان این حوادث آرزوی بهبودی میکند.
در سال گذشته چندین مورد آتش سوزی دیگر نیز در مراکز نفتی ایران و صدها مورد در سایر مراکز کارگری صورت گرفته است. بسیاری از آمار حوادث محیط کار گزارش نمیشود و بعلاوه سالانه چندین برابر بیشتر از این، کارگران در اثر عدم بهداشت محیط کار آسیب های جدی میبینند. و این وضعیت هر روز و هر سال وخیم تر میشود. مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران اخیرا گفته است که مرگ ناشی از حوادث محیط کار در شش ماه اول امسال ۲۱۵ نفر میباشد که نسبت به سال قبل ۳۰ درصد افزایش یافته است.
این تلفات انسانی جنایات مستقیم حکومت اسلامی و کارفرمایان مفتخور در حق کارگران است. یک سرمایه داری هار و حریص و مفتخور بر جامعه حاکم شده و میدزدد و چپاول میکند و زندگی کارگران و کارکنان را در معرض همه گونه خطراتی قرار میدهد. حکومت اسلامی نیز با سپاه پاسدار و بنیادها و نهادهای چپاولگر متعددش در راس همین قماش سرمایه داران مفتخور است و ارگانهای سرکوبش همه جا حافظ منافع همین سرمایه داران است و حقوق پایه ای کارگران را تا میتواند پایمال میکند. این شرایط است که باعث میشود محیط های کار به قتلگاه کارگران و کارکنان شریف تبدیل شوند.
کارفرمایان، که بخش قابل توجهی از آنها نیز ارگانهای مختلف حکومت میباشند، برای تامین سود بیشتر کمترین هزینه را صرف ایمنی محیط کار و آموزش ایمنی کارگران میکنند و در صورت قتل کارگران و یا مجروح شدن آنها نیز یا غرامتی پرداخت نمیکنند و یا با پرداخت کمترین وجهی گریبان خود را راحت میکنند و قانون کار و ارگانهای حکومت کارفرماها را مورد پشتیبانی قرار میدهند. اما نقش جمهوری اسلامی بسیار جدی تر از اینها است. کارفرما کارگر معترض را به راحتی اخراج میکند و قوانین و ارگانهای جمهوری اسلامی کارفرما را مورد حمایت قرار میدهند. جمهوری اسلامی عملا و قانونا متشکل شدن کارگران را ممنوع کرده است در حالیکه کارگران متشکل قادرند کارفرماها را وادار به افزایش ایمنی و بهداشت محیط کار نمایند. کارفرماها و مقامات حکومت در تبلیغاتشان، عدم رعایت ایمنی توسط کارگران را عامل اصلی حوادث محیط کار معرفی میکنند اما حتی اگر اینطور باشد نیز جمهوری اسلامی مسئول آن است چرا که آموزش ایمنی کارگران در این نظام جایگاهی ندارد.
واقعیت این است که این نظام چنان عقب مانده و ضد کارگری است و چنان در فساد غرق است که برای پایان دادن به کشتار کارگران در محیط کار نیز باید آنرا سرنگون کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۱ آبان ۱۳۹۷، ۲ نوامبر ۲۰۱۷
