حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
یک موفقیت بزرگ
حکم تبرئه خواهران آتنا دایمی صادر شد!
آتنا دائمی فعال دفاع از حقوق کودک، حقوق زن و علیه اعدام با اتهاماتی امنیتی با ٧ سال حکم در زندان است. او در اعتراض به حکم دو خواهرش انسیه و هانیه از ١٩ فروردین دست به اعتصاب غذا زد و روز دهم خرداد با تبرئه آنها با موفقیت اعتصاب غذایش را خاتمه داد. اعتراض آتنا دائمی در واقع اعتراضی به عملکرد قوه قضایی این دستگاه سرکوب حکومت اسلامی بود و موفقیت او در این اعتراض، یک پیروزی بزرگ است.
یک فاکتور مهم در این پیروزی کارزار مبارزاتی گسترده برای آزادی او بود که یک سرش در ایران و سر دیگرش در اروپا بود. کارزاری اجتماعی که حمایت وسیعی را همراه داشت و صدای آتنا را جهانی کرد. از جمله اعتراضات پرشور جوانانی بود که در روز بعد از مضحکه انتخابات با شعار “آتنا دائمی آزاد باید گردد”، از او و خواستهایش پشتیبانی کردند. و بویژه تلاش های خانواده اش برای انعکاس صدای اعتراض آتنا بود.
حسین دائمی پدر آتنا دائمی طی نامه ای خطاب به حمایت از حمایت های وسیعی که از آتنا و خواستهایش شد قدردانی کرده و مینویسد: “من پدر آتنا دست تک تک آن عزیزانی که دراین مدت از آتنای من حمایت کردن ومارو تنها نگذاشتن وبا گریه های ما گریستن با خنده های ما خندیدن می بوسم”
آتنا با گفتن اینکه “من به همراه شما موفق شدم که حکم تبرئه خواهرانم را به دست آورم و این آغاز راه برای ایستادن در برابر آزار و اذیت خانواده های زندانیان سیاسی یا خانواده های جانباختگان است”، به اعتصاب غذایش خاتمه میدهد.
زنده باد آتنا دائمی، زنده باد خانواده آتنا و زنده باد به همگان که حامی این صدای انسانیت بودند و به آن قدرت دادند.
آغاز دور جدید اعتصاب کارگران کارخانه هپکو!
از اول هفته جاری، کارگران کارگران هپکو اراک دراعتراض به عدم پرداخت بیش از٣ماه حقوق و خطر تعطیل شدن کارخانه دست از کار کشیده و در محوطه کارخانه تجمع کرده اند. یکماه اعتراض بیش از هزار کارگر کارخانه هپکو یکی از نقطه های درخشان مبارزات کارگری در سال ٩٥ بود. کارگران هپکو با شعار های کوبنده خود، اعتراض کل کارگران و کل جامعه را فریاد زدند.
این اعتراضات و تظاهرات هر روزه آنها در خیابانهای اراک و سرانجام وارد صحنه شدن خانواده در این اعتراضات و عقب نشینی فوری کارفرما و دولت و تن دادن به بخشی از خواستهای کارگران یک نقطه عطف مهم در جنبش اعتراضی کارگری بود که درسهای با ارزشی برای کل جنبش کارگری و این کارگران در پی داشت. اعتراضاتی که بر فضای شهر اراک طنین انداخت و تاثیر خود را در سطحی سراسری گذاشت. اینها همه تجربیات درخشانی است که بدون شک امروز کارگران هپکو را در موقعیت قدرتمندی برای پیشبرد اعتراضشان قرار داده است. از همین روست که خبر دور جدید اعتراضات کارگران هپکو سرها را بسوی خود جلب کرده است. اخبار این اعتراضات را وسیعا پخش کنیم. از مبارزات کارگران هپکو حمایت و پشتیبانی کنیم.
سومین کارگر انفجار فولاد بویر احمد جان باخت
با کمال تاسف قاسم پشت چمن کارگر فولاد بویر احمد که در جریان انفجار در این کارخانه آسیب دیده بود، به دلیل سوختگی بالای ٩٠درصد در ظهرروز٦خرداد در بیمارستان صدرای شیراز درگذشت. قبل از او در چهارم خرداد ماه دو کارگر آسیب دیده دیگر این کارخانه به اسامی یوسف کرمی و زریر حاج بارانی در اثر این انفجار جان خود را از دست دادند. جانباختن این کارگران را به خانواده هایشان، به کارگران فولاد بویر احمد و به همگان تسلیت میگوییم. محیط های کار بخاطر سودجویی سرمایه داران و حمایت دولت و قوانینش، به قتل گاه کارگران تبدیل شده است. با اعتراضات گسترده مان به این جنایت آشکار خاتمه دهیم.
انفجار در فولاد بویر احمد در روز ١ خرداد اتفاق افتاد که در جریان آن ٩ کارگر بشدت آسیب دیدند که ٦ نفر انان به اسامی قاسم خوش چمن، زریر حاج بارانی، رسول اکرمی، حامد قاسمی ، کاووس عباسی و کریم بیگدلی بدلیل سوختگی شدید به شهرهای شیراز و اصفهان اعزام شدند. که حال سه نفر از آنان به اسامی زریز حاج بارانی، قاسم خوش چمن و رسول اکرمی به دلیل سوختگی صددرصد به شدت وخیم گزارش شده است.
بعد از فاجعه معدن زمستان یورت که در جریان آن ٤٥ کارگر جانباختند و بیش از ٧٠ نفر زخمی شدند، انفجار در کارخانه فولاد بویر مورد دیگری از سودجویی های کارفرمایان است که زیر چتر حمایت حکومت اسلامی با تمام قوانین ضد کارگران و دستگاه قضایی اش، از کارگران قربانی گرفت.
یکی از کارگران این کارخانه در گفتگو با خبرگزاری ها میگوید: اگر لباس نسوز و ایمنی داشتیم هیچ مشکلی برای کارگران این کوره که منفجر شد، پیش نمیآمد. به گفته او آنها از کمترین امکانات و تجهیزات اولیه ایمنی برخوردارند که نتیجه اش تلفات انسانی انفجار روز دوشنبه اول خرداد در کارخانه بوده است.
انفجار در فولاد بویر احمد خشم کارگران را برانگیخت و در دوم خرداد با تجمع در استانداری کهگیلویه و بویر احمد به وضع نا امن محیط کارشان اعتراض کرده و خواستار ایمن شدن فوری محیط کارشان شدند. بهبود شرایط کاری و پرداخت طبهایشان، تعیین تکلیف وضعیت بیمه ای و شغلی از دیگر خواستهای فوری این کارگران در این حرکت اعتراضی بود. به گفته کارگران در سه سال گذشته چند بار برای پیگیری این خواستها تجمع داشته ولی جوابی نگرفته اند. از خواست کارگران فولاد بویر احمد برای ایمنی محیط کارشان وسیعا حمایت کنیم. صدای اعتراض خانواده هایی باشیم که قربانی این جنایت آشکار شدند. با اعتراضی سراسری به ناایمنی محیط های کار که به قتلگاه کارگران تبدیل شده و هر روزه قربانی میگیرد، خاتمه دهیم.
یادبود معدنچیان در رامیان
معصومه جاهدی همسر بهرام هدایتی یکی از معدنچیان جان باخته، در این مراسم گوشه ای از دردهای کارگران را بازگو کرد. شامگاه روز ٤ خرداد، در مراسم یادبود هشت جان باخته رامیانی حادثه معدن زمستان یورت معصومه جاهدی به نمایندگی از خانواده های کارگران جان باخته فاجعه انفجار معدن زمستان یورت آزادشهر، اظهار کرد: درخواست ما این است که مسئولان گوش شنوا داشته باشند.
وی بیان کرد: امیدواریم تمام این آمدن و رفتن ها و قول های داده شده از ضمانت اجرایی برخوردار باشد و امورات جاری و دستورات داده شده برای رسیدن به نتایج ملموس با قدرت پیگیری شود.
وی افزود: معادن زغال سنگ جزو منابع طبیعی گلستان و شهرستان های آزادشهر و رامیان است اما تمام دفاتر، امور بیمه ای و امورات جاری کارگران معدن در سمنان پیگیری می شود و این نوعی اجحاف و ظلم است.
وی ادامه داد: در رامیان امکان درمانی و رفاهی مناسبی وجود ندارد و معدنچیان باید سلسله مراتب خود را در سمنان طی کنند.
وی تاکید کرد: خواستار این هستیم که کمیته حقیقت یاب با جدیت پیگیر این موضوع باشد تا حق بقیه معدنکاران هم پایمال نشود.
وی خاطرنشان کرد: خیلی از پدران، مادران و همسران جانباختگان حادثه زمستان یورت توانایی پیگیری امورات درگذشتگان را ندارند و خواستار آن هستیم که امورات معدنچیان توسط اداره کار پیگیری شود.
وی با تاکید بر اینکه باید بحث بیمه معدنکاران پیگیری شود تا حق بیمه آن ها پایمال نشود، بیان کرد: چرا باید برای معدنچیان بیمه خیاطی و … رد شود.
جاهدی تصریح کرد: معدنچیان ما همیشه خواستار حق و حقوقشان بوده اند و هیچگاه هیچ مسئول و صاحب معدنی بحثی از مسائل ایمنی مطرح نمی کرد.
وی با بیان اینکه چرا این گونه سهل انگاری ها و فجایع رخ می دهد و مسبب این حوادث چه کسی است، تصریح کرد: مجوز کلینیک تامین اجتماعی را به رامیان داده و آن را هم افتتاح کردند، اما هیچ امکاناتی در آن موجود نیست و هیچ دردی از مردم دوا نمی کند. او در صحبتهایش خواستار راه اندازی درمانگاه رامیان شد. معدن زمستان یورت را فراموش نکنیم. از خواستهای برحق آنها وسیعا حمایت کنیم.
حمایت از اسماعیل عبدی، حمایت از کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات
با اعزام اسماعیل عبدی به بیمارستان موافقت شد اما اسماعیل عبدی حاضر نشد با دستبند به بیمارستان برود
بنا بر خبر منتشر شده از سوی کانون صنفی معلمان، اسماعیل عبدی عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان تهران که از تاریخ ١٠ اردیبهشت در اعتراض به حکم خود در اعتصاب غذا به سر می‌برد. پس از پیگیری های انجام شده از طریق پدر، خانواده و وکیلش در روز ٩ خرداد از سوی مسئولان دادستانی جمهوری اسلامی موافقت شد که به بیمارستان منتقل شود. اما بدلیل اینکه می‌خواستند او را با دستبند و لباس زندان به بیمارستان ببرند، اسماعیل عبدی حاضر نشد با دستبند به بیمارستان برود.
اسماعیل عبدی با اتهاماتی امنیتی به ٦ سال حبس محکم است. او به این حکم و احکام امنیتی برای تمامی فعالین کارگری، معلمان و مردم معترض اعتراض دارد. اعتراض علیه امنیتی کردن مبارزات کارزاری است که از سال گذشته با بیانیه مشترکی که اسماعیل عبدی به همراه جعفر عظیم زاده رئیس هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران با خواست مشخص لغو تمامی پرونده های امنیتی مفتوحه برای فعالین کارگری، معلمان و مردم معترض، از زندان دادند آغاز شد و با جلب حمایت وسیعی در ایران و در سطح بین المللی به جنبشی تبدیل شد که همچنان به جلو میرود. اعتراض عبدی در سالگرد این حرکت در دهم اسفند، تحرک جدیدی به این جنبش داد. اعتراض اسماعیل عبدی و خواستهایش تا کنون با حمایت وسیعی از سوی کانون های صنفی معلمان و تشکلهای کارگری و فعالین و رهبران سرشناس کارگری روبرو شده است. در همین راستا ٢٤ نفر از چهره های شناخته شده کارگری و معلمان بیانیه دادند و از او حمایت کردند. تعدادی دیگر از فعالین کارگری نیز از این بیانیه حمایت کردند. در هفته ای که گذشته کانون صنفی معلمان تهران بیانیه ای در حمایت از عبدی داد که در بخشی از آن چنین آمده است: “کانون صنفی معلمان تهران که هرگونه برخورد امنیتی با فعالین صنفی را برنمی‌تابد ضمن حمایت از خواسته‌های اسماعیل عبدی نگرانی خود را از وضعیت جسمی ایشان اعلام می دارد و در صورت هرگونه اتفاق برای سلامتی ایشان مقامات ذیربط را مسئول آن می‌داند. همچنین لازم به ذکر است با توجه به اینکه خواسته‌ی اسماعیل عبدی خواسته‌ی کانون صنفی معلمان تهران،اعضای آن و بسیاری از معلمان در سرتاسر کشور می‌باشد و با توجه به نگرانی جامعه‌ی معلمی از وضعیت ایشان احتمال هرگونه تحرک اعتراضی از سوی بدنه در روزهای آتی دور از انتظار نیست.”
بدین ترتیب معلمان با حمایت قاطع خود از اسماعیل عبدی و خواستهایش، و تاکید بر اعتراض علیه امنیتی کردن مبارزات، اولتیماتوم دادند که اگر به خواسته های عبدی پاسخ داده نشود، اعتراض آنان در روزهای آتی دور از انتظار نخواهد بود. زنده باد معلمان
اسماعیل عبدی باید فورا آزاد شود.
