جدید ترین

آرش دشتی: بیکاری و فروش سبزی کوهی برای لقمه نانی

 

این روزها تعداد کسانی که در روزهای تعطیل آخر هفته به کوه های شمال تهران می روند بیشتر شده است. شاید به خاطر آن که بهار است و هوا گرمتر شده است. پس طبیعی است که مردم بیشتری برای ورزش و تفریح و هواخوری به کوه ها بروند. اما این همه ی ماجرا نیست.

اگر یک صبح زود به کوه بروی و با دقت بیشتری نگاه کنی، عده ای را می بینی که در دامنه ها و شیب های تند و ملایم و در سنگلاخ ها، خم و راست می شوند و یک یا دو ساعت بعد، با یک یا دو گونی روی دوش، از کوه پایین می آیند و در پائین، آنجا که مردم از کوه بر می گردند، بساط پهن می کنند و ریواس ها و سبزی های کوهی و آویشن می فروشند.

در روزهای غیرتعطیل هم در ایستگاه های اتوبوس، مترو و در بسیاری از میدان های شهر، مردان و زنانی را می بینی که سبزی های کوهی می فروشند. سال ها قبل فقط در میدان تجریش و میدان انقلاب، عده ای ریواس و سبزی کوهی می فروختند، اما امروزه در بیشتر میدان ها این کار به یکی از فعالیت های دستفروشان تبدیل شده است.

هرچه اخراج ها و بیکاری ها و گرانی ها بیشتر می شود، به تعداد این کارگران فصلی اضافه می شود. مردان و زنانی که دستشان از همه جا کوتاه می شود و حتی آنقدر پول ندارند که آدامس و بادکنک و لواشک و جوراب و خرد و پرت های دیگر بخرند و در اتوبوس ها و قطارهای مترو و چهارراه ها بفروشند و لقمه نانی به خانه ببرند، ناچار می شوند به کوه بزنند و سبزی های کوهی را بکنند و بفروشند.

بیمه بیکاری برای همه افراد آماده به کار اعم از زن و مرد، درمان رایگان برای همه و تحصیل رایگان برای فرزندان ما حقوق پایه ای ما مردم است. این خواستها بندهای قطعنامه های ما خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *