در سالگرد تظاهرات میلیونی خرداد ماه و آغاز انقلاب مردم ایران، پر توان باد مارش انقلاب علیه جمهوری اسلامی!

سالگرد تظاهرات میلیونی مردم در تهران و سایر شهرها در خرداد ٨٨ فرا میرسد. اعتراضاتی که در واقع فوران خشم ٣٠ ساله مردم ایران علیه جمهوری اسلامی بود و جلوه های شکوهمندی از عزم و به میدان آمدن میلیونها انسان برای تحقق خواستهایشان و عقب راندن یک رژیم سرکوبگر و جنایتکار را به نمایش گذاشت. جهان در ستایش و حمایت از این تلاش عظیم و انسانی به شوق آمد و بپا خاست. تصاویر وارونه ای که سالها میدیای رسمی کوشیده بود از جامعه و مردم ایران بسازد یکشبه فروریخت. معلوم شد که “ایران یک جامعه اسلامی نیست” و مردم ایران برای بهترین دستاوردهای بشری به شیوه ای مدرن و در منتهای تمدن مبارزه میکنند. وحشیگری و سبعیت اوباش اسلامی حاکم در مقابل جسارت، فداکاری و انسانیت زنان و مردانی که برای بدست گرفتن سرنوشت خود بپاخاسته اند، سران جمهوری اسلامی را به “دیکتاتور سال” و ندا آقاسلطان را به قهرمان جهان تبدیل ساخت. علیرغم تفاسیر بی مایه و تلاش مضحک ژورنالیسم نوکر خیلی زود معلوم شد که تحولات شروع شده در ایران نه “اعتراض به نتایج انتخاباتی”، نه تلاش برای اصلاحاتی در رژیم منفور اسلامی بلکه اعلام حضور میلیونی و مستقیم توده های مردم بر سر تعیین تکلیف قدرت سیاسی و شروع انقلاب بر علیه جمهوری اسلامی است. انقلابی که طی یکسال گذشته جامعه ایران را زیر و رو کرده و علیرغم افت و خیزهایش، همچنان ادامه دارد و جمهوری اسلامی را در چنبره پرقدرت و مهیب خود میفشرد. یکسال پس از شروع انقلاب حاضر، جمهوری اسلامی به مراتب رسواتر و منزوی تر شده است، تناقضات و بحران های درونی اش بمراتب حادتر شده و افق و چشم انداز بقایش تیره و تار شده است. رژیم اسلامی با شقاوت و جنایت بسیار توانست موقتا سلاح تظاهرات خیابانی را از دست انقلاب درآورد، اما نشانه های متعدد از جمله اول ماه مه امسال و اعتصاب عمومی در کردستان به فراخوان کمونیستها و مبارزه جانانه مردم علیه اعدام ها حاکی از آنست که انقلاب کماکان چپ تر و رادیکالتر میشود و برای یورشی زیر و رو کننده تر علیه جمهوری اسلامی تجدید قوا میکند.
دقیقا در وحشت از برخاستن موج دوم و پرقدرت تر انقلاب است که رژیم اسلامی با نزدیک شدن سالگرد تظاهرات میلیونی در هفته آخر خرداد به تقلا افتاده و علیه “بدحجابی” نعره میکشد و چوبه های دار برپا کرده است. روزهایی چون ٢٢ خرداد (روز شروع تظاهرات های میلونی)، ٢٥ خرداد (روز حمله جنایتکارانه به کوی دانشگاه) و ٣٠ خرداد (روز به قتل رساندن ندا و تعدادی دیگر در تهران) وقایعی است که جهان به خوبی بخاطر دارد و میلیونها نفر را در ایران و خارج از ایران به حرکت درخواهد آورد.
حزب کمونیست کارگری همه زنان و مردان آزاده در ایران و در سراسر جهان را فرامیخواند تا در سالگرد تظاهرات میلیونی خرداد برای برپایی اعتراضاتی هرچه گسترده تر بر علیه جمهوری اسلامی به میدان بیایند. در داخل کشور باید به اشکال مختلف، از سردادن شعار “مرگ بر دیکتاتور” بر پشت بام ها تا شعار نویسی بر در و دیوار، تا برپایی حرکات اعتراضی در دانشگاه ها و دبیرستانها و محلات به استقبال این روزها رفت. باید از هم اکنون قول و قرارها را گذاشت تا توده های هرچه وسیعتری برای حضور در تظاهرات های خیابانی و از سر گرفتن دوباره این شیوه مبارزاتی آماده شوند. باید در محلات و محل کار و تحصیل متشکل شد و برای اقدامات سراسری و متحد نظیر اعتصاب عمومی تدارک دید. در خارج کشور باید برای موج وسیع و کوبنده دیگری از تظاهرات در همه شهرهای بزرگ اروپا و آمریکای شمالی و حمله به سفارتخانه ها و مراکز جمهوری اسلامی آماده شد. باید همه جا از فرصت سالگرد روزهای تاریخی خرداد ٨٨ استفاده کرد و انقلاب را هرچه متشکل تر و متعیین تر به پیش راند. باید درسهای ماه اخیر را یادآوری کرد و بویژه تلاشهای جناح مغلوب و اپوزیسیون طرفدار رژیم برای محدود کردن اعتراض مردم در چهارچوبه نظام اسلامی را تماما افشا و رسوا کرد. باید به همه دنیا نشان داد که انقلاب کنونی تا سرنگونی کل جمهوری اسلامی و تحقق آزادی و برابری و رفاه و حرمت انسان از پای نمی نشیند. ما دست همه زنان و مردان آزاده و همه نیروهای سیاسی علیه جمهوری اسلامی را به گرمی میفشاریم و در جهت شکل دادن به مارش هرچه قدرتمند انقلاب در روزهای پایانی خرداد با تمام قوا میکوشیم.
زنده باد انقلاب انسانی برای حکومت انسانی
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد جمهوری سوسیالیستی
حزب کمونیست کارگری ایران
٦ خرداد ١٣٨٨ ٬ ٢٧ مه ٢٠١٠