حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
در هفته‌‌های گذشته و با نزدیک‌تر شدن به سالروز انقلاب، جمهوری اسلامی دامنه سرکوب را گسترش داده است. فعالین زیادی از طیف‌های مختلف را تهدید، احضار و یا دستگیر کرده است. میداند که جامعه انقلابی ایران بار دیگر دارد بلند میشود و موج‌های بلند انقلاب در راه است.
در دانشگاهها شروع به اخراج گسترده‌تر استادان کرده است چون علیرغم تصفیه‌های بیشمار از آنها میترسد. دانشجویان زیادی را احضار کرده یا تهدید کرده است چون از خیزش مجدد و سراسری آنها وحشت دارد. در شهری نیست که خانواده دادخواهی را دستگیر یا تهدید نکرده باشد چون از تجمعات خانواده‌ها و مراسم‌های بزرگداشت جانباختگان میترسد، حتی از قبر آنها میترسد. در ادامه سالها سرکوب وکلای معترض، مجلس اسلامی تصمیم گرفت صدور و تمدید پروانه وکالت را از اختیارات کانون‌های وکلا سلب کند و جلو وکلای مخالف و حق‌طلب را بگیرد. چون از دفاع وکلا از معترضین، حتی در چهارچوب قوانین خود حکومت، میترسد. از مدیای اجتماعی و از رسانه‌ها از جمله خیلی از رسانه‌های مجاز داخل کشور میترسد چون همه جا پر است از نوشته‌ها و کلیپهای افشاگرانه و آگاهگرانه. از اظهار نظر نیمی از مقامات و آیت‌الله‌های خود میترسد. حتی از نیروی سرکوب خودش میترسد و کنترل شدیدی بر آنها اعمال کرده است. از بازنشسته و معلم و کارگر میترسد چون مطالبات بر حقشان مطالبات همه مردم است. از پزشک و پرستار میترسد. از جوانان و دانش‌آموزان، از مردم گیلان و بلوچستان، کردستان و تهران، اصفهان و آذربایجان و فارس و کرمان میترسد چون فریاد میزنند ما همه با هم هستیم. از بی‌حجابی و زنان بی‌حجاب میترسد چون بنیادهای حکومتش را لگدمال کرده‌اند. از خواننده و هنرپیشه و از تیم‌های ورزشی و ورزشکاران میترسد. از تماشاگران هم میترسد. از رقص و موسیقی و شادی میترسد. از بازاریان و اعتصابشان میترسد. گردشگاهها و پاساژها را پلمب میکند چون از حضور مردم میترسد. از مراسم‌های محرمش هم دیگر وحشت دارد. در واقع تماما شبیه یک حکومت اشغالگر از هر جنبنده‌ای میترسد، از همه چیز و همه کس بیگانه است و خود را در محاصره مردمی میبیند که در هر جا و هر لحظه‌ای منتظر فرصت برای اعتراض هستند.
دستگیری‌ها و سرکوب‌‌ها، تهدیدها و احضارها، مقررات و قوانین جدید مجلس اسلامی همه و همه سیاست حکومتی در سراشیبی سقوط و وحشت‌زده است. حکومتی که انقلاب گلویش را گرفته است و مجبور است به همه چنگ بزند. این مختصات حکومتی است در بن‌بست، بدون هیچ راه حلی برای تخفیف نارضایتی‌ها، بحران‌ها، کمبودها. حکومتی که هر روز حلقه حکومتگرانش تنگ‌تر و کوچکتر میشود و خود را در مقابل توده‌‌های عظیم مردم و انقلابشان تماما مستاصل میبیند.
حکومت اسلامی رفتنی است. علیرغم همه سرکوبگری‌ها قدرت ارعاب ندارد، برعکس تک تک مقامات و سرکوبگرانش وحشت‌زده‌اند. اقتداری برایش نمانده است، برعکس از قدرت مردم وحشت‌زده است. در چنین شرایطی خود را هر چه بیشتر سازمان بدهیم، همبستگی‌مان را تقویت کنیم و یکپارچه برای سالروز انقلاب آماده شویم. روز ۲۶ شهریور همه جا را تعطیل کنیم و خیابان‌‌ها را بار دیگر به تسخیر خود درآوریم.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۳ شهریور ۱۴۰۲، ۴ سپتامبر ۲۰۲۳
