هفته گذشته شروعی پر از اعتراض و مبارزه را شاهد بودیم. از جمله اخبار اعتراضات بیش از ١٢ مرکز و مجتمع بزرگ کارگری با چندین هزار کارگر در صدر خبرها قرار گرفت. بدین ترتیب کارگران که تا آخرین روزهای سال ٩٤ در تجمع و اعتراض بودند تا حق و حقوقشان را بگیرند ، بعد از تعطیلات نوروزی اعتراضاتشان را از سر گرفتند. از جمله اعتراض علیه تصمیم جنایتکارانه دولت مبنی بر تعیین بسیار ناچیز حداقل دستمزدها هر روز گسترده تر میشود.
نکته قابل توجه در این اعتراضات دادن فراخوانهایی به مناسبت روز جهانی کارگر به عنوان یک روز اعتراضی علیه این شرایط برده وار کار و علیه دستمزدهای چند بار زیر خط فقر است.
خامنه ای در پیام نوروزی اش سال ٩٥ را سال ” اقتصاد مقاومتی، اقدام ، اجرا ” خواند ، دستگاه قضایی در کنار کارفرمایان با بازداشت کارگران معترض در منطقه شهر بابک در این هفته زنگ شروعش را به صدا در آورد. در مقابل کارگران با شروع سالی پر از اعتراض و مبارزه پاسخ درخوری به پیام او و سیاست ریاضت اقتصادی رژیم اسلامی دارند میدهند. سال ٩٥ سال رودررویی گسترده تر کارگران و مردم علیه جهنم جمهوری اسلامی است. به سر فصل های مهم اعتراضات کارگری در هفته گذشته نگاهی میندازیم.
کارگران با خواست افزایش دستمزدها به استقبال روز جهانی کارگر میروند
حداقل دستمزد ٨١٢ هزار تومان، موجی از اعتراض را به راه انداخته است، در این هفته کارگران شرکت لبنیات بیستون طی بیانیه ای اعتراض خود را به این موضوع اعلام داشته و تجمع اعتراضی برپا داشتند. قبلا نیز مراکز کارگری ای چون شرکت کفش بلا و کفش ملی، جمعی از کارگران و بازنشستگان تولیدی لوازم خانگی آزمایش، نیشکر هفت تپه، فرش پارس قزوین، جمعی از کارگران کارخانههای جنوب غرب تهران در تجمعات اعتراضی و در بیانیه هایشان شان نسبت به این موضوع اعتراضشان را اعلام کردند. همچنین در همان روز اعلام ٨١٢ هزار تومان حداقل دستمزد، دو تشکل کارگری اتحادیه آزاد کارگران ایران و انجمن صنفی کارگران برق و فلز کار کرمانشاه طی بیانیه ای ضمن اعتراض به ٨١٢ هزار تومان حداقل دستمزد بر خواست حداقل دستمزد ٣ میلیون و ٥٠٠ هزار تومان تاکید کردند. انجمن صنفی کارگران خبازی های سنندج و مریوان نیز در هفته گذشته در بیانیه خود به این موضوع اعتراض کردند. ویژگی مهم این اعتراضات عجین شدن اعتراض علیه تصمیم دولت مبنی بر تعیین حداقل دستمزدها ٨١٢ هزار تومان و خواست سه میلیون و پانصد هزار تومان به عنوان اعتراضی علیه زندگی زیر خط فقر است.
مهم است که کارگران در تمامی مراکز کارگری و در تمامی شهرها به این حرکت اعتراضی بپیوندند. و اعتراض خود را علیه حداقل دستمزدها ٨١٢ هزار تومان اعلام کنند و به تدارک روز بزرگ اعتراضی اول مه، روزجهانی کارگر بروند.
تا کنون سیزده تشکل ونهاد کارگری با اعلام خواست افزایش دستمزدها سه میلیون و پانصد هزار تومان به میدان آمده اند. معلمان نیز با بیانیه هایشان بر خواست افزایش حقوقها به بالاتر از خط فقر تاکید کرده اند. وسیعا و از تمام مراکز کارگری و با خانواده هایمان به این حرکت بزرگ اجتماعی بپیوندیم و به استقبال یک اول مه قدرتمند برویم.
سال ٩٥ شروعی پر از اعتراض و مبارزه
روز ١٤ فروردین اولین روز کاری کارگران بعد از تعطیلات نوروز بود. در این روز در مراکزی چون نساجی مازندران در قائم شهر، شرکت لبنیات بیستون، کارگران اخراجی کارخانه کاشی و سرامیک ایفا سرام، اعتراضات کارکنان اداره آب و کارگران قراردادی معین شهرداری مرکزی ایلام، کارکنان مرکز بهداشت درمانی فخر رازی سنندج از جمله مراکز خبر ساز اعتراضات کارگری بودند.
در میان این تحرکات کارگری، در مراکزی چون معادن مس میدوک شهر بابک، نساجی مازندران که دو ماه پیش نیز در وسط شهر قائم شهر دست به راهپیمایی زدند، عسلویه با هزاران کارگر، و نیشکر هفت تپه، فضای اعتراضی بسیار بالاست و اخبار آن انعکاس بسیاری در میان مردم این شهرها داشته است. نگاهی به این اتفاقات فضا و تصویری روشن از محیط پر التهاب مراکز کارگری بدست میدهد.
هفته ای پر از کشاکش برای کارگران معادن مس میدوک شهر بابک
هفته گذشته ، هفته اعتراضات گسترده کارگران معادن مس میدوک شهر بابک بود. بیش از ٨٠٠ کارگر معادن مس میدوک شهر بابک با برپایی تجمعی اعتراضی خواستار دسترسی برابر به مزایای همکاران قرارداد مستقیم خود شدند. این حرکت اعتراضی در ادامه سه تجمع اعتراضی قبلی این کارگران و خلف وعده های داده شده بود که انجام گرفت. در جریان این اعتراضات ١٥ کارگر دستگیر شدند، اما زیر فشار اعتراضات کارگران، بازداشت شدگان بعد از یکروز آزاد شدند.
ضد و نقیض گویی های مقامات مربوطه در مورد این دستگیری ها و حتی تکذیب خبر دستگیری از سوی برخی از مقامات قضایی و اعلام اینکه موضوع فقط مربوط به شکایت کارفرما از ٧ کارگر مربوط بوده است، بیش از هر چیز فضای اعتراض در میان این کارگران و هراس مقامات مربوطه را میرسانند.
نکته قابل توجه در معادن شهربابک کرمان، ارتباط تنگاتنگ کارگران این معادن با مردم است . بخش بسیاری از مردم شهر بابک خانواده ها و یا وابستگان کارگران شاغل در این معادن هستند. از همین رو خانواده های کارگری در مقاطع مختلفی از مبارزات این کارگران نقش دخالتگر مهمی داشته اند. یک نمونه بارز آن در سال ٨٢ بود که به درگیری بزرگ در شهر بابک و حمایت مردم و جوانان شهر از کارگران معدن خاتون آباد منجر شد. در آن زمان، که در دوره ریاست جمهوری خاتمی بود، به صف کارگران گلوله بسته شد و ٤ کارگر جان باختند. کارگران در خاتون آباد و مردم شهر بابک و کارگران در ایران هیچگاه این جنایات را فراموش نکرده اند. اکنون ١٣ سال از آن زمان میگذرد و کارگران هر روز متحد تر و سازمانیافته تر به جلو می آیند. از جمله بارها شاهد زنجیره اعتراضات متعدی درمعادن کرمان بوده ایم. از همین رو رژیم اسلامی در برخورد به اعتراضات کارگران در این منطقه محتاط است.
اهالی روستای گرده در حمایت کارگران اخراجی سیمان آرتا در اردبیل
یک اتفاق جالب در میان اخبار اعتراضات کارگری در هفته ای که گذشت، حمایت مردم روستای گرده از اعتراضات کارگران اخراجی سیمان آرتا در اردبیل و پیوستن آنان به تجمع کارگران در مقابل کارخانه بود. این تجمع در سومین روز اعتراض این کارگران در صبح روز ١٥ فروردین علیه اخراجها روی داد و کارگران با گرفتن جلوی ورود و خروج ماشین های باری، به اخراج خود از کار اعتراض کرده و خواستار بازگشت به کارشان شدند. زیرفشار این اعتراضات، مدیر عامل کارخانه با قول اینکه جهت رسیدگی به اعتراض کارگران از تهران به محل خواهد آمد تا طی جلسه ای با مقامات مسئول و فرمانداری موضوع را بررسی کنند، از کارگران خواست که به اعتراضشان پایان دهند. در نتیجه کارگران موقتا به تجمع خود پایان دادند. نقطه قابل توجه در این حرکت اعتراضی، شرکت مردم روستا که بخش بسیاری از آنان خانواده های کارگران شاغل در این کارخانه هستند، بود. حمایت مردم روستای گرده از تجمع اعتراضی کارگران اخراجی سیمان آرتا، ابعاد اجتماعی تر و قدرتمند تری به این حرکت اعتراضی داد. نکته اینجاست که هم اکنون کارخانجات بسیاری در اعتراض و مبارزه هستند که دخالت فعال خانواده ها و حمایت مردم ساکن شهرها میتواند نقش مهمی در قدرت یابی این اعتراضات و تحمیل خواستهای کارگران داشته باشد. اتفاقی که در سیمان آرتا در اردبیل روی داده است، یک الگو است. *