موسسه خیریه و توسعه بین المللی ” آکسفام” در گزارش سالیانه خود اعلام  کرد است که  ٦٢ نفر از ثروتمند ترین مردم جهان ( یعنی کمتر از  یک صد میلیونیوم جمعیت دنیا) باندازه ٥۰ درصد مردم دنیا ثروت دارند. سال گذشته تعداد این ثروتمندان ۸۰ نفر بود و در سال  ٢۰١۰، ٣۸۸ نفر. یعنی شکاف بین فقیر و غنی مدام رو به افزایش داشته است و مدام ثروت بیشتری در در دست افراد کمتری انباشته شده است. بنا بر این  گزارش در ظرف ٦ سال گذشته دارائی ٥۰ در صد مردم دنیا ٤١ درصد کاهش یافته و ثروت ٦٢ نفر ٥ برابر شده است. در حال حاضر ثروت این ٦٢ نفر به ۱۷۶۰ میلیارد دلار بالغ میشود!

این فاصله عظیم و رو به افزایش بین فقر و ثروت، برخلاف آنچه آکسفام و دیگر موسسات خیریه سرمایه داری میخواهند وانمود کنند، از غیرعالانه بودن توزیع ثروت ناشی نمیشود. این نابرابری عظیم و تکاندهنده در سیستم تولیدی سرمایه داری ریشه دارد. اساس مساله اینست که ثروت نجومی چند ده نفر ثمره کار و دسترنج کارگرانی است که جزو فقیر ترین مردم دنیا قرار دارند. ثروت مالتی میلیاردرها از آسمان نازل نشده، از محصول کار کارگران دنیا ربوده شده است. این غارت دسترنج کارگران، یعنی استثمار نیروی کار بوسیله صاحبان وسائل تولید، اساس مناسبات تولیدی سرمایه داری است. این دزدی امری کاملا “قانونی” و مشروع و مورد تایید و حمایت همه دولتها و نهادها و قوانین کشوری و بین المللی از جمله آکسفام و دیگر موسسات “خیرخواه” سرمایه داری است. در نظامهای دیکتاتوری نظیر جمهوری اسلامی این دزدی قانونی و رسمی با غارت و چپاول مستقیم و غیر رسمی اموال و دسترنج مردم بوسیله مقامات و باندهای حکومتی بمراتب تشدید میشود و ابعاد نجومی عظیم تری بخود میگیرد. بنا به گزارش رویتر تنها ثروت خامنه ای به ۹٥ میلیارد دلار و ثروت بقیه افراد خانواده اش به ٣٢ میلیارد دلار بالغ میشود. این رقم را درکنار دارائیهای هنگفت بقیه سران رژیم و ارقام هنگفت متعددی که خبر “گم شدن” آنها مدام از جانب رسانه های حکومتی رونمائی میشود قرار بدهید تا به چندین برابر ثروت بقیه مردم ایران برسید. در زمان شاه دربار و هزار فامیل وابسته به او در راس این استثمار و دزدی و چپاول قرار داشتند و در جمهوری اسلامی این “شغل شریف” چپاول مردم به بیت رهبری و آیت الله ها و سران حکومت منتقل شده است. در هر حکومت دیگری هم که بخواهد نظم سرمایه را در ایران حفط کند همین بساط بر پا خواهد بود. از بین بردن شکاف عظیم بین فقر و ثروت در ایران و در هر کشور دیگر دنیا تنها با برانداختن نظام سرمایه داری امکان پذیر است.