“گرفتاری های اقتصاد ایران با تحریم‌ها آغاز نشد و با برداشته شدن آنها یقینا به خودی خود برطرف نخواهد شد. اگر تلاش جدی در جهت اصلاحات عمیق اقتصادی صورت نگیرد، نظام اقتصادی کشور ما در خوش‌بینانه‌ترین حالت به‌طور منطقی به وضعیت قبل از تحریم‌ها برخواهد گشت البته با درآمدهای نفتی حدود یک سوم آن زمان و بنگاه‌های آسیب دیده و بسیار آسیب‌پذیرتر از قبل”.

موسی غنی نژاد استاد دانشگاه در رشته  اقتصاد

ما همیشه تاکید میکردیم که وضعیت نابسامان اقتصاد جمهوری اسلامی از تحریمها ناشی نشده که با رفع تحریمها برطرف بشود و حالا یک متخصص اقتصاد هم همین را میگوید و اضافه میکند که حتی بازگشت به شرایط قبل از تحریمها نیز ممکن نیست چرا که شرایط و عوامل  اقتصادی از هر نظر بدتر و وخیم تر شده است.

ایشان در ادامه از ” اصلاح قوانین، مقررات و نهادهای ضداقتصادی به‌منظور فراهم آوردن بستر مناسب برای نظام اقتصادی آزاد و رقابتی” صحبت میکند اما مشکل صرفا به مقررات و نهادهای ضداقتصادی محدود نمیشود. مانع اساسی برسر راه “نظام اقتصادی آزاد و رقابتی” مطلوب آقای غنی نژاد  اقتصاد مافیائی موجود است. و این مساله ای سیاسی و مستقیما مربوط به موجودیت حکومت اسلامی است. موقعیت و قدرت و ثروت سران حکومت و باندهای حکومتی با این وضعیت اقتصادی تنیده شده است و از اینرو این وضع را با هیچ نوع مرمت و تعمیر و اصلاحی نمیتوان تغییر داد.  چندی قبل ( اکتبر سال گذشته)  بلومبرگ نیوز که یک آژانس خبری – اطلاعاتی اقتصادی بین المللی است، “کنترل دولت بر بیش از ۷۰ درصد از اقتصاد”، “نظام حقوقی و قضایی که از نظر سرمایه گذاران خارجی نامطلوب است”، “دو نرخه بودن ارز در ایران” و  “موانع فرهنگی” را چهار مانع عمده سرمایه گذاری در ایران نامید. این موانع از  عوارض یا ضعفهای اقتصاد جمهوری اسلامی نیستند جزء ساختاری آنند. رفع این موانع نه با اصلاح قوانین بلکه  تنها با نفی سیستم سیاسی- اقتصادی موجود امکان پذیر است.

۱۹ ژانویه ۱٦