حمید تقوائی
“بر اساس نظرسنجی ها بیش از ۸۱ درصد فرانسوی ها معتقدند که لائیسیته یا قانون جدایی دین از دولت در فرانسه در معرض تهدید قرار گرفته و برای نمونه خواستار ممنوعیت حجاب اسلامی از سوی مادرانی هستند که دانش آموزان خردسال را در فعالیت های خارج از مدارس همراهی می کنند. … ۸۷ درصد فرانسوی ها، یعنی اکثریت بزرگ شهروندان فرانسه، “لائیسیته” در مدارس را بسیار مهم و یا نسبتاً مهم می دانند و ۸۵ درصد آنان موافق قانون سال ۲۰۰۴ هستند که حمل نشان های بارز مذهبی در مدارس را ممنوع اعلام می کند.”
این نظر سنجی بمناسبت نهم دسامبر صد و دهمین سالگرد تصویب قانون جدایی کلیساها از دولت در فرانسه صورت گرفته است.
اصل جدائی مذهب از دولت امروز نه تنها در فرانسه بلکه در همه کشورهای غربی و در سراسر دنیا بزیر سئوال رفته و در بسیاری از کشورها عملا نفی شده است. در کشورهای اسلامزده ای نظیر ایران که حکومتها و نیروهای اسلامی قدرت گرفته اند مذهب و قوانین فوق ارتجاعی مذهبی کل جامعه را در چنگال خود میفشارد و نیروهای وحشی و خونریزی نظیر داعش با پرچم دولت اسلامی از هیچ جنایتی علیه انسانها و علیه هر چه بوئی از تمدن و انسانیت برده باشد فرو گذار نمیکنند. این پدیده اسلام سیاسی و تروریسم اسلامی روی دیگر بزیر سئوال رفتن جدائی مذهب از دولت در غرب است. بدون سیاستهای دولتهای غربی در چند دهه اخیر و بدون تخفیف دادن به مذهب تحت عنوان نسبی گرائی فرهنگی و پست مدرنیسم و مالتی کالچرالیسم از سوی دولتها و اتاقهای فکری و رسانه های غربی، اسلامیسم و جنبش اسلام سیاسی پا نمیگرفت و تا این درجه نفوذ پیدا نمیکرد. اما حساب مردم، حساب نود و نه در صدیها، از یک درصد حاکم جداست. همانطور که نظر سنجی فوق نشان میدهد اکثریت بالائی از مردم فرانسه خواهان ممنوعیت حجاب و نشانه های مذهبی در سیستم آموزشی هستند. در جنبش “من چارلی هستم” نیز صد ها هزار نفر از مردم فرانسه، و دیگر کشورهای اروپائی، در دفاع از آزادی نقد مذهب به خیابانها آمدند. این نیروئی است که باید در برابر توحش تروریسم اسلامی و سیاستهای ارتجاعی دول غربی سازمان داده بشود و در سطح جهانی بمیدان بیاید. نه تنها جدائی مذهب از دولت بلکه اته ئیسم و نقد عقیدتی خرافات مذهبی یک امر ضروری دوران ماست. و تحقق این امر تنها با اتکا به نیروی توده های مردم در شرق و در غرب امکان پذیر است.
۹ دسامبر ۱٥