“متاسفانه اگر کسی در انتخابات شعار دینی دهد رأی نمیآورد.”
آیت الله کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران
این بی اعتباری و بی خاصیت شدن دین در انتخاباتهای جمهوری اسلامی امر تازه ای نیست. انتخابات در جمهوری اسلامی، در غیاب ابتدائی ترین آزادیهای سیاسی و با ممنوعیت احزاب و فعالیت سیاسی مخالفین حکومت و با وجود شورای نگهبان و تشخیص مصلحت و انواع فیلترهای قانونی و غیر قانونی دیگر به همه چیز شبیه است بجز انتخابات! اما حتی همین مضحکه را هم حول اسلام و اسلامیت نمیتواند برگزار کنند. در هر انتخاباتی اختناق اسلامی و سختگیری نسبت به زنان و جوانان را اندکی تخفیف میدهند که حوزه های رای گیریشان سوت و کور نماند. اما مشکل حکومت تنها شعارهای دینی در انتخاباتها نیست، رویگردانی رو به گسترش جامعه از مذهب است. نه فقط در مضحکه های انتخاباتی بلکه هر روز رویگردانی مردم از دین و فرهنگ دینی را میتوان به روشنی مشاهده کرد. در ادامه همین اظهارات در مورد بی اعتباری شعارهای دینی جناب آیت الله میگوید “امروز نفوذ فرهنگی را در لباسهای زنان، پوشش جوانان، تغییر در سبک زندگی و ارتباطات درونی و بیرونی جامعه میبینیم.”
خودشان اعتراف میکنند که بی اعتباری دین تنها به انتخابات محدود نیست بلکه در نوع لباس و فرهنگ و سبک زندگی و ارتباطات اجتماعی نیز بروز پیدا میکند. نفوذ فرهنگی و یا هجمه فرهنگی که مقامات حکومتی مدام تکرار میکنند صرفا نام دیگری برای گسترش فرهنگ مدرن و انسانی و سکولار، و امروز دیگر باید گفت ضد مذهبی، در جامعه ایران بویژه در میان جوانان است. اگر یک انتخابات آزاد و واقعی در ایران صورت بگیرد اکثریت عظیم مردم علیه حکومت و قوانین و سیستم آموزشی و سیستم قضائی اسلامی و فرهنگ و اخلاقیات و مناسبات مذهبی تحمیل شده به جامعه رای خوهند داد. مشکل مردم صرفا شعارهای دینی نیست، بلکه کل نظامی است که قوانین و مناسبات و معیارهای اسلامی را بر جامعه تحمیل کرده است.
۱۰ نوامبر ۱٥