با کمال تاسف بکتاش آبتین شاعر، فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران امروز ۱۸ دیماه در سن ۴۷ سالگی بدلیل ابتلا به کرونا و در واقع بدلیل زندانی بودن او و تعلل عامدانه حکومت در اعزام او به بیمارستان درگذشت.
بکتاش آبتین در سال ۹۷ و ۹۸ در بیدادگاهی به ریاست قاضی جنایتکار حکومت، محمد مقیسه، به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور به یک سال حبس تعزیری و ۵ سال حبس محکوم شد و از پنجم مهرماه ۱۴۰۰ در اوین زندانی شد. همراه با بکتاش آبتین رضا خندان مهابادی و کیوان باژن دو عضو دیگر کانون نویسندگان نیز به اتهامات مشابه دستگیر شدند. رضا خندان به شش سال و کیوان باژن به سه سال و نیم زندان محکوم شدند. آرش گنجی عضو دیگر کانون نویسندگان نیز بعدا دستگیر و زندانی شد.
کانون نویسندگان در بیانیه ای که روز ۱۵ دیماه منتشر کرد گفته بود: «زندانبانان حکومت بکتاش آبتین را با وجود علائم آشکار بیماری، بی هیچ درمان موثری چندین روز میان بند و بهداری سرگردان کردند و سرانجام انتقال شبانه آبتین به بیمارستان، در بیخبری همبندان و خانوادهاش، زمانی صورت گرفت که از او تنها جسمی نیمهجان باقی مانده بود. اما مأموران حکومت دست از آزار او برنداشتند و همان جسم نیمهجان را هم در بیمارستان طالقانی تهران، با غل و زنجیر و در حضور سنگین نیروهای امنیتی، به تخت بستند. بیخبری از آبتین در این وضعیت هم چندین روز ادامه داشت. کوشش اولیه خانواده و وکیل بکتاش برای گرفتن مرخصی استعلاجی از زندان برای پیگیری درمان او بینتیجه بود، و این وجه دیگری از برخورد عامدانه حکومت بود که یکراست جان او را نشانه گرفته بود. سرانجام زندانبانان زمانی به او مرخصی دادند که ریههایش درگیر بیماری شده و سلامتش سخت به وخامت گراییده بود و روزها، ساعتها و چه بسا لحظههای ابتدایی مراقبت پزشکی که دوره حیاتی درمان است یکسر از دست رفته بود. کانون نویسندگان، پروندهسازی و قتل خاموش نویسندگان آزادیخواه را محکوم میکند، حکومت جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات و قوه قضاییه آن را مسئول مستقیم هر اتفاق ناگواری میداند که برای بکتاش آبتین رخ دهد. کانون خواهان بستن پروندههای قضایی، آزادی کامل، بی قید و شرط و فوری اعضای دربند خود و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی است». در واقع ده روزِ حیاتی ابتدای بیماری را حکومت عامدانه تلف کرد و جان بکتاش آبتین را گرفت.
در بیانیه کانون نویسندگان همچنین گفته شده بود که قاتلان محمدجعفر پوینده و محمد مختاری نه تنها «خودسر» نبودند بلکه مدرسان بازجوها و زندانبانان امروز بودهاند و راه آنان همان است که تا دیروز بود؛ دیروز با کارد و طناب میکشتند و امروز با پروندهسازی، به قتلگاه بردن، رها کردن زندانی بیمار به حال خود و کشتن او با مرگی تدریجی. این سرنوشت شومی است که نه تنها برای نویسندگان زندانی بلکه برای همهی زندانیان سیاسی از جمله زنان زندانی رقم خورده است.
حزب کمونیست کارگری درگذشت بکتاش آبتین عزیز را به خانواده و دوستان و بستگان او، به کانون نویسندگان ایران و به همه مردم آزاده صمیمانه تسلیت میگوید.
آنچه بر بکتاش آبتین گذشت نمونه دیگری از توحش حکومت اسلامی است که با برآمد جنبش سرنگونی از همه طرف تحت فشار مردم معترض قرار گرفته است. امروز همزمان با درگذشت این هنرمند آزاده و معترض، خانواده های جانباختگان هواپیمای اوکراینی در فرودگاه تهران و محل سقوط هواپیما مراسم گرفتند و اعلام کردند که مسببین جنایت هولناک و تاریخی به موشک بستن هواپیمای مسافربری را محاکمه خواهیم کرد. مرگ بکتاش آبتین نیز به کارنامه سراپا جنایت حکومت و سران قاتل و مفتخور حکومت اضافه شد. امروز مردم ایران یکپارچه خواهان محاکمه سران حکومت به جرم ۴۳ سال جنایت و سرنگونی این حکومت هستند.
بکتاش آبتین را از دست دادیم. با گسترش مبارزه جان بقیه زندانیان را باید نجات دهیم. رضا خندان (مهابادی) که برای درمان کرونا به مرخصی اعزام شده و کیوان باژن و آرش گنجی و کلیه زندانیان سیاسی باید فورا و بی قید و شرط آزاد شوند.
نه میبخشیم نه فراموش میکنیم
گرامی باد یاد عزیز بکتاش آبتین
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۸ دی ۱۴۰۰، ۸ ژانویه ۲۰۲۲