استرداد یا اخراج! نوشته سیاوش مدرسی

سیاوش مدرسی

مندرج در انترناسیونال ۹۵۱

فایل پی دی اف ویژه پیاده کردن روی تلفن همراه

در حاشیه اخراج یک کارمند با سابقه ساواک از کانادا!

روزنامه جام‌جم خبر از “استرداد” یک عضو ساواک، سازمان بدنام و مخوف امنیتی در دوره پهلوی به نام میرزاعلی واعظ‌زاده از کانادا به ایران را میدهد و شبکه سی‌بی‌سی کانادا برعکس خبر میدهد که: اداره مهاجرت کانادا، کارمند سابق ساواک را از این کشور “اخراج” کرده است.

موضوع اخراج یک کارمند سابق یک سازمان شکنجه‌گر و اقرار بگیر و رد تقاضای پناهندگی او در دنیایی که روزمره هزاران پناهجوی واقعی را اخراج میکنند و یا زمینه غرق شدن کودک و پیر و جوان را در دریاها و خشک شدن در جنگلها و کوه‌ها را فراهم میکند و خبر آن را متاسفانه به خبری عادی تبدیل کرده‌اند عجیب بنظر میرسد!

اجازه بدهید همینجا تاکید کنم که تردیدی نیست که  حکومت هایی نظیر حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی، داعش و طالبان، هیتلر و موسولینی صلاحیت رسیدگی به هیچ پرونده جنایی را ندارند. ناقضان ابتدایی‌ترین حقوق فردی و اجتماعی حتی صلاحیت رسیدگی به پرونده حتی خامنه‌ای و شکنجه‌گران و آدم‌کشان حکومت شاه را هم ندارند! نظام دیکتاتوری و سرکوب‌گر هیچ صلاحیتی و گز و متری برای دادرسی ندارد و هیچ متهمی و به هردلیلی را نباید تحویل جانیان داد!

اما یک جنبه جالب این جنجال مسخره این است که تقاضای پناهندگی کسی که به اقرار خودش ۸ هزار نفر را به این سازمان جهنمی لو داده بوده است، کسی که می‌دانست آن‌ها با خطر شکنجه و حتی اعدام مواجه هستند، عده‌ای از هم‌مسلکان مردک جاسوس و ساواکی‌ مرامها را هیجان‌زده کرده و به عنوان همدلی با این تبهکار اعلام میکنند که “من هم یک ساواکی هستم!” یعنی “من هم یک شکنجه‌گرم!” یعنی من هم یک جاسوس و آدم فروشم که میتوانم ۸ هزار نفر را به زیر تسمه شکنجه‌ بکشانم!  یعنی تبهکاران و شکنجه‌گران و آموزگاران امثال حاج داوود و لاجوردی یعنی عضدی‌ها، ثابتی‌ها و دیگر کابل‌زنها به سلک معصومینی مثل خامنه‌ای و رئیسی الصاق میکنند! تا شاید آبرویی برای گشتاپوی آریامهری بخرند!

اما مگر خود سران پست نظام الهی امثال رفسنجانی اعلام نکردند که فلان اداره و بهمدان دستگاه ساواک با کارمند و پروندها را تحویل گرفتند و از روی لیست ساواک  و همکاری ساواکی‌ها، دستگیر کردند، شکنجه کردند، به گلوله بستند و به دار کشیدند؟ مگر ایران تحت حکومت اسلامی برای ساواکی‌ها و آدم‌کشها  همیشه جای امنی نبوده است؟

اما عجیب تر اینکه دولت کانادا بجای برپایی دادگاه و محاکمه یک تبهکار فراری، دادگاهی نظیر دادگاه نوری شکنجه‌گر در استکهلم، دادگاهی نظیر دادگاهای آلمان که حتی امروز شکنجه‌گران هیتلری را در سن بالا و با ویلچر به دادگاه میکشانند، به او به اتهام جرم و جنایت علیه بشریت و علم به این موضوع صرفا حکم اخراج می دهد روانه ایرانش میکند تا دستگاه تبلیغاتی رژیم موضوع “اخراج” را تبدیل “استرداد” و همکاری دولت کانادا با رژیم نکبت اسلامی اعلام کند! باید تلاش کنیم هیچ جای جهان برای جنایتکاران  و تبهکاران امن نباشد و همه جا دادگاهای عادلانه و بمنظور افشای حقایق و جنایات برپا شود.

۱۵ دسامبر ۲۰۲۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *