روزه داری ـ آزادی مذهب یا تبعیض علیه کودکان

انترناسیونال 924

پاسخ به خانم ولی غانم

کنوانسیون حقوق کودکان در باره آزادی مذهب نادقیق، گنگ و مبهم است. می تواند تعابیر متفاوت داشته باشد و در این میان کودکان بی تقصیر صدمه می‌بینند. هنگامی که کنوانسیون حقوق کودک در اول ژانویه ۲۰۲۰ به قانون سوئد تبدیل شد، در یک بیانیه به نارسائی‌های آن اشاره کردیم که چندین مقام، از جمله “سازمان نجات کودکان”، اظهار داشته اند: “حق آزادی مذهب در صورتی انجام می شود که کودک به سن بلوغ رسیده باشد تا بتواند خودش نظر بدهد” و نماینده سازمان کودکان بر این عقیده است که ختنه فقط زمانی انجام می شود که کودک بتواند رضایت آگاهانه بدهد”. بسیاری متوجه شده‌اند که کنوانسیون حقوق کودک از نارسایی های جدی برخوردار است.

غانم می‌نویسد: “آزادی مذهب حق روزه داری در ماه رمضان را به کودکان میدهد.” پرسش اساسی این است؛ از چه زمانی حق انتخاب برای کودکان اعمال می شود؟کدام کودک ختنه شدن را انتخاب کرده‌ است؟ کدام دخترها خواسته‌اند که مثله جنسی شوند؟ کدام دختران حجاب را به اختیار خود انتخاب کرده‌اند؟ کدام کودکان مدارس مذهبی را انتخاب کرده‌اند؟ کدام کودکان ازدواج کردن یا ازدواج اجباری را انتخاب کرده‌اند؟ کدام کودکان، کار کودکان را انتخاب کرده اند؟…

کسانی که ادعا می کنند که موارد فوق “انتخاب دموکراتیک” خود کودک است ریاکارانی بیش نیستند و صلاحیت شرکت در مباحث حقوق کودکان و مبارزه علیه تبعیض را ندارند.وقتی خانم غانم از “نقض حقوق دموکراتیک” صحبت می کند، منظورش نه حقوق کودک، بلکه حقوق والدین است. خوشبختانه، تکامل رو به پیش جامعه از دوران پدرسالاری که زن و فرزندان جزء املاک مرد خانواده محسوب می‌شدند، گذشته است. این “پدرسالار” حق داشت در صورت تمایل آنها را به قربانگاه بفرستد. آنچه در این زمینه حقوق دموکراتیک والدین خوانده می‌شود، بقایای حقوق دوران قبیله‌ای و پدرسالاری است. اینها با پیشرفت‌های جامعه به تدریج از بین رفته‌اند. بله، حقوق والدین در رابطه با کودک محدود و مشروط به حقوق جهانشمول کودک است که در قانون تنظیم شده است. هیچکس، نه پدر و نه مادر و یا دیگری حق ندارد آزادی کودک را سلب کند. حق ندارند از آموزش رابطه جنسی و ورزش و زندگی اجتماعی جلوگیری کنند. هیچکس حق استفاده جنسی از کودک را ندارد. هیچکس حق سوء استفاده جسمی یا روحی از کودک را ندارد – حتی با مجوز “شرع مقدس اسلام”. کودک آزاری، “حقوق دموکراتیک”هیچکسی نیست.

غانم از شدت بی استدلالی دست به دامن “اسلام هراسی” می‌شود. عبارتی غیر علمی و نژادپرستانه که برای ایجاد سکوت و نفرت پراکنی علیه منتقدان اسلام استفاده می شود. چرا که از نظر این نمایندگان، نباید اسلام مورد انتقاد قرار گیرد و هر کسی که این کار را انجام دهد به نفرت پراکنی متهم می‌شود. در صورتی که این خانم غانم است که دارد نفرت پراکنی می کند. من آشکارا گفته ام و افتخار می کنم که اکس‌مسلم هستم و برای حقوق کودکان می جنگم. من حق دارم که از نظر تئوری و عملی از اسلام به عنوان یک مذهب انتقاد کنم. حق انتقاد از مذهب و انتقاد از اسلام، علیرغم تهدید “پلیس اسلامی”، برای همه، یک حق جهانشمول است. استراتژی اثبات شده “پلیس اسلامی” این است که منتقدان اسلامی را در هر زمینه ای به “اسلام هراسی” متهم کند. هدف از این اصطلاح ” فوبیا”این است که منتقدان اسلام را متهم به هراس بیمارگونه کنند. بگویند این منتقدین حامل نفرت پراکنی‌‌اند.
در صورتی که ما می خواهیم انتقاد از مذاهب بخصوص اسلام به عنوان یک امر مثبت در جامعه تکامل پیدا کند! بنابراین به جای این رفتار رقت‌انگیز و فاقد استدلال از خشونت‌های مذهبی، خرافات و سنتهای مضر به حال کودکان دست بردارید. ما حق داریم که بگوئیم، باید رویکردی فعال، آگاهانه و انتقادی نسبت به نرم‌های اسلامی داشته باشیم. باید تکلیف سنن قدیم و جدید اسلامی را روشن کرد. لازم است این سنتهای مضر به عنوان یک اشکال جدی مورد بحث و مجادله قرار گیرد.ما می‌گوئیم حقوق کودکان جهانشمول است و از این امر دفاع می‌کنیم. می گوییم هر کس حق دارد آزادانه مذهب اسلام را ترک کند، به عنوان یک اکس مسلم آزاد باشد، بدون اینکه تحت تعقیب و آزار قرار گیرد. حق داشتن زندگی به عنوان یک همجنسگرا، حق جلوگیری از ازدواج اجباری و حق جلوگیری از سنتهای مضر. بنابراین “کارت اسلام هراسی” ریاکارانه را کنار بگذارید و بطور جدی پا به میدان نقد و بحث بگذارید تا در مورد جوانب منفی سنتهای اسلامی بحث و جدل کنیم از جمله مضرات جدی روزه داری برای کودکان.

کریم شاه محمدی
دبیر نهاد کودکان مقدمند
۳ ژوئن، ۲۰۲۱