حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
به عنوان اختتامیه پلنوم من در اینجا چند نکته را مطرح میکنم. نکته اول این است که، همانطور که دوستانی نیز در طی پلنوم گفتند، این پلنوم خیلی پرباری بود و هم قطعنامه‌ها و هم اسنادش و هم بخصوص بخش گزارشها به نظر من تصویر بسیار جامعی از حزب ما در شرایطی داد که جامعه ایران کاملا متحول است و اولاً دوره پرتلاطمی را پشت سر گذاشته و ثانیاً دوره تحولات زیرورو کننده‌تر و متلاطم‌تری را در پیش رو دارد. پلنوم در اسنادش، در مباحثاتش، در گزارشهایش این مسائل را مطرح کرد و نشان داد که چگونه این حزب دارد فعالیت میکند، نقطه ضعفهایش کجاست، نقطه قوتهایش کدام است و چگونه باید بر دستاوردها و نقطه قوتها متکی شد و بخصوص ریشه و اساس این پیشرویها را شناخت تا بتوان حزب را بیشتر تقویت کرد، بیشتر در دل جامعه برد و بیشتر در دل اعتراضات برد.
این پلنوم نشان داد که حزب ما در جنبشها و اعتراضاتی که هم اکنون در جامعه جریان دارد درگیر است، فعال است، دخالتگر است، و خودش هم مبتکر حرکتهائی بوده است که الآن حرکتهای اجتماعی حولشان شکل گرفته و دیگر از اقدامات اکتیویستها و فعالین خود حزب فراتر میرود.برای مثال مبارزه‌ای که الآن علیه کرونا و علیه جمهوری اسلامی به عنوان عامل اصلی اشاعه این ویروس کشنده در ایران و برای دفاع و حمایت و کمک رسانی به مردمی که قربانی این شرایط هستند جریان دارد. در خود جامعه نهادها و کمیته‌های مختلفی برای مقابله با کرونا و عامل شیوعش، یعنیجمهوری اسلامی، شکل گرفته است. حزب ما توانسته است که با آنها مرتبط شود و به یاریشان بشتابد و یک حرکت اجتماعی در این جهت شکل گرفته که حزب در آن فعالانه دخیل است.
در سایر عرصه‌های مبارزه نیزهمینطور است.اگر از شش، هفت ماه اخیر صحبت کنیم، از زمان خیزش آبان ماه، حزب درگیر مبارزه بود برای دادخواهی از کشته شدگان آبان ماه؛ برای تقویت و تعمیق آن حرکت توده‌ای برای بزیر کشیدن جمهوری اسلامی که از آبان ماه به راه افتاد؛ بعد در ادامه‌اش جنایتی که جمهوری اسلامی با شلیک به هواپیمای مسافربری اوکرائینی مرتکب شد؛همچنین خیزش دی ماه که اساسا در جواب به آن شکل گرفت؛ بعد مسئله انتخابات که مردم آن را واقعا بر سر حکومت خراب کردند و جواب “نه”محکمو قاطعی که به حکومت دادند؛ و بعد دهه فجری که مردم آن را بایکوت کردند و به نمایش مضحکی تبدیل کردند که دیگر خود حکومت هم اصراری نداشت که زیاد آن را مطرح کند ـــ در تمام این لحظات حزب درگیر بود، حزب فعال بود، حزب دخیل بود و سعی میکرد این مبارزات را تقویت کند و مردم را هر چه بیشتر متحد کند و به پیش برود. تادوره کرونا که در این عرصه هم، همانطور که گفتم، حزب بسیار فعال بود و پیش رفت و بعد هم الآن جامعه دوباره دارد برمیگردد روی ریل تجمعات اعتراضی، بخصوص علیه فقر و فاقه‌ای که در جامعه بیداد میکند و علیه شرایط سختی که بحران کرونا در جامعه ایجاد کرده است. کارگران علیه این اوضاع فلاکتبار معیشتی و برای دفاع از دستمزدهادوباره دارند به میدان میایند. در اول ماه مه دیدیم که به همین طریقی که پلنوم ما تشکیل شد، یعنی از طریق اینترنت و به صورت آنلاین، کارگران اول مه را بزرگ داشتند. در این حرکتنیز حزب ما دخیل و بسیار فعال بود.
این پلنوم برگشت و ریشه‌ها و مبانی و جهتگیری سیاسی‌ای که این حرکتها ناشی از آن است و نتیجه عملی آن است و پراتیک حزب بر آن مبتنی است، را بررسی کرد. پلنوم وارد گذشته نشد ولی من مایلم به عنوان اختتامیه کمی به عقبتر برگردم و بگویم که چه در سطح ایران، چه در سطح بین المللی، این حزب در چه جنبشهائی دخیل بوده و چه جنبشهائی را مورد حمایت قرار داده، تبیین شان کرده و در موردشان سند و قطعنامه و اطلاعیه داده، پرچمشان را بلند کرده، سعی کرده آنها را نمایندگی کند و سعی کرده خودش به عنوان جزئی از آن حرکتها باشد.
در خود ایران روشن است: فعالیت پیگیر در جنبش کارگری و نقش فعالی که در سر بلند کردن چهره ها و نهادها و بمیدان آوردن حانواده های کارگران ایفا کرده ایم، مبارزه علیه سنگسار که حزب ما توانسته عملا متوقفش کند، مبارزه کلا علیه مذهب، مبارزه علیه حکومت آیت الله‌های میلیاردر (که همین اصطلاح را در واقع حزب ما اشاعه داده)، علیه اعدام به عنوان قتل عمد دولتی (که این را هم حزب ما تبدیل کرده به کلمه قصاری در دهان فعالین مختلف در ایران)، و همینطور در دفاع از بخشهائی از جامعه، مثلا فرض کنید علیه ستمی که بر اقلیتهای مذهبی میرود، علیه ستمی که بر همجنس گرایان اعمال میشود، علیه ستمی که بر بخشهای مختلف جامعه مانند کودکان اعمال میشود ـــ پرچمدار همه این حرکتها و یکی از نیروهای مؤثر در این حرکتها حزب ما بوده است.
در سطح بین المللی من فقط به طور خلاصه بگویم که تحولاتی که ظرف همین ده، بیست سال اخیر دیدیم، از جنبش فمن و اعتراض عریان بگیرید تا جنبش شارلی ابدو و جنبش اشغال و نود و نه درصدیها در برابر یک درصدیها، حزب اینها را تبیین کرده،از آنها فعالانه حمایت کرده و به عنوان جزئی از مبارزه عمومی در ایران و در جهان علیه سلطه دولتهای سرمایه‌داری و نظام ضدانسانی سرمایه‌داری پرچمشان را بلند کرده است.
الآن در مورد کرونا هم حزبدارد دقیقا همینطور عمل میکند ـــ به عنوان بلیه‌ای، به عنوان فاجعه‌ای که مسئولش دیگر نه فقط یک ویروس بلکه مسئولش دولتها و حکومتها و نظامی هستند که این فاجعه را بر سر مردم هوار کرده‌اند. اینفاجعه هنوز ادامه دارد و این زمینه‌ای میدهد که حزباینجا هم دخالت کند، همچنانکه حزب در جنبش نود و نه درصدیها و در جنبشهای عظیمی که قبلا در سطح جهانی شکل گرفته بود دخیل بود.
یک جنبه جهانی دیگر، مبارزه علیه اسلام سیاسی است. حزب ما عملا با کمپینها و با مبارزاتش یکی از نیروهای فعال ـــ تا جائی که من نیروهای کمونیست،چه در ایران و چه در جهان، را میشناسم میتوانم بگویم که تنها نیروی فعال ـــ علیه اسلام سیاسی در جبهه‌های مختلف بوده است، از اکس مسلم بگیرید تا مبارزهعلیه اسلام سیاسی، دفاع از حقوق پناهندگان فرار کرده از کشورهای اسلامزده به کشورهای غربی و غیره و غیره، همه جا این پرچم در دست حزب و اکتیویستها و فعالین حزببوده است.
این پلنوم پلنوم چنین حزبی بود و در چنین شرایطی برگزار شد. نفس این هم خودش نشان میدهد که در شرایطی که بحران کرونا تقریبا هر نوع تجمع و کنگره و سمینار و پلنوم سیاسی از احزاب چپ و راست را تعطیل کرده و همه منتظرند که این توفان به نحوی رد بشود تا دوباره فعالیت سیاسی را شروع کنند، حزب ما در دل این توفان پرچم مبارزه با کرونا را برافراشت. با دخالتگری و با شرکت فعال در ستاد کرونا که بسیار فراتر از حزب ما میرفت. در مقابله با این شرایط و تحت این شرایط تا جائی که به خود حزب مربوط میشود پلنومش را با شرکت بیش از صد نفر از کمیته مرکزی، از کادرها و مهمانان پلنوم برگزار کرد و به مدت سه روز بحثهای بسیار سازنده و پرباری را ما توانستیم در پلنوم به پیش ببریم. به نظر من نفس این به طور سمبلیکی نشان میدهد که این حزب حزبی نیست که حتی با فاجعه‌ای مانند کرونا و ممنوع شدن تجمعات و گردهماییها و سمینارها و پلنومها و کنگره‌ها کنار بنشیند یا به حاشیه برود و فقط منتظر عادی شدن اوضاع باشد. ما تعرض کردیم، ما به جنگ این شرایط رفتیم، هم به عنوان یک حزب و هم به عنوان یک نیروی فعال در جامعه، در دل جنبشهائی که من اینجا به آنها اشاره کردم.
به نظر من اسنادی که این پلنوم تصویب کرد به روشنی نشان میدهد که اولاً ما چه جهتگیری‌ای داریم، بر چه مبنائی باید پیش برویم، و ثانیاً به طور مشخص در این دوره‌ای کهدنیای کرونازده وارد آن میشودچه وظایفی در مقابل ماست. پیش بینی ما این است که یک دنیای پرتلاطم با جنبشهای وسیع اجتماعی در سطح جهانی خواهیم داشت و بخصوص در ایران، جمهوی اسلامی در این شرایط به ضعیف ترین موقعیت خود سقوط میکند. از نظر اقتصادی کاملا فروپاشیده است؛ از نظر سیاسی و اجتماعی کاملا افشا و بی آبرو شده است؛ این حکومت دیگر به عنوان یک حکومت دروغگو، فاسد، جنایتکار و قاتل مردم شناخته میشود و مردم جنگ بی‌امانی را با این حکومت شروع کرده بودند که بحران کرونا در آن وقفه ایجاد کرد ولی این جنگ ادامه خواهد یافت و در ابعاد وسیعتر، گسترده تر و عمیقتری به پیش خواهد رفت.
حزب ما به استقبال این شرایط میرود. در ایجاد این شرایط خود حزب ما نقش داشته است. در ایجاد این مبارزاتی که ما میبینیم در قبل از بحران کرونا در جامعه ایران شکل گرفت و نقطه اوجی که داشتیم و نقش تعیین کننده‌ای که طبقه کارگر ایفا کرد و بعد مبارزات توده‌ای که در آبان و دی درگرفت، در زمینه سازی اینهاو در ایجاد اینها در دل آن شرایط، حزب ما نقش داشت. دستاوردهای این مبارزات مانند کنترل محلات، مانند پا به میدان گذاشتن مردم برای جنگ نهایی با حکومت، مانند شعار “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” که در دی ماه سر داده شد، و کلا مبارزاتی که مردم علیه جمهوری اسلامی شروع کردند حزب ما همدر زمینه سازی اینها نقش داشته و هم بخصوص امروز رو به آینده باید بتوانیم با تلاش هرچه بیشتری و در سطوح گسترده تری این نقش را ایفا کنیم.
به نظر من در این دوره جنبش سرنگونی دوباره اوج خواهد گرفت. این جنبش در ابعاد بیسابقه‌ای، که حتی قابل مقایسه با خیزش آبان ماه و دی ماه نیست، در صدها شهر شکل خواهد گرفت و به میدان خواهد آمد. این قویترین احتمال در سیر تحولات ایران است. ما باید خود را برای این شرایط آماده کنیم. من فکر میکنم که با اتکا به سیاستها، جهت گیریها و قطعنامه‌ها و اسنادی که در این پلنوم تصویب شد حزب ما بیش از پیش این آمادگی را دارد که ضعفهای خود را برطرف کند و با قدرت بیشتری در تمام این ابعادی که اشاره کردم در سطح ایران و در سطح بین المللی به عنوان یک حزب پراتیک، یک حزب دخالتگر و یک حزب سیاسی شناخته شود و مورد توجه جامعه و مورد توجه کارگران و آن نود و نه درصدیهائی که تحت این شرایط فلاکتبار دارند به خود میپیچند و میخواهند خود را از شر این شرایط رها کنند قرار بگیرد و انتخاب شود. من فکر میکنم که با کوشش و تلاش همه شما اعضای حزب، کادرهای حزب و بخش رهبری حزب، حزب ما این موقعیت را دارد و میتواند این نقش را ایفا کند و ما با تمام توان خود میرویم که جنبش سرنگونی طلبانه مردم ایران را به عنوان یک انقلاب توده‌ای علیه جمهوری اسلامی هرچه متحدتر کنیم، تقویت کنیم و به پیروزی برسانیم. شاد و موفق باشید! (کف زدن حضار)
انترناسیونال ۸۷۱
