یک جهان، یک جنبش!

“یک جهان، یک جنبش”! این تم راهپیمایی کارگران ونکوور در اول ماه مه امسال است. ولی مگر مضمون واقعی اجتماعات اول مه در استکهلم، مسکو، لندن، پاریس، توکیو، پکن، قاهره، تهران و چهارگوشه جهان جز این است؟ نزدیک دو قرن است که میدانستیم “یک جنبش و یک جهان” هستیم. میدانستیم که جهان را بر دوش ما میسازند و هرچه آنرا بهتر می سازیم سهم ما از آن کمتر میشود. میدانستیم و نسل اندر نسل برای تغییر این جهان وارونه جنگیده بودیم. با اینهمه شعار “یک جهان، یک جنبش” امسال طنینی دیگر و رنگ و بویی تازه دارد.
در یکسال گذشته ما شاهد مبارزاتی در فرانسه، انگلیس، آمریکا، یونان و همچنین زنجیره ای از انقلابات در مصر، تونس و کل منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه بوده ایم که افق دیگری در برابرمان می گشاید. پس از نزدیک سه دهه تعرض راست ترین نیروهای بورژوائی، گفتمانی متفاوت در جهان آغاز میشود. از دهه ٨٠ قرن بیست جهان عرصه تاخت و تاز “بازار آزاد”، “راست جدید”،”نظم نوین”، “جنگ تروریستها” و حمله بلامنازع سرمایه به دستاوردها، معیشت و حقوق کارگران و توده های محروم در سراسر جهان بوده است. اکنون این وضع عوض میشود و انقلاب، پایین کشیدن دیکتاتورها به نیروی مردم انقلابی، دخالت توده های میلیونی برای تعیین سرنوشت خود، و نظیر اینها به فاکتورهای جدی در سیاست جهان تبدیل میشود. در این فضا است که طنین شعار “یک جهان، یک جنبش” در صف اول مه کارگران معنایی تازه می یابد: این جهان برای رهایی خود نیاز به یک جنبش جهانی و واحد دارد. آن نیروی مادی که میخواهد و میتواند چنین جنبشی را به پیروزی برساند مبارزه و اتحاد طبقه کارگر در سراسر جهان است.
رفقا، در هر کجای جهان هستید یک صف شوید! حربه های کثیف بورژواها برای ایجاد تفرقه در صفوف ما برپایه ملیت، مذهب، رنگ، جنسیت، شغل، “منافع ملی” و غیره و غیره را کاملا خنثی کنیم. ما همسرنوشتیم و به کمک یکدیگر نیاز داریم. ما روی حمایت شما برای پیروزی بر جمهوری اسلامی و برقراری آزادی و برابری در ایران حساب میکنیم. اما پیروزی ما قطعا پیروزی شما نیز هست. گامها را استوارتر و بازوها را درهم فشرده تر کنید. برای رهایی بشر و کره زمین از یوغ استثمار و دیکتاتوری سرمایه متحد شوید. جهان بیش از هر وقت به تحقق این فراخوان “مانیفست کمونیست” نیازمند است: “پرولترهای همه کشورها متحد شوید!”
حزب کمونیست کارگری ایران
٢٧ آوریل ٢٠١١