حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
امسال در چهلمین سال حاکمیت جنایتکاران اسلامی در ایران، هشت مارس روز کیفرخواست ما مردم علیه ۴٠ سال جنایت علیه زن و اعمال قوانین وحشیانه بردگی جنسی در جامعه و جنایت علیه بشریت است. به پاس ارج گذاشتن به ۴٠ سال نبرد جانانه زنان و مردان آزادیخواه علیه بساط آپارتاید حکومت اسلامی، ٨ مارس را امسال با شکوهتر از هر سال گرامی میداریم.
کارگران و تشکلهای کارگری هر ساله به مناسبت هشت مارس بیانیه داده و این روز را گرامی داشته اند. امسال نیز تشکلهای مختلف کارگری همچون اتحادیه آزاد کارگران ایران، انجمن صنفی برق و فلز کرمانشاه، شورای بازنشستگان ایران، اتحاد بازنشستگان و سندیکای نیشکر هفت تپه به مناسبت ٨ مارس روز جهانی زن بیانیه داده و آنرا گرامی داشته اند. اما یک وجه مهم بیانیه های امسال اشاره به پیوند ناگسستنی جنبش رهایی زن علیه ستم به زن به عنوان یکی از مظاهر مصائب جامعه سرمایه داری با مبارزات طبقاتی کارگران علیه کل توحش و بربریت سرمایه داری است. اشاره مستقیم این تاکید به نقش جانانه ایست که زنان امروز در جنبش های مختلف اجتماعی از جمله جنبش کارگری ایفا کردند. در این بیانیه ها همچنین ضمن اشاره به ۴٠ سال نبرد جانانه در عرصه مبارزه برای رهایی زن و ارج گذاشتن بر این مبارزات، بر برابری زن و مرد در تمام شئون اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تاکید شده است.
در بخشی از بیانیه اتحادیه آزاد کارگران به مناسبت هشت مارس چنین آمده است: “جنبش زنان جنبشی عمیقاً علیه ستمکشی انسان است و از این رو پیوندی ناگسستنی با مبارزات طبقاتی کارگران علیه استثمار انسان از انسان دارد و بخشی تعیین کننده و جدایی ناپذیر از تحولات اجتماعی آینده ایران خواهد بود. اتحادیه آزاد کارگران ایران خود را بخشی از تلاش زنان و مردان آزادیخواه علیه ستمکشی زنان و برای دستیابی زنان به آزادی و برابری میداند و تمامی زنان و مردان برابری طلب را به برپایی تجمعات و مراسم های روز جهانی زن فرامیخواند.”
نمونه دیگر بیانیه انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه است که در بخشی از آن آمده است: “انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه به مبارزات زنان علیه قوانین ضد زن و دم و دستگاههای سرکوب زنان ارج می نهد و این مبارزات را بخشی از مبارزات خود علیه استثمار، نابرابری، تبعیض و سرکوب آزادی های اجتماعی خود به عنوان یک تشکل کارگری می داند و در آن سهیم است.”
بیانیه دیگر از سندیکای نیشکر هفت تپه منتشر شده است که در بخشی از آن چنین آمده است:” آزادی زن به معنای آزادی از همه قیود و فشارهایی است که در تمدن کنونی بشر وحشیانه محسوب می شوند.احترام به آزادی در انتخاب پوشش، حق برابر با مردان در زمینه نگهداری و تربیت فرزندان، ارث، جدایی و طلاق، انتخاب همسر یا شریک زندگی، دسترسی به موقعیت و مسئولیت های برابر و همه جانبه در زمینه های حقوقی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، مزد برابر با مردان در مقابل کار یکسان، آزادی عقیده، بیان، تشکل، تجمع و … مضمون بخشی از مطالبات انبوه زنان را تشکیل می دهند.”
در بیانیه کمیته پیگیری برای تشکلهای کارگری نیز به هشت مارس به عنوان روز همبستگی و اتحاد و مبارزه جهانی برای رهایی زن اشاره شده و در بخشی از آن آمده است: “زنان در این چهل سال نشان داده اند که برای جامعه ای عاری از فقر و ستم و تبعیض و حجاب و نابرابری باید در صحنه های اجتماعی و در خیابان حضور پیدا کرد و دوش به دوش زنان و مردان کارگر، معلم، دانشجو، پرستار و دیگر اقشار و صنف ها باید کوشید. حضور خروشان زنان در این چهار دهه حکایت از این دارد که برای رسیدن به جامعه ای آزاد و برابر، نقش پیشبرنده و تاثیرگذار زنان حیاتی و اساسی است. یعنی تصور فردایی روشن و شاد و سرشار از نان و گل سرخ، بدون آزادی و برابری زنان، تصوری خیالی و نادرست خواهد بود.”
بعلاوه تشکلهای بازنشستگان نیز با انتشار بیانیه هایی هشت مارس را گرامی داشته اند. از جمله در بخشی از بیانیه اتحاد بازنشستگان آمده است:” زنان در تمام جهان و ایران ضمن حفظ دستاوردهایشان، شعار کار برای تهیه نان و آزادی برای برخورداری از زندگی شایسته و انسانی را فریاد زده و در جهت محو عوامل تولید و بازتولید ستم و نابرابری از پای نمی نشینند.” شورای بازنشستگان نیز در بیانیه خود میگوید: “موانع اقتصادی، سیاسی، قانونی و سنن و آئینهای اجتماعی جان سخت، آشکار ونهان بر موجودیت زنان چنگ انداخته و موقعیت فرودست نیمی از جامعه را در ساختار طبقاتی مبتنی بر روابط کالائی و مالکیتی تداوم می بخشند. این وضعیت، زنان را در پیشاپیش صف مبارزات اجتماعی برای تغییر وضعیت موجود قرارداده است.” این بیانیه سپس بر یازده خواست فوری در زمینه برابری زن و مرد و از جمله به رسمیت شناخته شدن روز جهانی زن در تقویم رسمی ایران تاکید گذاشته است.
این بیانیه ها و اشکال اجتماعی تر برگزاری گرامیداشت هشت مارس بیش از بیش مهر شرایط متحول امروز جامعه را بر خود دارد. به باور من موقعیت امروز جنبش رهایی زن که من آنرا نوین میخوانم و جلو آمدن صفی از رهبران رادیکال و چپ زن همچون سپیده قلیان، پروین محمدی، اتنا دائمی، گلرخ ایرایی و ویدا موحد و ویدا موحد های دیگری هستند که بر سکوی انقلاب رفتند و آزادگی و انسانیت را فریاد زدند… نشانه های بارزی از این حقیقت است. مثال برجسته دیگر نقش خانواده های کارگری و زنان کارگر در مبارزات کارگران از جمله در مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه، گروه ملی، هپکو، آذرآب و دهها نمونه دیگر است. در نیشکر هفت تپه ما شاهد جلوی صحنه آمدن زنانی بودیم که بر روی سکو رفتند و همچون یک رهبر خطاب به کارگران اعتصابی نیشکر هفت تپه سخن گفتند. بعلاوه امروز زنان را در صف جلوی بسیاری از اعتراضات در سطح جامعه نظیر اعتراضات معلمان، بازنشستگان میشود دید. اینها همه پیشروی های جنبش آزادیخواهی زن و گوشه هایی شورانگیز از اعتراض جامعه علیه بساط آپارتاید جنسی جمهوری اسلامی است. اینها همه مکان هشت مارس امسال در ایران را آنهم بعد از ۴٠ سال توحش و جنایت حکومت اسلامی به روشنی نشان میدهد. انعکاس این شرایط است که خود را در بیانیه های تشکلهای کارگری به مناسبت روز جهانی زن به نمایش میگذارد.
بویژه امروز بیش از هر وقت فریاد آزادیخواهی و برابری طلبی به شعارهای اعتراضی مردم در کف خیابان تبدیل شده و بازنشسته، معلم، کارگر و مردم معترض در تجمعاتشان با شعارهای اعتراضی خود حکم به نابودی بساط سرمایه داری وحشی حاکم را میدهند. نمونه های بارزش بدست گرفتن بنرهایی چون “تجمع در اعتراض به نابرابریها”، ” شکاف عظیم طبقاتی باید پایان یابد”، ” حقوقهای نجومی باید برچیده شود” و شعار “حکومت سرمایه دار مفتخور نمیخوایم”، در تجمعات معلمان و بازنشستگان است. این نیز خود به فاکتور مهمی در گرامیداشت اجتماعی تر روزی چون هشت مارس که اساسا روز آزادیخواهی و برابری طلبی است، میدهد. در بستر این شرایط است که گرامیداشت هشت مارس در وجوهی اجتماعی تر برپا میشود. از جمله نمونه هایی چون گرامیداشت هشت مارس روز جهانی زن از سوی یک معلم زن در جریان اعتصاب سه روزه شان در اسلامشهر تهران و نصب بنرهای گرامیداشت هشت مارس از سوی زن دستفروشی در خیابان، یا آرایشگاهایی در تهران و یا نوازندگان موزیک خیابانی و بالاخره برپا کردن نمایشگاه های عکس خیابانی به این مناسبت، نشانه هایی از این اتفاق شادی بخش است. نمونه دیگر از همین دست برپایی نمایشگاه عکس در نهم اسفند ماه در پارک هنرمندان با موضوع نه به ازدواج کودکان است به مناسبت هشت مارس است. سخنرانان این نمایشگاه با سخن گفتن از ازدواج کودکان به عنوان یکی از عوارض فقر جامعه بر داشتن زندگی ای انسانی تاکید گذاشتند. اینها همه ابعاد عمیق و اجتماعی هشت مارس را به نمایش میگذارد. و این چنین است که هشت مارس به عنوان روز ما انسانهای آزادیخواه و برابری طلب، روز ما کمونیستها و روز کیفرخواست علیه ستم و جنایت علیه زن به عنوان مظهری از توحش و بربریت سرمایه داری حاکم، در ایران جشن گرفته میشود.
هشت مارس امسال را با بر زمین زدن حجابها و با کیفرخواست علیه ۴٠ سال جنایت بر زنان و ارج گذاشتن بر مبارزات جانانه زنان و مردان آزادیخواه علیه کل بساط توحش و بربریت حاکم گرامی میداریم. جمهوری اسلامی با تمامی قوانین ارتجاعی اسلامی ضد زن و کل بساط سرکوب و جنایتش باید برود.
زنده باد هشت مارس، روز جهانی زن
