جایگاه و مکان سیاسی اعتصاب سراسری کارگران راه آهن
اعتصاب سراسری کارگران راه آهن، ابعاد سازمانیافتگی این اعتراضات، بلند شدن پرچم سه خواست پایه ای حق تشکل، حق تجمع و لغو قراردادهای موقت از سوی این کارگران و فراخوان آنها به تجمع سراسری برای بیستم مردادماه در مقابل مجلس برای پیگیری خواستهایشان مکان و جایگاه سیاسی ویژه ای به اعتراضات این کارگران داده است. اعتراضات کارگران راه آهن بیش از هر چیز بیانگر حال و هوای جنبش کارگری و کل جامعه است و دستاوردهایش پیشروی مهمی برای کارگران و کل جامعه است. نگاهی به این اعتراضات داشته باشیم.
کارگران راه آهن در تدارک تجمع سراسری در مقابل مجلس
شورای هماهنگی کارگران خط و ابنیه راه آهن برای روز بیستم مرداد ماه همزمان با برگزاری شورای مدیران نگهداری، کارگران تمامی مناطق راه آهن را برای پیگیری خواستهایشان به تجمع اعتراضی در مقابل مجلس اسلامی در تهران فراخونده است. در فراخوان قید شده است که کارگران مناطق دور افتاده نیز در همین روز در مقابل مدیریت نگهداری تجمع خواهند کرد. این تجمع با خواستهای حق داشتن تشکلهای مستقل کارگری، داشتن حق تجمع، کنسل شدن قراردادهای موقت، پرداخت بموقع حقوق کارگران و بیمه درمانی، توقف اخراجها، یکسان سازی حقوق کارگران رسمی و غیر رسمی، پرداخت حقوق کارگران در پایان هر ماه برگزار میشود.
شرکت فعال خانواده های کارگران در این تجمع نقش مهمی در برگزاری قدرتمند این حرکت اعتراضی خواهد داشت. باید با تمام قدرت به استقبال تجمع روز بیستم مرداد رفت.
از روز جمعه ۲۹ تیرماه کارگران نواحی مختلف راه آهن با فراخوان شورای هماهنگی این کارگران در اعتصاب بسر میبرند. این اعتراضات هر روز شهرهای بیشتری را در بر گرفته است. زیر فشار این اعتراضات در روز هفدهم مرداد ماه یکماه از طلب کارگران پرداخت شد و یک هدف مدیران مسئول ایجاد وقفه در اعتصاب کارگران و تفرقه انداختن در صفوف مبارزات متحدانه آنان بود. اما کارگران با خواست مشخص شدن وضعیت مابقی مطالباتشان به اعتراضاتشان ادامه دادند و اکنون متحدانه در تدارک برگزاری تجمع سراسری خود در در بیستم مردادماه در تهران هستند. این کارگران دستکم سه ماه مزد و حق بیمه خود را طلب دارند و یک خواست فوری آنها تسویه کامل تمام طلبهایشان است.
تدارک تجمع سراسری بیستم مرداد ماه از سوی کارگران راه آهن با هفت خواست مهم آن نقطه عطف جدیدی در مبارزات این کارگران است. کارگران در این بیانیه اتمام حجت کرده اند که تا وقتی پاسخ نگیرند به اعتراضات خود ادامه خواهد داد. از مبارزات و خواستهای کارگران راه آهن وسیعا حمایت کنیم.
ایجاد شورای هماهنگی اعتصاب، پاسخ متحدانه کارگران راه آهن به فراخوان اعتصاب سراسری، پافشاری قاطع کارگران بر روی خواستهایشان و رفتن بسوی برگزاری تجمع سراسری بیستم مرداد ماه، ایستادن در مقابل تفرقه افکنی ها و تهدید کارگران معترض به اخراج و بالاخره خواستهای متعین و روشن این کارگران و بطور مشخص بلند کردن پرچم دو خواست پایه ای و مهم حق تشکل و حق تجمع همه و همه از جمله دستاوردهای مهم مبارزات کارگران راه آهن برای کل جنبش کارگری است. از درسهای آن باید آموخت.
شورای هماهنگی کارگران راه آهن، شورای سازماندهی اعتراض
ایجاد شورای هماهنگی کارگران خط و ابنیه راه آهن و گرد آمدن چندین هزار نفر از این کارگران در کانال تلگرامی خود، گام مهمی در جهت سازمانیابی توده ای کارگری است.
شورای هماهنگی کارگران راه آهن از طریق کانال تلگرامی کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه راه آهن در تماسی روزانه با کارگران شاغل در این بخش قرار دارد و نقش و جایگاه یک تشکل توده ای کارگری را پیدا کرده است. از طریق این کانال تلگرامی توده کارگر شاغل در این بخش امکان دخالت مستقیم در تصمیم گیری بر سر مبارزاتشان را پیدا کرده اند. از این طریق فراخوان های اعتراضی داده میشود. از این طریق بحث بر سر خواستها و مطالبات جلو میرود و کارگران متحد تر حول خواستهایشان گرد می آیند و به این شکل کارگران سازمانیافته مبارزاتشان را به جلو می برند.
شورای هماهنگی کارگران راه آهن با اتکاء به ابزار کانال تلگرامی شان، راه عملی سازمانیابی توده ای را در مقابل کارگران و کل جامعه قرار داده است. این الگویی است که میتوان در تمام بخش های کارگری به کار برد. این الگویی است که میتواند به بستر سازمانیابی توده ای کارگری تبدیل شود. شوراهای هماهنگی اعتراضات و اعتصابات را در همه جا شکل دهیم و با گرد آمدن حول خواستهای سراسری، بسوی اعتصابات سراسری خیز برداریم.
حق تشکل، حق تجمع، لغو قراردادهای موقت
در بیانیه فراخوان به تجمع سراسری کارگران راه آهن برای روز بیستم مرداد ماه و در بیانیه قبلی آنها در شانزدهم مرداد ما مبنی بر ادامه اعتصاباتشان بر سه خواست داشتن حق تشکل، داشتن حق تجمع در هر زمانی که کارگران برای بیان اعتراضشان لازم بدانند و لغو قرارداد های موقت کاری و تبدیل آنها به قراردادهای دائمی تاکید شده است. بیان این خواستها از سوی کارگران راه آهن یک اتفاق سیاسی مهم در جنبش کارگری است. خصوصا در جمهوری اسلامی که کارگران و کل جامعه از حق تشکل، حق برپایی تجمع و پایه ای ترین آزادی های سیاسی محرومند، تاکید بر دو خواست حق تشکل و حق تجمع، به طور واقعی چالش مستقیم سرکوبگری های حکومت و قوانین ارتجاعی آنست. از جمله همواره رژیم اسلامی کارگران و فعالین اجتماعی بسیاری را بخاطر تلاش برای ایجاد تشکل های خود و یا به خاطر برپایی تجمعات اعتراضی شان برای پیگیری خواستهایی که دارند، تحت عنوان اقدام علیه امنیت کشور زیر فشار و تهدید قرار داده است. آنها را دستگیر و زندانی کرده و یا به احکام زندان محکوم کرده است. و برای مثال هم اکنون اسماعیل عبدی و محمد عبدی از رهبران اعتراضات معلمان با اتهاماتی از همین دست در زندان بسر میبرند. از همین رو بلند کردن پرچم دو خواست حق تشکل و حق تجمع، اعتراضی به امنیتی کردن مبارزات و چنین احکامی علیه کارگران و فعالین عرصه های مختلف مبارزاتی مردم نیز هست.
خواست لغو قراردادهای موقت، یکی دیگر از خواستهای مهم کارگران راه آهن است. با توجه بر آمارهای دولتی بیش از ٩٠ درصد کارگران با قراردادهای برده وار موقت کاری درگیرند، اعلام خواست لغو قراردادهای موقت همراه با خواست قراردادهای دائم و مستمر، اعتراضی علیه این شکل از استثمار بی نهایت کارگران است.
با اعلام این سه خواست پایه ای، شورای هماهنگی کارگران خط و ابنیه راه آهن بر خواستهای سراسری کارگری روشنی بخشیده است.
در دو بیانیه شورای هماهنگی کارگران خط و ابنیه راه آهن علاوه بر سه خواست فوق همچنین بر خواستهای مهم دیگری چون متوقف شدن فوری اخراجها، پرداخت بیمه درمانی، پرداخت حقوق یکسان به کارگران رسمی و غیر رسمی، پرداخت بموقع حقوقها و اعلام تاریخ دقیق پرداخت آن از سوی مدیریت، تاکید شده است. در بیانیه شورای هماهنگی قاطعانه اعلام شده است که کارگران خواستار تسویه حساب کامل طلبهایشان هستند و هیچ معوقه ای را قبول نمی کنند.
خواستهای اعلام شده از سوی شورای هماهنگی اعتراضات کارگران راه آهن و مشخصا سه خواست اساسی حق تشکل، حق تجمع و لغو قراردادهای موقت کاری باید و میتواند پرچم مبارزات همه کارگران باشد.
اعتصاب سراسری کارگران راه آهن یک الگوست
اعتصاب سراسری کارگران راه آهن، نشانه ای از توازن قوای سیاسی امروز جامعه است. این اعتراضات گفتمان بر سر برپایی اعتصابات سراسری کارگری را گام مهمی به جلو برده و راه های عملی سازماندهی این اعتصابات را در مقابل کارگران و کل جامعه قرار داده است. به راه افتادن چنین گفتمانی خصوصا در شرایط پر جنب و جوش جامعه یک اتفاق سیاسی مهم است.
اعتصابات سراسری کارگری در اوضاعی که جنبش سرنگونی با قدرت به جلو گام بر میدارد، نقش تعیین کننده ای در پیشروی این جنبش دارد. باید وسیعا به تدارک آن رفت. میتوان در همه جا شوراهای هماهنگی اعتراضات و اعتصابات را شکل داد و با گرد آمدن حول خواستهای سراسری، بسوی اعتصابات سراسری خیز برداشت.
کارگران راه آهن در تجمعات اعتراضی خود در هر شهر با اعلام حمایت از اعتراضات همکارانشان در دیگر شهرها، همچون تن واحد در مقابل سرکوبگری های حکومتیان ایستاده اند. برای مثال در این اعتراضات در جاهایی چون کرج و تبریز کارگران معترض تهدید به اخراج از کار شده اند، اما کارگران با تجمعات اعتراضی خود و اعلام حمایت و پشتیبانی خود متحدانه سرکوبگریها و توطئه گری های کارفرمایان برای ایجاد تفرقه در صفوف مبارزاتشان را سد کرده اند.
اعتصاب متحدانه کارگران راه آهن بیش از بیش قدرت اعتصابات سراسری کارگری را به نمایش گذاشته و توجه ها را بخود جلب کرده است.
بر پایی مجامع عمومی کارگری به عنوان مکانی برای دخالتگری همه جانبه توده کارگران در روند پیشبرد اعتراضات، شرکت فعال خانواده های کارگران در تجمعات اعتراضی دو گام مهم در جهت قدرتیابی بیشتر اعتراضات این کارگران حول خواستهای اعلام شده شان است.