حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
بهروز مهرآبادی:
۱۵۰ هزار کلاس درس از ۵۰۰ هزار کلاس درس کشور هنوز با بخاری نفتی یا گازی گرم میشوند. یعنی حدود یک سوم مدارس کشور غیراستاندارد می باشند. این اظهارات مرتضی رئیسی رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا است. وی اضافه می کند: ” برای تجهیز همه این کلاس‌ها به سامانه کاملاً استاندارد نظیر سیستم حرارتی مرکزی یا پیکج‌های حرارتی نیازمند ۱۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار هستیم”. و ادامه می دهد: “با وجود اینکه توان فنی و اجرایی برای تجهیز این تعداد کلاس درس به سامانه‌های حرارتی کاملاً استاندارد وجود دارد اما به دلیل نبود اعتبار طی چند سال آینده امکان انجام آن وجود ندارد. جمهوری اسلامی چندین سال است که تامین این ۱۰۰۰ میلیارد تومان را غیر ممکن می داند”. اعترافات مرتضی رئیسی گوشه ای از فاجعه مدارس در ایران را نشان میدهد. بر اساس استانداردهای جمهوری اسلامی یک سوم کلاسهای درس در معرض خطر آتشسوزی قرار دارند و هر آن ممکن است واقعه “شین آباد” در آنها تکرار شود. باید در نظر گرفت که این ارقام فقط در مورد نحوه گرم کردن کلاس های درس است وگرنه استانداردهای جمهوری اسلامی با معیارهای لازم جهانی و دستاوردهای علمی و تکنولوژی امروز فرسنگ ها فاصله دارد. تقریبا هیچیک از مسائل ایمنی در ساختمان مدارس ایران رعایت نمیشود و تقریبا هیچ مدرسه ای را نمی شود پیدا کرد که حداقل ضوابط ایمنی در آن رعایت شده باشد. استفاده از مصالح مناسب و مقاوم و معماری صحیح در مقابل سوانحی از قبیل آتشسوزی و یا زلزله، وجود راهروهای عریض و درهای اضطراری، وجود آموزش علمی و مناسب به دانش آموزان در هنگام رو در رویی با سوانح، وجود سیستم اعلام خطر، وجود فضای کافی در کلاسهای درس، امکان دسترسی به نیروهای امداد رسانی و … می توان گفت که در جمهوری اسلامی پیدا کردن یک مدرسه امن برای کودکان تقریبا غیرممکن است. در کنار عدم وجود امنیت باید کلاسهایی با چند برابر ظرفیت دانش آموز، عدم وجود بهداشت و نور مناسب، عدم وجود سالنها و وسایل مناسب برای بازی و ورزش، نبود آزمایشگاهها، سالنهای نمایش فیلم و تئاتر، کتابخانه و … را نیز ذکر کرد.
سخنان مرتضی رئیسی بلافاصله با سخنان جعفر دهنوی رئیس بازسازی عتبات عالیات استان خراسان رضوی، مقایسه شد و در سایت های مختلف انتشار یافت. جعفر دهنوی در مصاحبه با خبرگزاری فارس در تاریخ یازدهم خرداد نوید تکمیل شدن طلاکاری گنبد “حرمین عسکرین” را داد و هزینه آن را ۱۵۰۰ میلیون تومان (یعنی یک و نیم برابر هزینه “غیر ممکن” استاندارد سازی سیستم گرمایی یک سوم کلاسهای درس در ایران) اعلام کرده است. خبرگزاری ایرنا نیز در خبر دیگری اعلام به کمک ۷۵۰ میلیاردی آموزش و پرورش خراسان جنوبی به عتبات عالیات اشاره کرده بود.
هزینه نجومی طلاکاری خرافات، جهل و توحش و در کنار آن ناامنی برای کودکان و فقر و فلاکت برای همه مردم فقط گوشه کوچکی از عملکرد جمهوری اسلامی را نشان میدهد. ارقام نجومی دزدی های سران رژیم و ثروتهای میلیاردی آنها، که فقط گوشه کوچکی از آن افشا شده، هزینه ارگانهای مختلف سرکوبگر و اوباش چماق بدست رژیم، هزینه درست کردن و تسلیح باندهای تروریستی در گوشه و کنار جهان دلیل اصلی بدبختی های مردم ایران را نشان میدهد. مردم اینرا بخوبی میدانند و بیان می کنند. این را باید از خود مردم شنید. شرکت وسیع مردم در یکی از برنامه های کانال جدید تحت عنوان: “مسجد نمی خواهیم، مدرسه می خواهیم”، انزجار و نفرت مردم را از حکومت مذهبی و ابزارهای آن نشان داد. توضیح بیشتر درباره این برنامه تلویزیونی را از یادداشت های روز اصغر کریمی نقل می کنیم. این برنامه، صحبت های مردم، بیزاری آنها از جمهوری اسلامی و خواستشان برای یک جامعه سکولار، مدرن و آزاد را باید دید. برای شنیدن این برنامه کافی است عنوان آن را در سایت یوتیوب وارد کرد و یا از طریق سایت های جستجوگر آن را پیدا کرد.
مسجد نمیخواهیم، مدرسه میخواهیم
برنامه پخش مستقیم از تلویزیون ٢٤ ساعته کانال جدید، سه شنبه ٢٢ اکتبر ٢٠١٣ (٣٠ مهر ١٣٩٢)
تحت عنوان: “مجسد نمیخواهیم، مدرسه میخواهیم”
مجری برنامه: اصغر کریمی
در این برنامه که عنوان آن از صحبت هفته قبل یک بیننده از یکی از روستاهای چهارمحال اقتباس شد، بینندگان زیادی از نقاط مختلف کشور روی خط آمدند و نفرت خودشان را از مسجد و مذهب و آخوند و رژیم اسلامی اعلام کردند. برخی از بینندگان از صحبتشان روشن بود که اعتقادات مذهبی دارند اما در دفاع از این برنامه و خیلی صریح و روشن گفتند که “مسجد برای چه میخواهیم؟” مدرسه میخواهیم، کار میخواهیم، رفاه میخواهیم، آزادی میخواهیم، مسجد و این حکومت و اعدام و سرکوب و فقر و اعتیاد و هیچ چیزش را نمیخواهیم.
کانال جدید در طول سالیان گذشته برنامه های پخش مستقیم زیادی را به مذهب و حکومت مذهبی اختصاص داده و معمولا این برنامه ها با حضور پرشور مردم علیه حکومت مذهبی همراه بوده است. هرکدام از این برنامه ها و از جمله این برنامه عملا رفراندمی علیه حکومت مذهبی و دخالت مذهب در دولت بود و بخوبی نشان میداد که چگونه جامعه ایران دارد مذهب را دفع میکند و از ارزش های مدرن و انسانی دفاع میکند. جامعه ایران اسلامی نیست. میگویند اسلامی است تا اسلامی اش کنند. ولی مردم ایران با چه زبان به این حکومت و احزاب ملی اسلامی و شبکه هائی مانند بی بی سی حالی کنند که مخالف دخالت دین در امور روزمره زندگی خود هستند، یعنی این جامعه اسلامی نیست؟ اینرا نه فقط از دین دررفته ها که تعدادشان هرروز بیشتر و بیشتر میشود و شاید الان تعدادشان از معتقدین به اسلام بیشتر است، بلکه حتی مسلمان های شریف و غیر وابسته به حکومت هم میگویند.
این برنامه سند محکمی علیه مذهب و طرفداران حکومت مذهبی و دول غربی و رسانه های ریاکار و دست راستی امثال بی بی سی بود که بدون استثنا ایران را جامعه ای اسلامی میخوانند. توصیه میکنم این برنامه را نگاه کنید.
