کارگران ایران خودرو قاتلان را هو میکنند

سه شنبه شب ٥ بهمن ماه، كارگران ایران خودرو تا نزديك صبح در كارخانه بودند. از ساعت ٤ نيمه شب حراست و نيروی انتظامی دسته دسته كارگران را بیرون میكنند. و خلاصه شش صبح كارخانه خالی میشود. دیروز هیچكس در كارخانه نبوده و مانع ورود هر كسی به كارخانه میشدند. و كارخانه در محاصره نیروی انتظامی و حراست بوده. هیچكس را نمیگذاشتند نزدیك كارخانه شود.
پریشب كه این اتفاق افتاده بود. حسین كمالی و صادقی به كارخانه میروند. اما كارگران آنها را هو میكنند و بیرونشان میكنند. وزیر صنایع به كارخانه میرود كه او را هم هو میكنند و نمیگذارند صحبت كند. سپس نجم الدین مدیر عامل كارخانه میرود. كارگران مرتب او را هو میكردند. در آخر او وعده هایی میدهد. مبنی بر اینكه به كارگران رسمی نفری سیصد هزار تومان پاداش دهد. دو م اینكه حقوق ها را اضافه كند. میگویند كارگران جانباخته چون در حال ماموریت بوده اند، به خانواده هایشان بیمه كامل داده خواهد شد و ٦٠ میلیون هم دیه پرداخت میشود كه از آن ده میلیون مالیات كسر میشود. خلاصه بعد از این وعده ها شیفت شب همدیگر را خبر میكنند و امشب به سر كار میروند.
شما قادرید بر این شرایط جهنمی و ضد انسانی مهر پایان بكوبید. حداقل كاری كه میشود كرد و باید كرد اینست كه همه چه شاغل چه بیكار چه بازنشسته، رسما و متحدانه و با صدای رسا شرایط برده وار كار در ایران خودرو را محكوم كنید. با بازماندگان عزیزان جان باخته دسته جمعی اعلام همدردی كنید و از اعتراض كارگران ایران خودرو پشتبیانی كنید. صدایتان را بلند كنید! خواهان بررسی شرایط كار در ایران خودرو توسط هیئت های منتخب كارگران شوید. به شرایط پادگانی و حضور حراست و پاسداران در كارخانه ایران خودرو اعتراض كنید! اما اینها حداقل هاست. ایران خودرو تنها نیست. شرایط برده وار كار در سراسر ایران، غیر انسانی است. كارگر در بهترین حالت فقط حق كار كردن و پركردن جیبهای گشاد مفتخوران را داراست. دستمزد زیر خط فقر و كار چند شیفته و ناامنی مطلق شرایط كار دارد از ما كارگران هرروزه قربانی میگیرد. جان كارگران ارزش ندارد. خواست كارگران اهمیت ندارد. زندگی كارگران جایگاهی ندارد. این حكومت توحش اسلامی سرمایه داران است كه كل این شرایط را به ما كارگران تحمیل كرده است. پاسخ واقعی ما قیام كردن و انقلاب كردن و درهم كوبیدن این حكومت و این نظام است. فریاد مرگ بر جمهوری اسلامی و زنده باد سوسیالیسم باید كل این جامعه را فرا گیرد. این راه دستیابی ما به زندگی انسانی است. این راه دستیابی ما به حرمت و كرامت و زندگی انسانی است. راه دیگری نیست. رهاننده دیگری نیست. دست بكار شویم. بی تردید، بی تامل و تاخیر. و نگذاریم بیش از این ما كارگران و خانواده هایمان را اینچنین مچاله كنند.
مرگ بر جمهوری اسلامی سرمایه داران!
آزادی برابری حكومت كارگری
زنده باد سوسیالیسم!
حزب كمونیست كارگری ایران
۲۷ ژانویه ۲۰۱۱ ، ۷ بهمن ۱۳۸۹