توضیح: این آئین نامه پیشتهادی است که نمایندگان شرکت کننده در کنگره باید تصویب کنند .
١- هیات رئیسه کنگره بوسیله کنگره انتخاب میشود.
٢- تمام تصمیمات با اکثریت نسبی آرای نمایندگان تصویب میشود.
٣- رای گیری در کنگره بجز در انتخابات کمیته مرکزی علنی است. شمارش دقیق آرا در رای گیری های علنی در مواقعی که تفاوت رای های موافق و مخالف عیان است ضروری نیست. در صورت نزدیک بودن رای های مخالف و موافق، به تصمیم رئیس و یا با پیشنهاد ٢ نفر از نمایندگان آراء شمرده میشود.
٤- در طرح هر قطعنامه و قرار و پیشنهاد، موافق و مخالف به تعداد مساوی صحبت میکنند. ارائه دهنده هر قطعنامه یک نوبت در پایان بحث برای جمعبندی مبحث خواهد داشت. ارائه دهندگان قرارها نوبت جمعبندی نخواهند داشت.
تبصره: هر قرار یا قطعنامه میتواند بنا به تصمیم ارائه دهنده اصلی بوسیله دو نفر، تهیه کننده متن سند و یک نماینده دیگر به انتخاب او، ارائه شود. در این صورت وقت ارائه بحث بین دونفر تقسیم میشود.
٥- بعد از ارائه هر قطعنامه حد اقل دو مخالف و دو موافق و بعد از هر قرار حداقل یک مخالف و یک موافق به مدت مساوی صحبت میکنند. این سخنرانان از میان داوطلبین بوسیله هیات رئیسه و با تایید کنگره تعیین میشوند. در مواردی که به بحث بیشتری نیاز باشد طبق بند ۶ عمل خواهد شد.
٦- نوبت گرفتن در سالن برای بحث و نظر دهی حول اسناد بصورت کتبی است. از میان کسانی که نوبت گرفته اند تعداد لازم به قید قرعه تعیین میشوند.
٧- کفایت مذاکرات به پیشنهاد هیات رئیسه و یا دو نفر از نمایندگان به رای گذاشته میشود.
٨- کنگره تنها به مباحث و پیشنهاداتی میپردازد که از قبل بطور کتبی در اختیار کنگره قرار داده شده باشد و کنگره ورود آنها را به دستور تصویب کرده باشد. هیچ قرار و طرح قطعنامه جدیدی در کنگره دریافت نمیشود و به رای گذاشته نمیشود. (تصویب استثناء بر این قاعده تنها با رای نصف بعلاوه یک نمایندگان مجاز است).
۹- گزارشات به رای گذاشته نمیشود. وقت موجود میان سخنرانان تقسیم میشود. پس از اظهار نظر سخنرانان مختلف، یک نوبت کوتاه نهائی برای توضیح بیشتر درمورد جوانب مورد بحث گزارشات به ارائه دهندگان آنها داده میشود.
١۰- در پایان هر اجلاس وقت مناسبی برای اظهار نظر میهمانان و ناظرین اختصاص داده میشود.