حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
یک اتفاق مهم این هفته راهپیمایی ۵۰۰۰ کارگر ارکان ثالث در مجتمع گاز پارس جنوبی با همراهی خانواده‌هایشان بود. اعتراضی حماسی که با شعار “این آخرین پیام است، بدون ما کار شما تمام است” اولتیماتوم محکمی به حکومت بود.
این اتفاق در بیستم آذرماه در یکی دیگر از سه‌شنبه‌های اعتراضی این کارگران روی داد و تمام توجه‌ها را به‌سوی خود جلب کرد. در این روز کارگران نفت با اولتیماتوم محکمشان و با شعار “یک‌کلام، یک‌کلام، مزد بدون تبعیض والسلام”. صدای اعتراضشان را علیه تبعیض، علیه بساط پیمانکاران مفت‌خور و علیه وخامت هر روز بیشتر وضع معیشتی‌شان بلند کردند. ضمن اینکه هم‌زمان کارگران ارکان ثالث در شرکت پالایش گاز فجر جم و کارگران سکوهای دریایی و بخش خشکی نفت در پارس جنوبی نیز دست به تجمع زدند.
یک وجه مهم حرکت اعتراضی باشکوه ۵ هزار کارگر مجتمع گاز پارس جنوبی حضور خانواده‌ها علی‌رغم ممانعت نیروهای حراست بود که به این مبارزات قدرت و بعد اجتماعی‌تری داد. حرکتی که می‌تواند الگویی برای کل جنبش کارگری باشد.
بلندشدن چنین صدای پر توانی از نفت، از یک مرکز کلیدی کارگری آن‌هم با چنان اولتیماتوم محکمی در فضای انقلابی جامعه که در آن جنبشی قدرتمند بر سر معیشت و رفاه، بخش‌های مختلف جامعه را دربرگرفته است، جایگاه و اهمیت سیاسی این اتفاق را بیش از بیش مقابل چشمان همگان گذاشت.
در حرکت اعتراضی کارگران ارکان ثالث در مجتمع پارس جنوبی تمامی پالایشگاه‌ها در اعتصاب بودند و در کنارش پیوستن کارگران پالایش گاز فجر جم را داشتیم. اعتراضی در چنین ابعاد گسترده نشانگر فاز جدیدی در اعتراضات کارگران نفت، در جنبش کارگری و در سطح جامعه است. به عبارت روشن‌تر این اتفاق ضمن اینکه خود متأثر از فضای پرتلاطم اعتراضی جامعه است، پتانسیل حرکت اعتراضات کارگری در نفت را به‌سوی اعتصابات سراسری نشان می‌دهد و طبعاً بر فضای اعتراضی دیگر محیط‌های کارگری تأثیر مستقیم دارد و گسترده‌تر شدن اعتراضات در دیگر بخش‌ها بیانگر همین واقعیت است.
اتفاق روز بیستم آذر در پالایشگاه‌های مجتمع پارس جنوبی را درعین‌حال باید در فضای انقلابی جامعه و اعتراضات بخش‌های مختلف کارگری و مردمی از جمله اعتراضات گسترده در میان پرستاران، اعتراضات بخش‌های مختلف بازنشستگان از تأمین اجتماعی گرفته تا کشوری و نفت و مخابرات و فولاد و اعتراضات در دانشگاه‌ها در همین هفته اخیر دید.
این اتفاق را در متن شرایطی باید دید که کل جامعه علیه جنگ هر روزه حکومت بر سر حجاب ایستاده تا از سنگر فتح شده حجاب، این دستاورد انقلاب زن، زندگی، آزادی دفاع کند. یک نمونه‌اش اعتراض وسیع و اجتماعی به طرح عفاف و حجاب حکومت است که جدیداً مصوب شد. اعتراضی که با فریاد “روسری را رها کن، تورم را مهار کن” در اعتراضات خیابانی بازنشستگان بازتاب یافت. تا جایی که خود حکومتیان دارند از ناممکن بودن اجرایی‌شدن این طرح سخن می‌گویند. و فراتر از آن، اکنون دیگر بحث محدود به حجاب نیست بلکه این کل بساط آپارتاید جنسی حاکم است که مورد نشانه زنان و مردم معترض است. اعتراضاتی از نوع اعتراض عریان آهو دریایی و کنسرت مجازی بی‌حجاب پرستو احمدی نمونه‌های بارزی از آن است که مثل بمبی پایه‌های آپارتاید جنسی را به لرزه درآورده است.
سوی دیگر این تصویر وضعیت نزار حکومت است. حکومتی که در تمام عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بین‌المللی خود را شکست خورده می‌بیند. حکومتی که طی یک سال گذشته در سطح منطقه ضربات مهلکی خورده و در سطح جهانی دچار انزوای بی‌سابقه‌ای است و اکنون با سقوط اسد سقوط خود را در چشم‌انداز نزدیک‌تری می‌بیند. و نتیجه همه اینها ، در هم شکسته‌تر شدن صفوف حکومت و قدرت‌گیری بیشتر مردم است. از جمله بازتاب آن را در همین هفته در تعرضی‌تر شدن اعتراضات مردمی و گفتمان‌های جامعه می‌شود دید. بازنشستگان در اعتراضاتشان شعار “پزشکیان استعفا، استعفا”، “زندانی معترض آزاد باید گردد”، ” کارگر زندانی آزاد باید گردد” را سر دادند. حرکت اعتراضی بیستم آذرماه کارگران اعتصابی ارکان ثالث در مجتمع گاز پارس جنوبی نیز بازتاب همین اوضاع‌واحوال است.
اسد توسط مردم سقوط نکرد، اما مردم سوریه مردمی هستند که سال ۲۰۱۱ برای سرنگونی وی به پا خاستند و این مردم امروز مطالبه‌گرند و سقوط اسد را جشن گرفتند و به‌سوی زندان‌ها رفتند تا زندانیانشان را رها کنند. این فضا سیاست‌مداران کنونی این کشور را محتاط کرده است و مردم می‌دانند که باید بایستند تا حکومت وحشی و جنایت‌کار دیگری جای اسد را نگیرد. در این تحولات خیلی‌ها به درست پایان اسد را پایان جمهوری اسلامی خواندند. مردم در ایران با شادی فراوان صحنه‌های آزادشدن زندانیان سیاسی از زندان‌های مخوف اسد را در مدیای اجتماعی تحت عنوان پایان دیکتاتورها بازتاب دادند و این اتفاقات اکنون به بحث آزادکردن زندانیان سیاسی بیشتر دامن زده است. همچنین همراه با بحث داغ جنایات فجیع اسد در زندان‌ها و محاکمه وی، موضوع محاکمه حکومت اسلامی به‌عنوان همدست این جنایت‌کار و به‌خاطر همه جنایاتش داغ‌تر شده و به یک موضوع پیام‌های دادخواهی امسال مردمی به بهانه روز جهانی حقوق بشر تبدیل شد. و بالاخره اینکه هم اکنون یک گفتمان داغ مردم وام‌های میلیاردی است که حکومت اسلامی صرف حفظ اسد و سرکوب مردم معترض در این کشور کرد و دود شد و هوا رفت. در متن چنین اوضاع و احوالی است که امروز بازنشستگان در تجمعات اعتراضی خود با فریاد “نه جنگ می‌خوایم نه کشتار، رفاه می‌خوایم ماندگار” کیفرخواست خود را اعلام می‌کنند.
در چنین شرایطی است که پنج هزار کارگر ارکان ثالث در این هفته فاصله منطقه ویژه اقتصادی عسلویه تا درب پالایشگاه دوم مجتمع پارس جنوبی را راهپیمایی کردند. و با تجمع در مقابل ستاد اداری پارس جنوبی و سردادن شعار “حقوق عادلانه حق مسلم ماست” پیگیر مطالباتشان شدند. حرکت اعتراضی‌ای که فصل جدیدی از مبارزه را در مقابل کارگران در نفت گشود.
نگاهی به این اتفاقات نشانگر تغییر توازن قوا برای شکل‌دادن به اعتصابات و تجمعات گسترده سراسری کارگری است. با تمام قدرت به تدارک آن برویم.
