شروین را به جرم ساختن ترانه به سه سال و هشت ماه حبس، و مجازاتهای تکمیلی دیگر محکوم کردند و در حکمش مجبور شدند بنویسند که او ابراز ندامت و پشیمانی نکرد. تا همینجا باید گفت که این حکومت است که در مقابل شروین شکست خورده است.
سیستم قضایی حکومت علاوه بر محکومیت شروین به زندان، او را به انواع مجازاتهای مسخره دیگر محکوم کرده است: ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال،«جمعآوری دستاوردهای انقلاب اسلامی در حوزه فرهنگی، علمی و هنری و انتشار آن در فضای مجازی» به نام خودش، مطالعه و خلاصهنویسی کتاب «حقوق زن در اسلام» تالیف مرتضی مطهری، «دستنویسی۳۰ صفحه از کتاب زن در آئینه جمال و جلال تالیف جوادی آملی» و «ساخت موسیقی در باره جنایت آمریکا علیه بشریت و جمعآوری نقض حقوق بشر از سوی دولت آمریکا در یک قرن اخیر و انتشار آن از طریق فضای مجازی و شرکت در دوره آموزشی مهارت رفتار و دانش در حوزه هنر».این مجازاتها، که نوعی شکنجه روحی است، اوج درماندگی و افلاس حکومت را به نمایش میگذارد.
ترانه «برای» از شروین که دهها میلیون بار شنیده شد و شهرت جهانی یافت، به سرود و یکی از نمادهای زیبایانقلاب زن زندگی آزادی تبدیل شد و شروین را در قلب مردم جا داد. محکومیت شروین خشم و نفرت مردم از حکومت کثیف اسلامی را تشدید میکند.
احکام محکومیت شروین باید فورا لغو شود.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۱ اسفند ۱۴۰۲، ۱ مارس ۲۰۲۴