حمید تقوائی: دوقطبی جامعه ایران

 “یکی از توطئه های دشمنان که در رسانه های جمعی خود تبلیغ می کنند و متاسفانه برخی رسانه های داخلی هم با توجه یا بی توجه، دانسته یا ندانسته همان خط را دنبال می کنند، دو قطبی بودن کشور است. .. کشوری که که ولی امر و ولایت فقیه دارد و جایگاهی که ولایت فقیه در شرع و قانون اساسی ما دارد اگر قوا مشکلی داشته باشند او حلال مشکل است و خود قوا در کنار یکدیگر هستند. ” حسن روحانی

شان نزول این اظهارات انعکاس کشمشکهای اخیر میان خامنه ای و روحانی و باندهای طرفدارشان بر سر مساله زبان انگلیسی و گشت نامحسوس و غیره در رسانه ها است. کلا مدتهاست، بویژه بعد از انتخابات اخیر اختلاف میان جناحها و پاسخگوئی به اظهارات یکدیگر از جانب روحانی و خامنه ای و دیگر مقامات بالا گرفته است اما با این وجود روحانی درست میگوید، دوقطبی ای بین حکومتی ها وجود ندارد. اگر رسانه ها و دولتهای غربی به دوقطبی در حکومت اشاره میکنند به این خاطرست که به امامزاده ” خط اعتدال” در برابر “افراطیون” دخیل بسته اند. این امید بیهوده ای است. باید به آنان ضرب المثل فارسی “سگ زرد برادر شغال است” را یادآوری کرد. اگر جناحهای حکومتی بجان هم افتاده اند ریشه مساله جای دیگری است و دو قطبی و تقابل و تناقض را باید جای دیگری جستجو کرد. قطبندی واقعی میان جمهوری اسلامی و توده مردم است.

جمهوری اسلامی از همان آغاز یک وصله ناجور به تن جامعه ایران بوده است. درک و تلقی مردم از تمدن و اخلاقیات و ارزشهای فرهنگی و اجتماعی، از شان و موقعیت زنان در جامعه، از دستاوردهای علمی و هنری قرن بیست و یکم که غرب نماینده آنست، از سیستم قضائی و آموزشی، از محیط زیست، از حقوق حیوانات و خلاصه همه وجوه زندگی اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، درست در نقطه مقابل درک و تلقی جمهوری اسلامی و قوانین و اخلاقیات متحجر حاکم قرار دارد. دوقطبی واقعی بین نظام جمهوری اسلامی و اکثریت عظیم مردمی است که این نظام قرون وسطائی را هیچگاه نپذیرفته اند.

امروز این بچالش کشیدن وضع موجود  در تمام سطوح، از جوکهای تویتری تا اعتراضات و مبارزات گسترده کارگران و معلمان تا بیانیه ها و اطلاعیه های تعرضی زندانیان سیاسی بروشنی قابل مشاهده است. کشمکش میان بالائی ها در اثر و در عکس العمل به این تحرک وسیع اجتماعی صورت میگیرد. روحانی میگوید “رسانه های خارجی کارشان این است که یک کلمه از این و آن پیدا کنند اینها را روبروی هم قرار دهند و بگویند این یکی مقصودش این بوده و آن یکی مقصودش آن بوده است.” اما آنچه جناحهای حکومتی را روبروی  همدیگر قرار داده نه گزارشات رسانه ها بلکه اختلاف جناحها بر سر شیوه های متفاوت حفظ نظام در برابر مردم معترض و جامعه ای است که این حکومت را نمیخواهد و نمی پذیرد.

دولها و رسانه های غربی  تلاش میکنند تقابل آشکار میتوان جامعه و نظام جمهوری اسلامی را به اختلافات جناحی تنزل بدهند چون نگران انقلاب هستند و به استحاله حکومت و “جناح معتدل” امید بسته اند. در قطب بندی سیاسی – اجتماعی جامعه ایران نظام جمهوری اسلامی با همه جناحهایش بهمراه رسانه هائی مانند بی بی سی و رادیو آمریکا و غیره در یکسو و توده نود و نه درصدی مردم ایران در طرف مقابل قرار دارند.

 ۱۱ مه ۱۶