مذاکره برجامی، دو راهی یا ادامه بن بست؟

انترناسیونال 909
شهاب بهرامی
با روی کارآمدن بایدن، دستگاه دیپلوماسی آمریکا ظاهرا با تغییر ریل سیاست فشار حداکثری دوره ترامپ و توهم به توافق جامع برجامی از راه مذاکره و دیپلوماسی فعال با ایران، می خواهد حکومت اسلامی را از دستیابی به تولید سلاح هسته ای باز دارد. این درحالی است که تنها دو روز بعد از توافق سه ماهه آژانس بین المللی انرژی اتمی با دولت ایران، مقام های جمهوری اسلامی اعلام کردند که از روز سه شنبه پنجم اسفندماه، همه دسترسی های تکمیلی “آژانس بین المللی انرژی اتمی” به تاسیسات هسته ای ایران قطع شده است. علی خامنه ای هم در سخنانی بر ادامه غنی سازی تا ۶۰ درصد تاکید گذاشت.
بدنبال این اقدام، وزرای خارجه سه کشور اروپایی امضا کننده برجام روز سه شنبه ۵ اسفند ماه با انتشار بیانیه ای از “تعلیق اجرای پروتکل الحاقی و اقدامات شفاف تحت توافق برجام” از سوی ایران عمیقا ابراز تاسف کرده و آن را تصمیمی”خطرناک” خواندند. آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود اعلام کرد که ذخایر اورانیوم غنی شده با غنای ۲۰ درصد به بیش از ۱۴ برابر حد مجاز وتعیین شده در برجام افزایش یافته است.
حکومت ایران همزمان با تاکید بر لغو کامل تحریم ها بعنوان پیش شرط مذاکره با آمریکا به سیاست ناامن سازی منطقه ادامه می دهد. هفته گذشته موشک پراکنی شبه نظامیان وابسته به ایران منطقه سبز بغداد را مورد حمله قرار داد. در حمله پهپادی به کاخ پادشاهی عربستان سعودی در شهر ریاض، دو مقام دولتی و شبه نظامی آمریکا و عراق اعلام نمودند که ایران این هواپیماهای بی سرنشین را در اختیار نیروهای وابسته خود در عراق قرار داده آنجا مونتاژ شده و سپس از خاک عراق به طرف عربستان شلیک شده است.
روز چهارشنبه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در یک کنفرانس خبری گفت: که اقدامات ایران در فاصله گرفتن از محدودیت های برجام و افزایش فعالیت های هسته ای این موضوع را به یک چالش فوری برای آمریکا تبدیل می کند و البته صبر ما بی پایان نیست.
مذاکره و توافق سه ماهه ایران با آژانس، سپس تعلیق کامل لایحه الحاقی، ادامه دادن سیاست ناامنی در منطقه و گسترش فعالیت های تروریستی رژیم، نشان دهنده بن بست کامل سیاسی در عرصه بین المللی برای حکومت است. رژیم ایران پیشنهاد مذاکره مستقیم با آمریکا را قبل از برداشته شدن کامل تحریم ها نمیتواند بپذیرد و اگر هم نپذیرد ادامه شرایط فعلی برایش امری تقریبا غیرممکن خواهد شد .در واقع این دوراهی ناموجود عیان کننده کامل بن بست سیاسی تمام عیار حکومت اسلامی ایران است. ادامه بقای حکومت در قدرت چه با توافق چه بی توافق، چه با برجام چه بدون برجام به معنی سیه روزی بیشتر و ادامه فقر و بیکاری و گرسنگی میلیونی مردم ایران خواهد بود در حین اینکه بحران همه جانبه حکومت نیز بیشتر تشدید خواهد شد. بوجود آوردن یک قطب نیرومند جهانی برای “آفریقای جنوبیزه کردن” ایران به معنی بایکوت کامل سیاسی رژیم در سطح جهانی، کوتاه ترین راه برای پایان دادن به مشقات مردم و سرنگون کردن جمهوری اسلامی خواهد بود.