پیرامون کنفرانس و برنامه های حمایت از روز جهانی زندانیان سیاسی

گفتگو با شیوا محبوبی و پریسا پوینده مسئولین کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
روز شنبه گذشته 20 ژوئن برایر با سی خرداد، دهمین سال کمپین جهانی بیست ژوئن بود به همین منظور گفتگویی داریم با دو تن از مسئولین کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، شیوا محبوبی سخنگو و پریسا پوینده مسئول این کمیته.

انترناسیونال: روز بیست ژوئن را با فعالیتهای بسیاری پشت سر گذاشتیم. بگذارید از همین ابتدا در مورد فعالیتهای متنوعی که در این روز انجام شد سوال کنیم. چه اقدامات و حرکتهایی در این روز صورت گرفت؟

شیوا محبوبی: امسال دهمین سال اعلام روز جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی را برگزار کردیم. قبلا قرار بود کنفرانسی در کانادا برگزار کنیم اما بدلیل شیوع کرونا از برگزاری حضوری کنفرانس صرفه نظر کرده و تصمیم گرفتیم یک برنامه آنلاین برگزار کنیم.
تدارکات و اقدامات و برگزاری این روز در دو مرحله صورت گرفت. چند هفته قبل از برگزاری مراسم، کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی با درست کردن کلیپ هایی در مورد این مراسم مردم را دعوت به حمایت از زندانیان سیاسی کرد. ما در چند هفته قبل از مراسم از مردم در کشورهای مختلف پیام های حمایتی دریافت کردیم که مرتبا و تقریبا هر روز قبل از روز مراسم در مدیای اجتماعی پخش شد. بسیاری با پیام های ویدیویی شورانگیزشان بار دیگر حمایت خود را از زندانیان سیاسی اعلام کردند. در طول این چند هفته مرتبا از طریق اطلاعیه و پیام ویدیویی و برنامه های تلویزیونی اطلاع رسانی کردیم. طبعا در این مرحله ما با افراد و تشکل‌ها و اتحادیه ها، اعضای پارلمان و زندانیان سیاسی در کشورهای مختلف جهت دعوت از آنها برای سخنرانی و ارسال پیام تماس گرفتیم که خوشبختانه تقریبا تمام آنها به دعوت ما پاسخ مثبت دادند.
مرحله دوم روز مراسم بود. ما در این روز نزدیک به پنج ساعت کنفرانسی اینترنتی برگزار کردیم که همزمان از تلویزیون کانال جدید و مدیای اجتماعی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی پخش شد. در این کنفرانس ما بیش از پنجاه شرکت کننده یا در واقع پانل داشتیم که از نقاط مختلف دنیا از جمله کانادا، کشورهای اروپایی، سوریه، ایران و کشورهای آمریکای لاتین بودند. سخنرانان و پیام دهندگان شامل اتحادیه های کارگری، اعضای پارلمان ، افراد و تشکل‌های مدافع حقوق انسان، خانواده های زندانیان سیاسی از چند کشور آمریکای لاتین و ایران، چند تن از زندانیان سیاسی و همچنین فعالین کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی بودند. طبعا برای برگزاری این مراسم کار شبانه روزی فوق العاده وسیع و عظیمی توسط فعالین کمیته صورت گرفت. تمامی پیامها به فارسی و یا انگلیسی ترجمه شده بود و در رابطه با زندانیان عرصه های مختلف از جمله فعالین کارگری، زنان، معلمان، محیط زیست، زندانیان دو تابعیتی، زندانیان محروم از درمان، زندانیان دهه شصت، کرونا در زندانها و همچنین وضعیت زندانهای قرچک و فشافویه متن هایی توسط فعالین کمیته در طول برنامه به فارسی و انگلیسی ارائه داده شد. چند تن از هنرمندان آهنگ‌هایشان را برای ما ارسال داشتند که در طول برنامه پخش شد. ما تلاش کردیم جمع وسیعی از طیف های مختلف که مدافع آزادی زندانیان سیاسی هستند را از سراسر دنیا در این مراسم جهت حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده هایشان گرد هم آورده و یکبار دیگر نشان دهیم که چه همبستگی جهانی بزرگی برای آزادی زندانیان سیاسی در جریان است. این برنامه فرصتی را بوجود آورد تا زندانیان سیاسی و خانواده هایشان و فعالین در کشورهای مختلف هم صدا شوند.

انترناسیونال: اعلام یک روز جهانی برای نجات جان زندانیان سیاسی از طرف چه گروه یا نهادی صورت گرفت و چرا روز بیست ژوئن؟

پریسا پوینده: این روز از طرف کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به سازمان ها و نهادهای مختلفی در سال ۲۰۱۰ پیشنهاد شد. از سال ۲۰۱۱ ما خودمان دست بکار شدیم و اقداماتی را برای برجسته کردن این روز در دستور کار قرار دادیم. در فراخوان روز جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی، بیست جون، سال ۲۰۱۱ درپنجاه شهر در سراسر دنیا به خیابان ها آمدیم. از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ بیشتر فوکوسمان بر روی برپائی آکسیونهای خیابانی با طرح یک موضوع مشخص بود. هر ساله با حمایت سازمانها و نهادهای مدافع حقوق انسانی متعدد، ابتکارات جالب از طرف برگزارکنندگان و دخالتگری خود زندانی سیاسی، خانواده هایشان وفعالین جنبش دادخواهی توانستیم برنامه های موفقی را سازمان دهیم. از سال ۲۰۱۸ تصمیم به برگزاری کنفرانس بجای اعتراضات خیابانی گرفتیم و در سال ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ کنفرانسهای بسیار موفق و موٍثری در جهت رساندن صدای زندانیان سیاسی به گوش جهانیان در کشورهای سوئد، کانادا و هلند داشتیم.
چرا بیست ژوئن، سئوال تعداد زیادی از مردم و البته مهمی است که طی تمام این سالها مطرح شده است. بیست ژوئن مصادف با سی خرداد، تاریخ اعتراض دو نسل از آزادیخواهان و مبارزین علیه توحش رژیمی است که بر پایه های سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام بنا شده است. سی خرداد خونین سال ۱۳۶۰، تاریخ واقعی تولد هیولای جمهوری اسلامی است. سی خرداد شصت یک هولوکاست اسلامی است و این تاریخی است که فریاد دادخواهی همهٔ آن نسلی که انقلابی بزرگ را رقم زده بودند، ایستادگی ‌کردند و بر ‌آرمانهای یک زندگی بهتر پای فشردند تا آنرا به اینجا رسانند.
سی خرداد شصت مقطع شروع جنایات سیستماتیک جمهوری اسلامی از دهه شصت تا به امروز است. در این میان به سی خرداد ۸۸ برمیخوریم. تاریخی که بار دیگر جمهوری اسلامی خون به چهره جامعه زخم خورده پاشید. اینروز مصادف با جان باختن ندا آقاسلطان می باشد. دنیا لحظه جان باختن ندا را دید. این جنایت در سراسر دنیا، نفرت و انزجار بیشتری نسبت به حکومتی که برای در قدرت ماندنش از هیچ جنایتی فروگذار نکرد را دامن زد.
انتخاب بیست ژوئن به دلایل بالا و برای زنده نگه داشتن تاریخ اعتراضات مردم از دهه شصت تا به امروز است. تاریخ اعتراضاتی که اعتراضات همین امروز بر دوش آن به اینجا رسیده است. تاریخ اعتراض زندانیان سیاسی ، خانواده های آنها و جنبش دادخواهی است. برای اینکه بگوییم نه فراموش می کنیم و نه می بخشیم.

انترناسیونال: امسال دهمین سال کمپین این روز یعنی بیست ژوئن برابر با سی خرداد است و قطعا این روز ارتباط با کشتار سی خرداد سال شصت در ایران دارد. اما شما هر سال یک موضوع خاصی را موضوع کمپین آن سال اعلام می کنید، چرا؟

شیوا محبوبی: بله این روز در واقع اشاره دارد به دستگیری‌ها و کشتار مقطع سی خرداد شصت و همچنین دستگیری‌ها و کشتار نسل بعدی در مقطع سی خرداد هشتاد و هشت از جمله روزی که ندا آقا سلطان را کشتند.
در رابطه با تعیین تم برای برنامه ها باید بگویم که به نظر من عرصه مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی تک موضوعی نیست بلکه شامل ابعاد و مسایل مختلف می‌باشد که هر کدام نیاز به برجسته شدن ، توجه و بررسی دارد. ما هر سال از روزنه برگزاری این روز جهانی تلاش کرده ایم یک جنبه از مسایلی را که زندانیان سیاسی و خانواده هایشان با آن دست بگریبان هستند برجسته کرده و توجه مردم در سطح دنیا را به آن جلب کنیم. این روز یک مراسم صرف نیست بلکه یک آکسیون جهانی و اعلام همبستگی دنیا با زندانیان سیاسی و خانواده هایشان است. به همین دلیل ما هر سال تم مشخصی برای این روز اعلام می کنیم. برای مثال تم‌های سال‌های قبل شامل موارد زیر بودند: کودکان زندانیان سیاسی، زندانیان محروم از درمان، خانواده های زندانیان سیاسی، چهل سال جنایت و تم‌های دیگر. تم امسال بدلیل شیوع کرونا، ‘ زندان و کرونا’ بود چرا که ما می خواستیم مساله شیوع کرونا در زندان‌ها ، فاجعه انسانی که در زندان‌ها در جریان است و در معرض مرگ قرار دادن زندانیان توسط رژیم اسلامی را برجسته کنیم.

انترناسیونال: چه برنامه هایی را امسال تدارک دیدید؟ چقدر استقبال شد؟ آیا آنطور که انتظار داشتید انعکاس یافت؟

پریسا پوینده: امسال با توجه به شرایط خاص بعد از شیوع کرونا در سراسر دنیا، ما تصمیم گرفتیم یک کنفرانس دیجیتالی سازمان بدهیم. به همین منظورتقریبا از دو ماه قبلتر از بیست ژوئن طی اطلاعیه ای این کنفرانس را اعلام کردیم. هر سال یک نفر مسئول پیشبرد و هماهنگ کردن اقدامات ما بمناسبت این روز است. امسال شیوا محبوبی، سخنگوی کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی مسئولیت این کنفرانس را بعهده گرفت و بدنبال آن طرحی را به جلسه فعالین پیشنهاد داد
پس از رای موافق اکثریت مطلق فعالین کمیته به این طرح، سازماندهی گروههای تبلیغاتی، فنی و تهیه ماتریالهای این کنفرانس در دستور کار ما قرار گرفت. تصمیم گرفته بودیم کنفرانس به دو زبان فارسی و انگلیسی باشد، به همین دلیل میبایست تمام پیام ها به انگلیسی و یا به فارسی ترجمه می شدند. این دو بخش، قسمت سنگینی ازکارما بود که تلاش شبانه روزی زیادی از بچه های تیم ترجمه و فنی طلب می کرد. برنامه شامل نزدیک به پنجاه پیام حمایتی از طرف اتحادیه های کارگری، افراد و تشکل های مدافع حقوق انسانی، نهادهای شناخته شده علیه شکنجه ومدافعین زندانیان سیاسی از خاورمیانه تا اروپا و آمریکای شمالی و امریکای لاتین ، اعضای پارلمان، خود زندانیان سیاسی، خانواده هایشان و خانواده های جنبش دادخواهی همچنین موزیک و کارهای هنری بود که به این کنفرانس تقدیم شده بود.
نتیجه و ماحصل مجموعه تمام این تلاش ها از نظر ما یک کنفرانس موفق و موثر در ابعاد بین المللی بود. این کنفرانس با وجود همبستگی بین المللی در نوع خود بی نظیر بود. ما در این کنفرانس با ارائه یک کار حرفه ای چه به لحاظ مضمونی و چه به لحاظ کیفیت یک کار ماندگار و تاریخی را ثبت کردیم. دریافت پیام های تشکر و قدردانی فراوان پس از کنفرانس از طرف فعالین سیاسی و فعالین این عرصه، بخصوص خانواده زندانیان سیاسی و فعالین جنبش دادخواهی نشان ازاهمیت و ضرورت وجود یک روز جهانی در حمایت از زندانیان سیاسی است.

انترناسیونال: کلا جنبش دفاع از زندانیان سیاسی را در چه وضعیتی می دانید؟ آیا این جنبش در ابعادی هست که فشار جدی ای روی حکومت اسلامی بگذارد؟ ربط این جنبش با دیگر مبارزات علیه حکومت اسلامی چیست؟

شیوا محبوبی: به نظر من در مقایسه با چند سال اخیر جنبش دفاع از و برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران نهادینه تر و همینطور جهانی تر شده است. در تمام اعتراضات و اعتصابات کارگری، معلمان و دانشجویی خواسته آزادی زندانیان سیاسی از خواسته های اصلی بوده است، در سطح وکلا در ایران بارها نامه ها و بیانیه هایی در رابطه با دستگیری شرکت کنندگان در اعتراضات و رفتار غیر انسانی با آنها صادر شده است. خانواده های زندانیان سیاسی در سطح وسیعتری و به مراتب بیش از پیش در رابطه با عزیزانشان رو به مردم دنیا صحبت می کنند. نفس وجود زندانی سیاسی یعنی وجود اعتراض در جامعه و در نتیجه وجود زندانی سیاسی و مبارزه برای آزادیش در عمل فشار به رژیم اسلامی است. به نظر من جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی یکی از مهم‌ترین بخش های جنبش برای سرنگونیست. وقتی پایه رژیم بر اساس زندان است پس به همان اندازه لرزاندن این پایه از طریق مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی فشار عظیمی به رژیم آورده و می آورد. جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی حلقه اتصال مبارزه اقشار و عرصه ای مختلف جامعه است و به یک معنی این جنبش در متحد و همصدا کردن مردم علیه جنایات مردم نقش مهمی دارد. شما هر عرصه ای از جمله کارگران، زنان، محیط زیست، فعالین کودک، معلمان، بهائیان و اقلیت‌های مذهبی، ال جی بی تی کیوها، هنرمندان و وکلا و غیره را در ایران در نظر بگیرید فعالینشان یا در زندان هستند و یا موقت با وثیقه آزاد شده اند. به همین دلیل جنبش برای آزادی زندانی سیاسی مختص یک قشر و طبقه و گروه نیست ، همه را در بر می‌گیرد. چرا که سرکوب رژیم همه مردم را در بر می‌گیرد. پیشروی، وسیعتر شدن و جهانی تر شدن جنبش آزادی زندانیان سیاسی از دو جنبه تاثیر گذار است. این پیشروی از یک سو رژیم را در بگیر و ببند و تهدید و فشار بر فعالین در ایران محدود تر کرده و از سوی دیگر در سطح کشورهای مختلف همبستگی جهانی وسیعی برای مبارزات مردم علیه رژیم را تقویت می‌کند.

انترناسیونال: بگذارید یک سوال هم از زندانها و کرونا بپرسیم. اخبار وضعیت زندانها در دوره کرونا چیست؟ یک نگرانی جدی از شروع کرونا این بود که زندانیان در این شرایط غیر بهداشتی و فشرده ای که دارد قربانی شوند. چه ارزیابی ای در این مورد دارید؟

پریسا پوینده: درسئوالتان به نگرانی جدی شیوع کرونا در زندانها اشاره کردید. در این رابطه باید بگویم در شرایطی که در زندانهای حکومت اسلامی با تراکم جمعیت، نبود امکانات بهداشتی حتی شوینده، نبود تغذیه مناسب و کمبود دارو و درمان روبرو هستیم، دستگاه قضائی و رژیم اسلامی عامدانه هیچ اقدام موثری جهت حفظ جان زندانیان نکرده است و هنوز این نگرانی با توجه به شرایط قرمزی که همین الان در ایران اعلام شده است، درجای خودش باقیست. جعفر عظیم زاده، فعال کارگری و زندانی سیاسی در مصاحبه ای از اینکه تمام راههای ورود کرونا به زندانها باز است، گفت. وی همچنین از خطر فاجعه انسانی در زندانها که در راه است هشدار داد و خواستار تعطیل شدن زندانها و سازمان زندانها شد. همچنین سهیل عربی با نوشتن نامه هائی از حقایق وحشتناک و شرایط غیر انسانی در زندانها که قلب هر انسان شریفی را بدرد میاورد، گفته است. تا همین امروز زندانیان زیادی در زندانها به کرونا مبتلا شده اند اما جمهوری اسلامی تلاش می کند حتی با تهدید زندانی مبتلا به کرونا از اطلاع رسانی در این مورد جلوگیری بعمل آورد. بنابر اخبار رسیده تا بحال بالاترین آمار مربوط به زندانهای ارومیه، قرچک، فشافویه و بتازگی در زندان اصفهان و بیرجند بوده است. خبر ابتلای چهار زندانی زن عقیدتی در زندان بیرجند که بتازگی از مرخصی به زندان برگشته بودند، خبر ابتلای هشتاد نفر دراین زندان را علنی و افشا کرد. در کنار مخفی کردن آمار مبتلایان به کرونا توسط رژیم اسلامی، شاهد اعتراضات و فرار زندانیان معترض دردهها زندان بودیم.
در زندانهای شیبان و سپیدار اهواز بدنبال مبتلا شدن تعدادی از زندانیان شاهد خونین ترین درگیریها و فرار زندانیان بودیم. همچنین اعتراض و فرار زندانیان از زندان پارسیلون خرم آباد، سقز، الیگودرز، سنندج، تبریز، الوند همدان، یزد و عادل آباد شیراز بدنبال شیوع کرونا در این زندانها صورت گرفت.
ما از بدو شیوع کرونا کارزاری را با نوشتن نامه های انگلیسی و فارسی به مجامع و مراجع بین المللی، بنام کرونا – زندان و با شعار جان زندانیان درخطر است، شروع کردیم. مطالبه این کارزار آزادی زندانیان، بویژه زندانیان سیاسی، بستن زندانها و تمام نهادهای خدماتی زندانها بود. این کارزار همچنان ادامه دارد و اینجا باید اعلام کنم خوشبختانه در ادامه این کارزار حالا به یک کمپین جهانی با همین موضوع کرونا و زندانیان با حضور سازمانها و نهادهای مختلف از کشورهای متعدد پیوسته ایم و امیدواریم بتوانیم توجه جامعه و مراجع جهانی را به این معضل و خواست و مطالبه جلب کنیم.

انترناسیونال: با سپاس از شما و با آرزوی موفقیت های بیشتر برایتان

انترناسیونال874