در یک ماه گذشته حداقل سه مورد قتل ناموسی اتفاق افتاده است. قتل رومینای ۱۴ ساله در تالش گیلان، فاطمه برحی ۱۹ ساله در آبادان و ریحانه ۲۵ ساله در کرمان شوک بزرگی برای مردم بود.
رسانه های حکومتی تلاش کرده اند این قتل ها را به تعصبات خانوادگی نسبت بدهند و خود را مبرا کنند. اما همه میدانند که خشونتی که علیه زنان میشود و تعصباتی که آنها از آن اسم میبرند، چهاردهه است توسط حکومت و آیت الله هایشان باد زده شده است، برایش قانون نوشته اند، خود زنان را عامل همه تجاوزها و خشونت هایی که به آنها میشود معرفی کرده اند، ارگانهای مختلف سازمان داده اند، اسیدپاشی کرده اند، سنگسار کرده اند، از خدا و محمد و امامانشان آیه و حدیث آورده اند که زن ملک مرد است، کشتزار و ناموس مرد است، و چنانچه دست از پا خطا کند و گوش به فرمان مرد نباشد باید او را تحقیر کرد، کتک زد، از همه چیز محرومش کرد و حتی او را به قتل رساند. خشونت هایی که هر روز علیه زنان انجام میشود حاصل فرهنگی است که جمهوری اسلامی بطور سیستماتیک ترویج کرده است و برای تحمیل این فرهنگ دهها و صدها قانون وضع کرده است. جمهوری اسلامی عامل مستقیم و و مسبب اصلی قتل های ناموسی و خشونت های بیشماری است که هر روز و هر ساعت علیه زنان اتفاق می افتد.
اما بخش اعظم جامعه ایران هرگز این فرهنگ کثیف و جنایتکارانه را نپذیرفت و در مقابل آن قد علم کرد. جنبش عظیم رهایی زن و جنبش عظیم ضد مذهبی پاسخ جامعه به حکومت قرون وسطایی و ضد زن اسلامی بود. برابری زن و مرد و لغو همه قوانین ضد زن و برقراری جامعه ای سکولار و حکومتی غیر مذهبی امروز به پلاتفرم جنبش های پیشرو و مردمی در ایران تبدیل شده است. پایان دادن به قتلهای ناموسی با گسترش اعتراض توسط مردم و فعالین و پیشروان جامعه علیه کل قوانین ارتجاعی و سیاست های سرکوبگرانه و دخالت فعال زنان و مردان پیشرو در محلهای کار و زندگی و گسترش نهادهای مدنی ممکن است.
یاد رومینا، فاطمه و ریحانه را گرامی میداریم و با گسترش اعتراض علیه زن ستیزی و مردسالاری و قتل های ناموسی در همه جا و بهر شکل ممکن و با سرنگونی حکومت اسلامی به این دوران توحش پایان خواهیم داد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱ تیر۱۳۹۹، ۲۱ ژوئن ۱۳۹۹