حزب کمونیست کارگری ایران وب سایت رسمی حزب کمونیست کارگری ایران
از همان روز دستگیری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان موجی از اعتراض در ایران و در خارج کشور علیه دستگیری آنها و سایر دستگیر شدگان مرتبط با هفت تپه به راه افتاد و اکنون نیز کارزار مهم دیگری برای آزادی دستگیرشدگان هفت تپه و زندانیان سیاسی شروع شده است که باید با تمام قوا آنرا تقویت کرد. اعتراضات کارگران نیشکر هفته و همینطور کارگران فولاد اهواز بدون تردید یک نقطه عطف در تاریخ مبارزات طبقه کارگر در دوران حاضر است. اما آنچه این اعتراضات را از سایر تلاشهای تاکنونی طبقه کارگر مجزا میکند، نفس یک اعتراض بر حق و متحد و قدرتمند کارگری نیست. تاریخ طبقه کارگر مملو از چنین تلاشهایی است. این اعتراضات بدلیل ویژگی های خود، جایگاه مهمی در جامعه پیدا کرد و دستاوردهایی مهم و تاریخی از خود بجا گذاشت. برگزاری هر روزه مجمع عمومی، کشاندن اعتصاب و اعتراض به خیابانهای شهر، حضور فعال خانواده های کارگری و به میدان آوردن مردم شهر، حضور زنان در خط مقدم این اعتراضات، مقابله با دستگیری ها و انواع توطئه های حکومتیان و متحد نگهداشتن هزاران کارگر، شعارهای رادیکال و تعرضی، جلو آمدن صفی از رهبران کارگری با سخنرانی های عمیق و پرشوری که حرف دل همه مردم بود، طرح اداره شورایی کارخانه، استفاده موثر از مدیای اجتماعی و خبررسانی به کل جامعه، تصویری تازه از جنبش کارگری به کل مردم داد و رهبران کارگری در این اعتراضات را به رهبران محبوب جامعه تبدیل کرد. چشمها به طرف اعتراضات طبقه کارگر و نقش طبقه کارگر در تحولات سرنوشت ساز پیش روی جامعه دوخته شد. امیدها به این اعتراضات و نقش رهبران آن گره خورد و اسماعیل بخشی ها به سمبل این اعتراض تبدیل شدند.
اعتصابات طولانی مدت در این دو مرکز بزرگ کارگری موقتا به پایان رسید اما علیرغم آنکه به تمامی اهداف مورد نظر خود نرسید، دستاوردهای بسیاری برای طبقه کارگر و کل مردم آزادیخواه از خود بجا گذاشت. اکنون چند ماه از دستگیری اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و همچنین برخی از اعضای هیات تحریریه نشریه گام، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی و امیر حسین محمدی، میگذرد. اسماعیل بخشی و سپیده قلیان را بارها شکنجه کردند. آنها را به اتهام “اخلال در نظم عمومی”، “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “مشارکت در تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت”، “نشر اکاذیب، فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقامات”، “همکاری با گروههای معاند و اخلال در نظم عمومی” زندانی کرده اند. قرارداد کاری و ممر در آمد اسماعیل بخشی را قطع کرده اند. اما رژیم اسلامی دیگر در دوران قدر قدرتی خود نیست. نه “مستند” سازی شان دردی از دردشان دوا میکند ونه این اتهامات باعث ارعاب جامعه و دستگیرشدگان میشود. بر عکس، اکنون اعتراض برای آزادی بی قید و شرط تمامی دستگیر شدگان این اعتراضات و همچنین کسانی که به قید وثیقه آزاد شده اند، علی نجاتی و عسل محمدی، روز به روز ابعاد گسترده تری بخود میگیرد.
در همین راستا اخیرا کمپینی تحت عنوان برای “آزادی بازداشتی های هفت تپه و زندانیان ترقی خواه” اعلام شده است که بیش از هزار تن آن را امضا کرده و اسامی تعدادی از فعالین سرشناس کارگری نیز در میان آنها دیده میشود. در بیانیه این کمپین آمده است:
“ما امضا کنندگان زیر ضمن حمایت از کمپین آزادی بازداشتی های هفت تپه و زندانیان ترقی خواه اعلام میداریم که بازداشت و پرونده سازی برای کارگران و فعالین کارگری مرتبط با اعتراضات سال گذشته مجتمع نیشکر هفت تپه را محکوم میکنیم… ما ادامه بازداشت کارگران و فعالین کارگری مذکور و صدور حکم سه ماه زندان برای عثمان اسماعیلی را ناعادلانه میدانیم و بر این باوریم اعتراض و اعتصاب برای دفاع از منافع و سیاست از حقوق اجتماعی طبقه کارگر در قالب سازمانهای مستقل مختلف از سندیکا و اتحادیه و حزب و … نه تنها جرم نیست بلکه از حقوق اولیه اجتماعی ماست و باید برسمیت شناخته شود.” “ما خواهان مختومه شدن تمامی پرونده های تشکیل شده برای کارگران، فعالین کارگری و افرادی که به اتهام سیاسی در مراجع قضایی کشور بدلیل فعالیت های کارگری و انسانی بازداشت هستند، هستیم و خواستار آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان در بند می باشیم.”
حزب کمونیست کارگری ضمن حمایت قاطع از این کمپین تمامی مدافعین آزادی و برابری و حقوق کارگری را به حمایت گسترده تر از این کمپین فرا میخواند. حزب در سطح بین المللی فعالیت های مستمری را در این زمینه به پیش برده و همچنان به این فعالیت ها ادامه خواهد داد. آزادی تمامی فعالین دستگیر شدگان اعتراضات هفت تپه و تمامی کسانی که در تجمع اول ماه مه دستگیر شدند، جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی و سایر کارگران و معلمان زندانی و مقابله با شلاق و شکنجه و رفتار شنیعی که با زندانیان میشود، یک گام مهم در مبارزه علیه جمهوری اسلامی و در راه دستیابی به جامعه ای است که در آن اثری از زندانی سیاسی و جرم سیاسی نباشد. جامعه ای که در آن آزادی و برابری و رفاه سهم همگان است.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۷ تیر ۱۳۹۸، ۸ ژوئیه ٢٠١٩
