بیانیه حزب کمونیست کارگری در مورد
تظاهرات و اعتراضات گسترده ای که بسیاری از شهرهای ایران را در بر گرفته است آغاز قدرتمند یک جنبش توده ای برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی است. این یک خیزش ناگهانی و ابتدا بساکن نیست بلکه در ادامه اعتصابات و مبارزات گسترده کارگران علیه فقر و بیکاری و دستمزدهای یک چهارم خط فقر، جنبش سراسری معلمان و بازنشستگان، اعتراضات پیگیر علیه بیحقوقی زنان، مبارزات دانشجوئی، اعتراض عمومی علیه دزدی و فساد آیت الله های میلیاردر، اعتراضات مالباختگان، جنبش علیه اعدام، مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، و نارضایتی و اعتراضات مداوم مردم علیه تبعیض و نابرابری و بیحقوقی در بسیاری از عرصه های دیگر، رخ میدهد. جنبش جاری برآیند این مبارزات و نشانه ارتقای آن به یک خیزش توده ای و گسترده علیه کل حکومت و نظام حاکم است. شعارهائی همچون مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر خامنه ای، مرگ بر روحانی، جمهوری اسلامی نابود باید گردد، خامنه ای حیا کن مملکت را رها کن، جمهوری اسلامی نمیخواهیم، و نظایر آن نشاندهنده آنست که مردم دست به ریشه برده اند و کل حکومت را نشانه گرفته اند.
یک وجه مهم جنبش جاری اعتراض به فقر و فلاکت در مقابل کوه ثروت مفتخوران حاکم است. جامعه به شدت قطبی شده است. در یک سو توده های میلیونی قرار دارند که بزیر خط فقر رانده شده و سخت ترین شرایط معیشتی به آنان تحمیل شده است و در سوی دیگر آیت الله های میلیاردر و یک مشت مفتخور چپاولگر فاسد که پولشان از پارو بالا میرود. این وضعیت قابل ادامه نیست. توده های میلیونی مردم دیگر نمیتوانند و نمیخواهند فقر و گرانی و بیکاری و تبعیض و بیحقوقی ای که در جامعه بیداد میکند را تحمل کنند. مردم خواهان رفاه و آزادی و برابری و یک جامعه مدرن انسانی هستند که برای رفع نیازهای شهروندانش، و نه سود و ثروت اندوزی مشتی مفتخور، سازمان یافته باشد. این اساس و مبنای حرکت مردم و جنبش توده ای جاری است.
در مقابل مردم حکومتی رسوا، بحرانزده و سرکوبگر قرار دارد. بن بست و فروپاشی اقتصادی، فساد و دزدی و اختلاس، و کشمکشهای حاد جناحی – که خود یک نتیجه وبازتاب نارضائی توده ای مردم از کل حکومت است- بیش از پیش جمهوری اسلامی را درتنگنا قرار داده است. این حکومتی است که تنها بقدرت سرکوب و اعدام و زندان خود را سرپا نگهداشته است اما علیرغم تمام توحش اش نتوانسته است اختناق و شرایطی نظیر “گورستان آریامهری” را بر جامعه حاکم کند. مردم اجازه نداده اند.
این بار هم حکومت با تمام توان سرکوبش به مقابله با جنبش انقلابی مردم برخواهد خاست. همانطور که در ٨٨ و در برخورد به خیزش ٧٨ و ٦٧ و دیگر قیامهای شهری عمل کرد. اما این بار میتوان و باید تلاشهای سرکوبگرانه حکومتی ها را خنثی و بی اثر کرد. نباید اجازه داد تجربه ٨٨ تکرار بشود. جنبش حاضر بالقوه از چنین ظرفیت و توانی برخوردار است. یک شرط پیشروی و پیروزی، فراگیر و گسترده بودن جنبش است و از این نقطه نظر خیزش توده ای جاری آغاز امیدبخشی داشته است. این بار بر خلاف ٨٨ تظاهرات ها از چندین شهر آغاز شده است و بی گمان شهرهای بیشتری به این حرکت خواهند پیوست. باید با گزارش دهی و خبررسانی و فراخوانهای مبارزاتی از طریق مدیای اجتماعی دامنه جنبش را هر چه گسترده تر کرد و توده های وسیع تری را در شهرهای هر چه بیشتری به حرکت درآورد. و این امری است که بیش از همه بر عهده فعالین و نهادها و چهره های شناخته شده جنبشهای اعتراضی در جامعه است.
یک شرط دیگر تقویت و گسترش جنبش سرنگونی طلبانه جاری اشاعه خواستها و شعارهای چپ و پیشرو و انسانی در تظاهرات ها و تجمعات و راهپیمائی ها است. نباید اجازه داد شعارهای راست، مذهبی و ناسیونالیستی، برد پیدا کند. هدف خیزش انقلابی مردم بزیر کشیدن جمهوری اسلامی است اما همه نیروهای اپوزیسیون به صف انقلاب متعلق نیستند. اتحاد و انسجام و قدرت مبارزات در گرو اشاعه و فراگیر شدن شعارها و خواستها و اهدافی است که متضمن حقوق انسانی و جهانشمول همه شهروندان و تحقق آزادی و برابری و رفاه همه انسانها بری از هر نوع تبعیض و هویت تراشی ملی و جنسیتی و مذهبی و قومی و نژادی باشد. حرکت توده ای که گفتمانها و خط و جهت ارزشهای آن به تعصبات ملی و مذهبی و قومی آلوده باشد محکوم به شکست است.
توده مردم در جنبش جاری اهداف و خواستهای بر حق و انسانی ای دارند. در انقلاب ٥٧، در خیزش انقلابی ٨٨ و در تجربه انقلابات موسوم به بهار عرب نیز مردم با اهداف و خواستهای برحق و انسانی ای بمیدان آمدند. این شرط لازم برای پیشروی و پیروزی جنبشهای انقلابی هست، ولی کافی نیست. شرط دیگر وجود یک حزب رادیکال فعال و حاضر در صحنه است که آرمان و اهداف انسانی و آزادیخواهانه و برابری طلبانه توده مردم کارگر و زحمتکش و شریف را نمایندگی کند. حزبی که برنامه و سیاستها و خواستها و اهداف و شعارهایش متضمن نقد و نفی ریشه ای فقر و فلاکت و تبعیضات و مصائب مبتلا به توده مردم و تحقق یک جامعه انسانی مرفه و بری از تبعیضات و نابرابریها باشد. حزب کمونیست کارگری چنین حزبی است. ما با تمام توان و امکانات خود میکوشیم خیزش توده ای جاری که از شهرهای خراسان آغاز شده و به سرعت در حال گسترش به شهرها و استانهای دیگر است هر چه عمیق تر و متحد تر و سازمانیافته تر به پیش برود و تا بزیر کشیدن نظام ضد انسانی جمهوری اسلامی از پای ننشیند.
به امید پیروزی
حزب کمونیست کارگری ایران
۹ دیماه ۱۳۹۶، ۳۰ دسامبر ۲۰۱۷