به مردم تونس

با گرمترین درودها و تهنیتها!
مبارزه انقلابی شما علیه رژیم دیکتاتور حاکم تا همینجا دستاوردهای ارزشمندی داشته و الهام بخش مردم به تنگ آمده از رژیمهای سرکوبگر در کشورهای عربی، در منطقه، و در کل دنیا بوده است. بویژه مردم ایران که در سال گذشته در مقیاس میلیونی علیه رژیم جمهوری اسلامی بپا خاستند با امید و شعف به مبارزات شما چشم دوخته اند. پیروزی شما پیروزی همه مردم منطقه و در یک سطح عمومی تر همه جهانیان در مبارزه علیه فقر و ستم و سرکوبگری خواهد بود و مستقیما بر مبارزات آنان برای رسیدن به آزادی و برابری تاثیر خواهد گذاشت. ازینرو این وظیفه همه نیروهای انقلابی است که با دقت سیر تحولات در تونس را دنبال کنند و تحلیل و ارزیابی و تجارب و نقطه نظرات خود را در اختیار شما قرار بدهند. یکی از “خدمات” دیکتاتوریهائی نظیر رژیم بن علی به طبقه حاکمه سرکوب نیروهای چپ و انقلابی و محروم کردن جامعه از احزابی است که در چنین شرایطی بتوانند رهبری انقلاب را بدست بگیرند. نظر دهی و برخورد فعال احزاب انقلابی دنیا به انقلابات جاری میتواند عامل موثری در پر کردن این خلا و کمک به سازمانیافتن و تحزب بخشیدن به انقلابات باشد. در پاسخ به این وظیفه من لازم میدانم نکاتی را با شما در میان بگذارم.
تجربه همه انقلابات و از جمله انقلاب ۱۹۷۹ ایران نشان میدهد که نیروهای ارتجاعی و ضد انقلابی در سطح محلی و جهانی تلاش میکنند تا با حداقل تغییرات و با حفظ بخش هر چه بیشتر ی از نهادها و قوانین و حتی شخصیت های حاکم مردم را بخانه بفرستند و اوضاع را تحت کنترل خود درآورند. در تونس هم عینا همین تلاشها شروع شده است. شما با اعتراضات قدرتمند و هوشمندانه تان دیکتاتور را فراری داده اید اما دیکتاتوری همچنان پا برجاست. و طبقه حاکمه و ارتجاع محلی و جهانی، مشخصا حزب حاکم و سران رژیم بن علی، دولتهای غربی و دولتهای عربی در منطقه تلاش میکنند تا رژیم دیکتاتوری موجود را با کمترین تغییرات ممکن حفظ کنند. نه تنها قوانین و ارگانها و نهادهای حکومتی پابرجاست بلکه حتی مقامات رژیم، نخست وزیر و رئیس جمهوری موقت و وزرا و کلا همه همچنان زمام امور را در دست دارند. این وضعیت باید فورا تغییر کند. یک هدف و خواست فوری انقلاب دستگیری و محاکمه همه مقامات رژیم، انحلال حزب سرکوبگر حاکم و محاکمه سران آن، و انحلال همه ارگانهای پلیسی امنیتی است که در بیش از دو دهه سرکوب و کشتار مردم تونس دست داشته اند. همچنین باید پرونده دزدیها و غارتگیری بن علی و خانواده اش و دیگر مسئولان حکومتی باز و بررسی شود و اموال غارت شده مردم به جامعه بازگردانده شود.
محاکمه علنی سران و مقامات حکومت و مصادره اموالی که دزدیده اند و همچنین انحلال نهادهای پلیسی و امنیتی اولین و فوری ترین شرط پیشروی و پیروزی انقلاب است. اما این بهچوجه تنها شرط نیست. مردم تونس بدون آزادی همه زندانیان سیاسی و بدون ممنوعیت شکنجه جسمی و روحی زندانیان و بدون لغو مجازات اعدام و ممنوعیت کامل تعقیب و دستیگری افراد و نشریات و احزاب و سازمانها بدلایل سیاسی و عقیدتی آزاد نخواهند شد. تضمین آزادیهای سیاسی و مدنی، آزادی عقیده و بیان و مطبوعات، آزادی تحزب و تشکل و آزادی اعتراض و اعتصاب، اولین شرط رهائی جامعه است.
در سطح اقتصادی مردم باید از دستمزد و حقوق مکفی و شرایط رفاهی متناسب با آخرین استانداردهای ممکن در قرن وبیست و یکم، و از جمله بیمه بیکاری مکفی برای همه افراد آماده بکار و بیمه های بهداشتی و اجتماعی برخوردار باشند. ثروتهای میلیاردی غارت شده بوسیله مقامات و بودجه هنگفتی که صرف زندانها و نهادها و ارگانهای سرکوب مردم میشود باید تماما مصادره شده و در خدمت تامین رفاه جامعه قرار بگیرد. اینها حداقل اهداف و خواستهای فوری توده مردم است که باید بر پرچم انقلاب نوشته بشود و بر مبنای آن هر نیرو و حزب و شخصیت سیاسی مدعی طرفداری از مردم در حکومت و در اپوزیسیون مورد ارزیابی قرار بگیرد.
از نظر سازمانی و تشکل یابی باید بر اهمیت تشکیل ارگانهای اعمال اراده مردم نظیر شوراها تاکید کنم. این نهادها معمولا در دل انقلابات شکل میگیرند و در انقلاب جاری تونس هم شکل گیری عملی این نهادها در برخی محلات را شاهد هستیم. این نهادها باید بسط پیدا کنند و در همه محلات تشکیل بشوند و کنترل امور را خود در دست بگیرند. دفاع فعال از این نهادها و تقویت آنها وظیفه هر نیرو و حزب سیاسی مدعی طرفداری از مردم و یک شاخص دیگر تمیز دادن دوستان از دشمنان مردم است.
آخرین نکته ای که بخصوص با توجه به تجربه انقلاب ایران باید بر آن تاکید شود خواست جدائی کامل مذهب از دولت و قوانین و آموزش و پرورش است. در شرایط تونس پافشاری بر این معیار بخصوص در رابطه با نیروهای اپوزیسیون تعیین کننده است. طبعا احزاب و نیروهای اسلامی، که جزئی از نیروهای اپوزیسیون در تونس هستند، مانند همه نیروهای سیاسی دیگر آزادند که فعالیت کنند ولی مذهب باید تماما از دولت و نهادها و قوانین حکومتی جدا باشد. احزاب و نیروها و شخصیتهای سیاسی که به سکولاریسم و جدائی کامل مذهب از دولت و قوانین و از سیستم قضائی و نظام آموزشی متعهد نباشند به کمپ مردم تعلق ندارند و عملا در خدمت ارتجاع و در برابر مبارزات آزادیخواهانه مردم قرار میگیرند. مردم تونس باید در قبال نیروهای اسلامی کاملا هشیار باشند و اجازه ندهند تجربه انقلاب ۱۹۷۹ ایران در تونس تکرار بشود.
انقلاب تونس در همین اولین گامها نشان داده است حرکتی آزادیخواه، مدرن، سکولار، انسانی و برابری طلب است. این گرایش و جهت گیری عمومی باید به شکل یک پلاتفرم و بیانیه مشخص سیاسی متعین بشود و با صدای بلند خود را اعلام کند و سازمان بدهد و اعلام خواستها و اهداف فوری فوق اولین گام در این جهت است.
یکبار دیگر به شما مردم مبارز و انقلابی تونس درود میفرستم و برایتان آرزوی پیروزی میکنم.
حمید تقوائی دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری ایران
۲۰ ژانویه ۲۰۱۱

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *