مینا احدی: باید به مقابله متحدانه تر با جنبش سرکوبگر اسلامی پرداخت

مصاحبه نسان نودینیان با مینا احدی

با شکست کودتا در ترکیه، جامعه آلمان شاهد تحرک موافقین و مخالفین دولت اردوغان بود. در آلمان نزدیک به ۵ میلیون نفر شهروندانی ساکن هستند که از ترکیه به آلمان آمده اند. در سه هفته گذشته رسانه و مدیای اجتماعی در آلمان بحث و گفتارهای گسترده ای را پیرامون اوضاع سیاسی در ترکیه، رابطه دولت ترکیه با اتحادیه اروپا و آلمان، مواضع سیاسی شهروندان ترک ساکن آلمان، نسل جوان و رابطه این نسل با ترکیه، راه انداخته اند. روز یکشنبه ٣١ ماه جولای هزاران نفر موافق و مخالف اردوغان در شهر کلن در آلمان تظاهرات کردند، در صف مخالفین از طرف حزب کمونیست کارگری ایران و نهاد اکس مسلم هم تعدادی حضور داشتند، در این مورد با مینا احدی مصاحبه ای میکنیم در مورد این میتینگها و تاثیرات آنها و انعکاس این تظاهراتها در جامعه آلمان.

نسان نودینیان: در ابتدا برای خوانندگان ما توضیح دهید یکشنبه هفته گذشته در کلن چه خبربود.

مینا احدی: روز یکشنبه به دعوت طرفداران سیاست های اردوغان در ترکیه بعد از کودتایی که گفته شد علیه اردوغان در آن کشور سازمان یافته و خیلی زود هم شکست خورد، هزاران نفر به خیابان آمده و با در دست داشتن پرچم های ترکیه و شعارهایی که در دفاع از اردوغان و سیاستهای وی بود، در طرف راست رودخانه راین که شهر را به دو قسمت تقسیم میکند، تجمع کردند. در قسمت چپ راین هم به دعوت چند سازمان آلمانی علیه سیاستهای اردوغان تظاهرات شد. این سازمانها بخش جوانان احزاب سبز و سوسیال دمکرات و چپ بودند و یک سازمان آنتی فاشیست به اسم “کلن علیه دست راستیها” و ما هم در این بخش از تظاهرات شرکت کرده بودیم. البته باید اضافه کنم که نئونازیها و راستهای شهر به دعوت سازمانی به اسم “پرو کلن” هم در مقابل ایستگاه مرکزی قطار تجمع کرده بودند که در طول روز پلیس تظاهرات آنها را منحل اعلام کرد.

نسان نودینیان: شعارها چه بود، و عکس العمل مردم چگونه بود؟

مینا احدی: در بین مخالفین که تعداد آنها حدود ١٢٠٠ نفر بود، شعارها اساسا به سیاستهای سرکوبگرانه اردوغان از جمله بستن روزنامه های منتقد و دستگیری صدها نفر و شکنجه در زندانها و بویژه علیه مجازات اعدام بود. طبق آخرین آمار تعداد دستگیری ها به ۱۸هزار نفر رسید.

سازمان جوانان احزاب چپ و سبز، به ما گفتند که از ابتدا توافق کرده اند شعار با خود نیاورند، مبادا باعث اختلاف نظر در بین مخالفین باشد. من شخصا فکر میکنم این یک نمونه تیپیک از غیر اجتماعی بودن و غیر جدی بودن نهادهایی است که علیه یک واقعه معین و مهم به خیابان میروند و توافق میکنند فقط پرچم و اسامی احزابشان را با خود حمل کنند. ما با پرچم و شعار حزب کمونیست کارگری ایران و با شعارهایی مربوط به این واقعه رفته بودیم و هر نهادی که چنین کرده بود، طبعا مورد توجه مطبوعاتی قرار میگرفت که آمده بودند تا ببینند اینها چه میگویند. شعارهای ما علیه سیاستهای اسلامی اردوغان، علیه مجازات اعدام و در دفاع از آزادی عقیده و بیان و برابری زن و مرد بود و علیه شریعه شعار میدادیم. بویژه ما که از ایران هستیم و تجربه قدرت گرفتن جنبش اسلامی در ایران را داریم، میتوانیم در مقابله با اسلامی تر شدن ترکیه بسیار فعال باشیم. بنظر میرسد که تاریخ در اینجا تکرار میشود. در شرایط سیاسی دیگری، حزب اللهی ها و چماق بدستان طرفدار اردوغان در خیابانهای ترکیه به منتقدین حمله میکنند فضای وحشت ایجاد میکنند و مردمی که  در کلن به خیابان رفته و با امید بهبود اوضاع در ترکیه عملا به نفع سرکوب کنندگان شعار میدهند و همه اینها هم به کمک مسجد و قرآن و اسلام و الله اکبر به پیش برده میشود.

در شهر کلن در روز یکشنبه ٤٠ هزار نفر به طرفداری از اردوغان به خیابان رفتند. این تعداد از شهرهای آلمان، هلند و بلژیک نیز بودند. این را اضافه کنم که؛ قبلا درخواست شده بود که اردوغان با تصویر از ترکیه برای این جمع سخنرانی کند، دادگاهی در آلمان اینرا ممنوع اعلام کرد. مقامات دولتی در میتینگ بودند و سخنرانی هم کردند.

این٤٠ هزار نفر را اساسا مساجد و سازمان اسلامی دیتیب که رسما بازوی دولت ترکیه در آلمان است سازمان داده بود. این نهاد اسلامی در آلمان چند صد مسجد را رهبری میکند و هزاران عضو دارد. صدها امام از ترکیه به آلمان صادر میشود و این نهاد برای همین روزها کار میکند که اگر لازم شد هزاران نفر را در دفاع از حکومت ترکیه و ارتجاع اسلامی به خیابان بیاورد. اتوبوس های متعددی از سراسر آلمان و کشورهای همجوار افراد را به کلن منتقل کردند و در همه جا صلوات فرستاده میشد و در خیابان دسته جمعی شعار الله اکبر میدادند.

در صف مخالفین از ترکیه تعداد کمی آمده بودند، صحبت از ترس از نیروهای اردوغان بود و در رسانه ها افرادی با چهره پوشیده اخطار میدهند که تهدید شده اند و جانشان در آلمان هم در خطر است. البته باید اضافه کنم که سازمان علوی ها در آلمان که منتقد اردوغان هستند، و همچنین سازمانهای نزدیک به پ.ک.ک و یا منتقدین سرشناس سیاستهای اردوغان در آلمان فراخوان اعتراض نداده بودند و بهانه آنها هم جلوگیری از درگیری خیابانی اعلام شد.

فاشیسم اردوغانی حتی در اینجا نیز جلوی دهانها را می بندد. گفته میشود به مغازه های تعدادی که علیه اردوغان هستند، حمله شده و فضا بسیار متشنج است.

مردم در آلمان با نگرانی این تشنج را دنبال میکنند و طبعا سر و صدای دست راستیها و ضد خارجیها بلند شده که  دعوای ترکیه را به اینجا نکشید و اگر میخواهید از اردوغان دفاع کنید بروید در ترکیه این کار را بکنید و ..

نسان نودینیان: یک موضوع جنجالی در آلمان توافقی است که دولت آلمان و اتحادیه اروپا با اردوغان در مورد پناهندگان کرده و تعهدی که اردوغان داده که مانع حرکت میلیونی پناهندگان به سوی مرزهای اروپا بشود، در این مورد بحثها به کجا رسیده؟

مینا احدی: بله این یک موضوع مهم در آلمان و در بین رسانه ها است. قبلا انتقاد از مرکل شده بود که با اردوغان وارد معامله ای شده که همواره ممکنست دولت آلمان مورد فشار قرار گرفته و از جانب دولت ترکیه این توافق به نوعی باج گیری سیاسی تبدیل شود و هم اکنون نیز اردوغان از بهم خوردن توافق حرف میزند و هر بار خواستهایی را مطرح میکند و اروپا نیز برای جلوگیری از حرکت هزاران نفر بسوی مرزهایش اینها را در صدر اخبار مطرح میکند.

واقعیت اینست که مردمی که از جنگ و بدبختی فرار میکنند نمیتوانند سالیان سال در اردوگاههایی با کمترین امکانات زندگی کنند و دیر یا زود به فکر فرار از آنجا و رفتن به جایی امن خواهند بود ولی فعلا ترکیه مانع آمدن آنها میشود و ظاهرا این برای اتحادیه اروپا مفری است که منجر به کنار آمدن با اردوغان شده است.

نسان نودینیان: عکس العمل مطبوعات و منتقدین اردوغان به این مسائل چیست؟

طبعا دفاع هزاران نفر از اردوغان و دادن شعار به نفع اعدام و غیره یک واقعه ناخوشایند برای همه بود. مطبوعات سعی میکنند این سوال را در مقابل همه قرار دهند چه خبر است و چرا هزاران نفر که خود در یک کشور دیگر و شرایط دیگری زندگی میکنند به نفع یک حکومت سرکوبگر و ارتجاعی به خیابان رفته و برای مردم آن کشور شعار دفاع از دیکتاتور سر میدهند. صحبت از انتگراسیون است و رفتار جامعه آلمان با کسانی که از ترکیه به آلمان آمده اند و کارگر مهاجر بودند و ماندگار شده اند و کماکان بسیاری خود را وابسته به ترکیه میدانند و بررسی علل دفاع این مردم از اردوغان و حتی دفاع تعدادی از  نسل جوان متولد شده در آلمان و بزرگ شده در اینجا از سیاستهای سرکوبگرانه اردوغان.

اکنون در رسانه ها از جمله صحبت از این هست که دولت آلمان بودجه های سنگینی به احزاب اسلامی و از جمله دیتیب، حزب اسلامی وابسته به دولت ترکیه، میدهد که مردم را ظاهرا در جامعه انتگره کنند و آنها مردم را مسلمان تر میکنند و سازمان میدهند و در این روزها به خیابان می آورند، سیاست همکاری با سازمانهای اسلامی و سیاست مالتی کالترالیسم و جلوه دادن زن کشی و قتل ناموسی به عنوان فرهنگ مردم و دادن بودجه به امام ها و تدریس اسلام در مدارس همه در اینجا چهره خود را به جامعه نشان میدهد در استان نورد راین وستفالن که کلن هم در این استان هست و هزاران نفر در آنجا شعار دفاع از اعدام دادند، به دو حزب اسلامی طرفدار اردوغان و جمهوری اسلامی ایران ٥٠٠ هزار یورو پول داده اند که در مدارس این استان اسلام تدریس کنند.

بهر حال اتفاقات در ترکیه طبعا در اوضاع سیاسی متشنج در منطقه و کشاکش بین قطب های تروریستی و اسلامی رخ داده و اردوغان که بقول خودش کودتا را نعمت الهی میداند با استفاده از این کودتای نافرجام سعی میکند جامعه را به بند کشیده و خفقان اسلامی را بر آن جامعه مسلط کند، ترکیه سنت سکولاریستی و فرهنگ مقابله با این سیاستها را دارد و باید همه ما به یاری نیروها و جنبش هایی بشتابیم که علیه دخالت مذهب و اسلام سیاسی در مقدرات مردم هستند.

در کلن آلمان شعارهای ما علیه اسلام سیاسی و قوانین شریعه و تروریسم اسلامی به دل خیلی ها می نشست، چرا که اکنون در همه جا جنبش اسلامی مورد تنفر همگانی است، باید به فکر ایجاد یک جنبش گسترده در دفاع از سکولاریسم و مدرنیته در ترکیه و در همه جا بود. باید به مقابله متحدانه تر با جنبش سرکوبگر اسلامی در هر لباس و اسمی پرداخت.