اول ماه مه، یازده اردیبهشت، روز جهانی کارگر: انقلاب به پیش! علیه جمهوری اسلامی، علیه فقر و بردگی، برای آزادی و برابری!

اول مه، یازده اردیبهشت، روز کارگران و همه انسانهایی است که جهانی دیگر میخواهند. روز اتحاد بشر علیه سرمایه است که ساکنین زمین را در یوغ مزد به بردگی کشیده است. خدایی که جلال و جبروت بارگاه آن جز شکل وارونه قدرت شگرف کار و خلاقیت بندگانش، انسانها، نیست. اول مه روز اتحاد و مبارزه برای بازگرداندن اختیار به انسان است. ساختن جهانی آزاد، برابر، شاد، شکوفا و بمراتب زیباتر از جهان دربند فعلی است.
در ایران، اول مه، صدبار بیشتر چنین روزی است. اینجا فی الحال انقلابی جریان دارد که علیه حکومت مشتی آیت الله و اوباش میلیاردر اسلامی فوران کرده است. برای تحقق همان خواسته هایی قهرمانانه جنگیده که آروزهای شریف همه انسانهاست. رفع تبعیض و بی حقوقی، لغو حکومت مذهبی و حاکمیت هرگونه مقدسات، برقراری آزادی های بی قید و شرط سیاسی، پایان دادن به فقر و بیکاری و نابرابری، برقراری رفاه و خوشبختی بدست انسانهای آزاد و حاکم بر سرنوشت خویش. این انقلاب اکنون در میانه راه ایستاده است و اول مه فرصتی برای به پیش راندن آن است.
انقلابی که از خرداد ۸۸ آغاز شده ادامه مشروطه خواهی بورژوازی ایران و یا بدتر حاصل توهم اصلاح جمهوری اسلامی نیست. این انقلاب بیش از هرچیز در حضور اجتماعی و مبارزه تعطیل ناپذیر آن طبقه ای ریشه دارد که محصول صنعت و دنیای مدرن است. طبقه ای که تمام آزادی را میخواهد. نفعی در حفظ وضع موجود ندارد و علیه هرگونه جهل و تبعیض و بهره کشی است. طبیعی است که برای پیشروی و به سرانجام رساندن انقلاب جاری باید صاحبان اصلی آن با قدرت تمام به جلوی صحنه بیایند. اول مه سنتی برای به میدان آمدن کارگران است.
جمهوری اسلامی توانسته به قیمت فلج و رسوایی و انزوای بی سابقه خود، با جنایات بی حد و حصر و اعمال نوعی حکومت نظامی، و همچنین به مدد هیاهوی مزورانه “خشونت نکنید” اپوزیسیون طرفدار رژیم، موقتا عرصه ابراز وجود خیابانی انقلاب حاضر را تنگ کند. اول مه فرصتی است تا توازن قوای فعلی را به زیان جمهوری اسلامی و به نفع انقلاب و مردم تغییر داد. فرصتی است تا برای شکل دادن به یک رهبری چپ و رادیکال گامی مهم به جلو برداشت.
اول مه فرصتی است تا در هر کارخانه، هر مدرسه، هر بیمارستان، هر دانشگاه، هر محله و میدان شهر بار دیگر دور هم جمع شد، بیانیه و قطعنامه صادر کرد و بر خواسته ها و مطالبات بحقی که بارها در اجتماعات کارگری، معلمان و دانشجویان طرح شده تاکید گذارد. خواسته هایی نظیر آزادی فوری همه زندانیان سیاسی، محاکمه آمرین و عاملین کشتارها و اعدام، لغو مجازات اعدام، لغو حجاب و آپارتاید جنسی و غیره. بویژه باید بر پرداخت فوری دستمزدهای معوقه و یک میلیون تومان حداقل دستمزد تاکید گذارد و در برابر فلاکت بی سابقه ای که جمهوری اسلامی برای امسال تدارک دیده به اعتراض برخاست. اول ماه مه همچنین فرصتی است تا خطاب به کارگران و مردم جهان سخن گفت و این روز را به یک روز جهانی حمایت از انقلاب مردم ایران تبدیل کرد.
حزب کمونیست کارگری از تمامی کارگران، معلمان، دانشجویان، از تمامی زنان و مردان آزاده و همچنین از تمامی نیروهای سیاسی چپ و رادیکال و آزادیخواه دعوت میکند تا در اول ماه مه در داخل و خارج یکصف و یکصدا بر علیه جمهوری اسلامی و برای آزادی و برابری به میدان بیایند.
زنده باد اول مه!
زنده باد انقلاب انسانی برای حکومت انسانی!
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد جمهوری سوسیالیستی
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۹ فروردین ۱۳۸۸، ۸ آوریل ۲۰۱۰